TƏLİM MƏQSƏDLƏRİ
Bu mövzunun sonunda sizdən gözlənilir;
Kimyada duz, anionların və kationların ion birləşməsindən ibarət olan bərk kimyəvi birləşməyə aiddir. Duzlar əlaqəli sayda kationlardan (müsbət yüklü ionlar) və anionlardan (mənfi yüklü ionlardan) ibarətdir ki, məhsul elektrik cəhətdən neytral olsun. Bu o deməkdir ki, onun xalis ödənişi yoxdur. Bu komponent ionları xlorid kimi qeyri-üzvi və ya asetat kimi üzvi ola bilər (CH 3 CO 2 ) - ; və ftor (F - ) kimi biratomik və ya sulfat (SO 4 2- ) kimi çox atomlu ola bilər.
DUZLARIN NÖVLƏRİ
Duzları müxtəlif yollarla təsnif etmək olar. Suda həll edildikdə hidroksid ionları əmələ gətirən duzlara qələvi duzlar deyilir. Turşu məhlulları yaradan duzlara turşu duzları deyilir. Neytral duzlar nə əsas, nə də turşu olan duzlardır. Zvitterionlar eyni molekulda katyonik və anion mərkəzdən ibarətdir, lakin onlar duz hesab edilmir. Bir çox zülallar, peptidlər, metabolitlər və amin turşuları zvitterionlara misaldır.
XÜSUSİYYƏTLƏRİ
RƏNG. Qatı duzlar natrium xlorid ilə göstərildiyi kimi əsasən şəffafdır. Əksər hallarda görünən şəffaflıq və ya qeyri-şəffaflıq yalnız fərdi monokristalların ölçülərindəki fərqlə bağlıdır. İşıq taxıl sərhədlərindən əks olunduğundan, daha böyük kristallar şəffaf olur, polikristal aqreqatlar isə ağ tozlara bənzəyir.
Duzlar müxtəlif rənglərdə olur. Bu rənglər kationlardan və ya anionlardan yarana bilər. Məsələn:
dad. Fərqli duzlar beş əsas zövqün hər birini oyada bilər, lakin konkret nümunələr bunlardır: natrium xlorid duzlu kimi qəbul edilir; qurğuşun(II) asetat (“qurğuşun şəkəri”) şirin dadlıdır; və kalium bitartrat (tartar kremi) turşudur , çünki tərkibində turşu hidrogen-tartrat vardır.
QOX. Güclü turşuların və güclü əsasların duzları (bunlar güclü duzlar kimi tanınır) uçucu deyil və çox vaxt qoxusuzdur, halbuki zəif turşuların və ya zəif əsasların duzları konjugat turşusu kimi qoxuya bilər.
HƏLLİLƏCƏK. Bir çox ion birləşmələri suda və ya digər qütb həlledicilərdə əhəmiyyətli dərəcədə həll olur. Həll olan ion birləşmələri (duzları) su kimi qütb həlledicilərdə həll edildikdə, sərbəst kationlara və anionlara ayrılır; bəzi molekulyar maddələr (məsələn, güclü turşular) da ionlaşır, buna görə də dissosiasiya bütün molekulyar birləşmələrdən ciddi şəkildə "fərqli" deyil, ion davranışı üçün xarakterikdir. Şəbəkə enerjisi, bərk cismin daxilində bu ionlar arasında birləşmə qüvvələri həllolma qabiliyyətini müəyyən edir.
KEÇİRCİLİK. Duzlar xarakterik olaraq izolyatordur. Ərinmiş duzlar və ya məhlullar elektrik cərəyanını keçirir. Bu səbəbdən ərimiş duzlara və tərkibində həll olunmuş duzlar olan məhlullara (suda natrium xlorid kimi) elektrolitlər deyilir.
ƏRİYƏ NÖQTƏSİ. Duzlar xarakterik olaraq yüksək ərimə nöqtələrinə malikdir. Məsələn, natrium xlorid 801⁰ C-də əriyir. Həcmli, zəif koordinasiyalı üzvi ionlardan qurulan bəzi duzlar aşağı şəbəkə enerjilərinə malikdir və 100°C-dən aşağı əriyir; bu materiallara ion mayeləri deyilir. “Ərimiş duz” termini, əksinə, sadəcə ərimə nöqtəsindən yuxarı qızdırılan hər hansı duza aiddir (məsələn, ərimiş \(NaCl\) 801°C) və bu cür aşağı ərimə sistemləri ilə məhdudlaşmır.
NOMENKLATURA
Duzun adı ammonium və ya natrium kimi katyonun adı ilə başlayır, ardınca asetat və ya xlorid kimi anion adı verilir. Duzlar, əsasən, asetat duzu və ya xlorid duzu kimi yalnız anion adı ilə xatırlanır.
Ümumi duz əmələ gətirən kationlara aşağıdakılar daxildir:
Ümumi duz əmələ gətirən anionlara (mövcud olduqda mötərizədə ana turşular) daxildir:
FORMASİYƏ
Duzlar kimyəvi reaksiya nəticəsində əmələ gələ bilər:
