Cewka Helmholtza jest jednym z urządzeń wytwarzających promienie katodowe. Promienie katodowe i kineskopy mają we współczesnym świecie wiele zastosowań. Zagłębmy się i dowiedzmy więcej.
Pod koniec tego tematu oczekuje się;
Inne terminy, których można użyć w odniesieniu do promieni katodowych, to e-wiązka lub wiązka elektronów . Promienie katodowe odnoszą się do strumieni elektronów obserwowanych w lampach próżniowych . Kiedy opróżniona szklana rurka jest wyposażona w dwie elektrody i przyłożone jest napięcie , szkło znajdujące się za elektrodą dodatnią zaczyna świecić. Dzieje się tak za sprawą elektronów emitowanych przez katodę (elektrodę podłączoną do ujemnego bieguna zasilacza). Lampy elektronopromieniowe (CRT) wykorzystują skupioną wiązkę elektronów, która jest odchylana przez pola magnetyczne lub elektryczne w celu renderowania obrazu na ekranie.
Promienie katodowe są tak nazwane, ponieważ ich emisja pochodzi z elektrody ujemnej, która jest znana jako katoda. Aby elektrony mogły zostać uwolnione do lampy, muszą najpierw zostać oderwane od atomów katody. W lampach Crookesa (wczesne lampy próżniowe z zimną katodą) dokonano tego przy użyciu wysokiego potencjału elektrycznego tysięcy woltów między katodą a anodą w celu jonizacji resztkowych atomów gazu znajdujących się w lampie. Pole elektryczne przyspiesza jony dodatnie w kierunku katody, przy zderzeniu z nią elektrony są wybijane z jej powierzchni. To są promienie katodowe. Emisja termionowa jest wykorzystywana przez większość nowoczesnych lamp próżniowych, w których katoda składa się z cienkiego drutu, który jest podgrzewany przez przepływający przez niego oddzielny prąd elektryczny. Wzrost losowego ruchu cieplnego włókna jest odpowiedzialny za wybijanie elektronów z powierzchni włókna do opróżnianej przestrzeni rury.
Ponieważ elektrony mają ładunek ujemny, katoda ujemna je odpycha, a anoda dodatnia przyciąga. Poruszają się po pustej rurze po liniach prostych. Promienie katodowe nie są widoczne, ale po raz pierwszy wykryto je we wczesnych lampach próżniowych, kiedy uderzały w szklaną ściankę lampy. To wzbudziło atomy szkła, w wyniku czego zaczęły emitować światło, poświatę znaną jako fluorescencja.
Trwała debata na temat tego, czy promienie katodowe są falą, czy cząstką. Wynikało to z ich sprzecznych właściwości.
Później JJThomson użył pola elektrycznego do odchylenia promieni. To pokazało, że wiązki składają się z cząstek, ponieważ naukowcy wiedzieli, że nie można odchylić fal elektromagnetycznych za pomocą pola elektrycznego. Mogą one również powodować efekty mechaniczne, fluorescencję itp.
Lampa elektronopromieniowa (CRT) odnosi się do lampy próżniowej zawierającej jedno lub więcej dział elektronowych i ekran fosforyzujący i jest używana do wyświetlania obrazu. Odpowiada za modulowanie, przyspieszanie i odchylanie wiązek elektronów na ekrany w celu tworzenia obrazów. Obrazy te mogą przedstawiać obrazy (monitor komputera, telewizor), cele radarowe, przebiegi elektryczne (oscyloskop) lub inne zjawiska.
Kolorowy CRT składa się z:
