Анхны соёл иргэншлийн эхлэл нь хүн төрөлхтний түүхэн дэх чухал эргэлтийн цэг юм. Соёл иргэншил гэдэг нь хотын хөгжил, нийгмийн давхаргажилт, бэлгэдлийн харилцааны хэлбэрүүд (ихэвчлэн бичгийн систем), байгалийн орчноос тусгаарлагдах, ноёрхох зэргээр тодорхойлогддог цогц нийгэм юм. Эдгээр соёл иргэншил үүссэнийг ойлгох нь хүний нийгмийн хувьсал, технологийн дэвшил, соёлын хөгжлийн талаархи ойлголтыг өгдөг.
Соёл иргэншил гэдэг нь засаглалын өндөр хөгжсөн хэлбэр, соёл, аж үйлдвэр, нийгмийн нийтлэг хэм хэмжээг агуулсан хүн төрөлхтний нийгмийн дэвшилтэт төлөв байдлыг ерөнхийд нь тодорхойлдог. Гол шинж чанарууд нь:
Эртний хэд хэдэн соёл иргэншлийг хүн төрөлхтний түүхэнд оруулсан хувь нэмрийг нь хүлээн зөвшөөрдөг. Хамгийн эртнийх нь:
Нүүдэлчин овог аймгаас суурин иргэншилд шилжсэн нь соёл иргэншлийн хөгжилд нэн чухал алхам болсон. Энэ шилжилт нь хөдөө аж ахуйн эрчимжилтээс ихээхэн шалтгаалсан. Ургамал, амьтдыг гаршуулснаар нийгэм илүү олон хүн амыг тэжээж, хөдөлмөрийг мэргэшүүлэх боломжийг олгосон илүүдэл хүнсний бүтээгдэхүүн үйлдвэрлэх боломжтой болсон.
Нийгэм улам бүр томорч, ээдрээтэй болохын хэрээр төвлөрсөн засаглалын хэрэгцээ гарч ирэв. Энэ хэрэгцээ нь томоохон хэмжээний нийтийн ажил (усалгааны систем эсвэл хамгаалалтын хана гэх мэт) зохион байгуулах, худалдаа эрхлэх, нийгмийн хэв журмыг сахиулах шаардлагаас үүдэлтэй байв. Нийгмийн эв нэгдлийг улам бэхжүүлж, зан үйлийг стандартчилах, зөрчил гаргасан тохиолдолд шийтгэл ногдуулах зорилгоор хуулиудыг кодчилсон.
Худалдаа нь соёл иргэншлийн хөгжилд чухал үүрэг гүйцэтгэсэн. Энэ нь бүс нутгуудын хооронд бараа бүтээгдэхүүн, санаа, технологи солилцоход тус дөхөм болсон. Соёл иргэншлийн доторх болон хоорондын худалдааны сүлжээг хөгжүүлэх нь эдийн засгийн хөгжил цэцэглэлт, соёлын солилцоонд хувь нэмэр оруулсан.
Бичгийн системийг зохион бүтээсэн нь эртний соёл иргэншлийн шинж тэмдэг байв. Бичих нь хууль тогтоомж, шашны бичвэрүүд, түүхэн тэмдэглэл, арилжааны гүйлгээг бүртгэх боломжийг олгосон. Энэ нь удирдлага, харилцаа холбоо, соёлыг илэрхийлэх хүчирхэг хэрэгсэл байсан. Соёл иргэншлийн янз бүрийн бичгийн тогтолцооны хөгжил нь бэлгэдлийн дүрслэл, харилцааны олон янзын хандлагыг илэрхийлдэг.
Шашин эртний соёл иргэншлийн гол үүрэг гүйцэтгэсэн. Энэ нь дэлхий ертөнц болон хүний оршин тогтнолыг ойлгох хүрээг бүрдүүлсэн. Ариун сүмүүд болон шашны байгууламжууд нь ихэвчлэн эртний хотуудын төв хэсэг байсан нь өдөр тутмын амьдралд бурханлаг байдлын ач холбогдлыг илэрхийлдэг. Түүнчлэн шашны итгэл үнэмшил нь засаглал, хууль тогтоомж, нийгмийн практикт нөлөөлсөн.
Анхны соёл иргэншлийн өв нь гүн гүнзгий бөгөөд орчин үеийн нийгмийн бараг бүх салбарт нөлөөлж байна. Бичгийн систем, хууль эрх зүйн дүрмийг хөгжүүлэхээс эхлээд хөдөө аж ахуй, технологи, архитектурын дэвшил хүртэл эртний соёл иргэншлийн шинэчлэл нь орчин үеийн соёл иргэншлийн үндэс суурийг бүрдүүлдэг.
Дүгнэж хэлэхэд, анхны соёл иргэншил нь засаглал, технологи, соёл, нийгмийн зохион байгуулалтад томоохон ололт амжилтаар тэмдэглэгдсэн, дэлхий даяар хөгжсөн цогц нийгэм байв. Тэд дараагийн түүхэн хөгжлийн үндэс суурийг тавьж, хүн төрөлхтний түүхийн талаарх бидний ойлголтыг гайхшруулж, мэдээллээр хангасаар байна.