باغبانی شاخه‌ای از علم کشاورزی است که بر هنر، علم، فناوری و تجارت گیاهان تمرکز دارد. این شامل کشت میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، دانه‌ها، گیاهان، جوانه‌ها، قارچ‌ها، جلبک‌ها، گل‌ها، جلبک‌های دریایی و محصولات غیر خوراکی مانند چمن و درختان و گیاهان زینتی است. همچنین شامل حفاظت از گیاهان، احیای منظر، طراحی منظر و باغ، ساخت و ساز و نگهداری و درختکاری است.
باغبانی با کشاورزی در کشت فشرده تر و کنترل شده آن با تمرکز بر مقیاس کوچکتر یا عملیات تخصصی متفاوت است. از اصول علمی برای بهینه سازی رشد، عملکرد، کیفیت، ارزش غذایی و مقاومت در برابر حشرات، بیماری ها و تنش های محیطی استفاده می کند. باغبانی رشته های مختلفی مانند پومولوژی (میوه ها)، تخم مرغ (سبزیجات)، گلکاری (گل) و باغبانی چشم انداز را شامل می شود.
باغبانی با بهبود امنیت غذایی، مزایای سلامتی و پایداری محیطی نقش حیاتی در افزایش کیفیت زندگی ایفا می کند. این به تنوع زیستی، کاهش تغییرات آب و هوایی، و ارزش زیبایی شناختی و تفریحی مناظر کمک می کند.
درک اصول باغبانی امکان توسعه شیوه ها و فناوری های نوآورانه را با هدف بهبود کارایی و پایداری کشت گیاهان فراهم می کند.
طراحی باغ و محوطه سازی شامل برنامه ریزی، طراحی و مدیریت فضاهای بیرونی برای اهداف زیبایی شناختی، عملکردی و زیست محیطی است. این شامل انتخاب گیاهان مناسب، چیدمان آنها برای رشد مطلوب و جذابیت بصری، و ترکیب عناصری مانند مسیرها، آبنماها و نور است.
هیدروپونیک روشی برای پرورش گیاهان بدون خاک با استفاده از محلول های مواد مغذی معدنی در آب است. آکواپونیک آبزی پروری (پرورش ماهی) را با هیدروپونیک در یک محیط همزیست ترکیب می کند. این سیستم ها امکان کنترل دقیق شرایط محیطی را فراهم می کند که منجر به استفاده کارآمد از منابع و بازدهی بالاتر می شود.
باغبانی ارگانیک بر روی رشد گیاهان بدون آفت کش ها یا کودهای مصنوعی متمرکز است و در عوض بر مواد و فرآیندهای طبیعی متکی است. این رویکرد بر سلامت خاک، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی تأکید دارد.
تکثیر گیاه از طریق روش های مختلفی امکان پذیر است، از جمله:
پیشرفت در فناوری و تحقیقات همچنان آینده باغبانی را شکل می دهد. اینها شامل مهندسی ژنتیک برای بهبود محصول، کشاورزی دقیق برای بهینه‌سازی منابع، کشاورزی عمودی برای بهره‌وری فضا، و ادغام فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات برای نظارت و مدیریت در زمان واقعی است.
باغبانی یک رشته ضروری در کشاورزی است که دانش علمی را با هنر و صنایع دستی ترکیب می کند تا گیاهان و مناظری را که برای ما ارزش قائل هستیم تولید، بهبود و نگهداری کند. اصول و کاربردهای آن متنوع است و جنبه‌هایی از کشت گیاهان و طراحی باغ تا فناوری‌های کشاورزی پیشرفته را پوشش می‌دهد که همگی با هدف افزایش پایداری و کیفیت زندگی انسان‌ها هستند.
