الکلیسم که به عنوان اختلال مصرف الکل نیز شناخته می شود، وضعیتی است که در آن فرد نمی تواند مصرف الکل را با وجود پیامدهای مضر آن کنترل یا متوقف کند. این در درجه اول در اعتیاد طبقه بندی می شود، اما پیامدهایی دارد که به حوزه های اجتماعی، روانی و فیزیکی گسترش می یابد. هدف این درس ارائه یک نمای کلی از اعتیاد به الکل، بررسی علل، اثرات و تأثیرات اجتماعی گسترده تر آن است.
اعتیاد یک بیماری پیچیده است، یک اختلال مغزی که با مصرف اجباری مواد علیرغم پیامدهای مضر خود را نشان می دهد. افراد مبتلا به اعتیاد (اختلال شدید مصرف مواد) تمرکز شدیدی بر استفاده از یک ماده خاص مانند الکل دارند تا جایی که زندگی آنها را تسخیر می کند. اعتیاد با ناتوانی در قطع مصرف این ماده علیرغم پیامدهای مضر، ناتوانی در انجام تعهدات کاری، اجتماعی یا خانوادگی و گاهی انجام رفتارهای مخاطره آمیز مشخص می شود.
الکلیسم دلیل واحدی ندارد. ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است. این شامل:
الکلیسم اثرات گسترده ای دارد که می توان آنها را به دو دسته جسمی، روانی و اجتماعی دسته بندی کرد:
استفاده از الکل را می توان در طیفی از پرهیز تا مصرف متوسط الکل و در نهایت به مصرف زیاد الکل و اعتیاد به الکل تجسم کرد. انتقال از مصرف متوسط الکل به الکلیسم معمولاً تدریجی است و فرد مصرف الکل خود را برای دستیابی به همان اثرات افزایش می دهد، فرآیندی که به عنوان تحمل شناخته می شود.
الکلیسم تأثیر قابل توجهی بر جامعه دارد و به بار سیستم های مراقبت های بهداشتی، هزینه های اقتصادی ناشی از کاهش بهره وری و مسائل اجتماعی مانند خشونت خانگی و حوادث ترافیکی کمک می کند. در سال 2010، هزینه اقتصادی سوء مصرف الکل در ایالات متحده 249 میلیارد دلار برآورد شد.
درمان اعتیاد به الکل شامل ترکیبی از درمان، دارو و گروه‌های حمایتی است:
در نتیجه، اعتیاد به الکل یک بیماری پیچیده و چندوجهی است که میلیون ها فرد و خانواده های آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. درک علل زمینه‌ای، اثرات، و درمان‌های موجود برای رسیدگی به این موضوع کلیدی است. در حالی که غلبه بر اعتیاد به الکل چالش برانگیز است، با حمایت و منابع مناسب، بهبودی امکان پذیر است.
