In de geografie is vouwen een korstvervormingsproces naast breuken. Het is gebruikelijk dat het aardoppervlak vervormt. Deze vervorming is het gevolg van krachten die sterk genoeg zijn om sedimenten van de oceaan naar een hoogte van vele meters boven de zeespiegel te verplaatsen. Deze verplaatsing van rotsen kan het gevolg zijn van opdringerige stollingsactiviteit, vulkanische activiteit, tektonische plaatbeweging en subductie. Laten we graven en meer te weten komen.
LEERDOELEN
Aan het einde van dit onderwerp wordt van u verwacht dat u;
Bij gesteentevervorming gaat het om veranderingen in het volume en/of de vorm van deze stoffen. Veranderingen in volume en vorm treden op wanneer spanning en spanning ervoor zorgen dat een steen knikt en breekt of in plooien afbrokkelt. Vouwen kunnen eenvoudig worden gedefinieerd als bochten in rotsen als reactie op compressiekrachten. Vouwen zijn beter zichtbaar in rotsen die gelaagdheid bevatten. De volgende zijn enkele van de voorwaarden waaraan moet worden voldaan om plastische vervorming van gesteente te laten optreden:
Verschillende plooien zijn door geologen herkend en geclassificeerd. Het eenvoudigste vouwtype wordt een monocline genoemd . Deze vouw omvat een lichte buiging in overigens evenwijdige rotslagen.
Een anticline vouw een convex opvouwen in rock die lijkt op een boogvormige structuur met de benen (of grindbedden) het onderdompelen van het centrum van de structuur.
Een syncline verwijst naar een vouw waar de rotslagen naar beneden zijn gewikkeld. Zowel synclines als anticlinalen zijn het gevolg van compressiestress.
Complexere soorten plooien kunnen zich ontwikkelen in situaties waarin de laterale druk groter wordt. De grotere druk veroorzaakt synclines en anticlinalen die asymmetrisch en hellend zijn.
Een liggende vouw ontwikkelt zich in het midden van de vouw beweegt van een verticale naar een horizontale positie. Liggende plooien komen vooral voor in de kern van bergketens en geven aan dat de druk- en/of schuifkrachten in één richting sterker waren. Extreme druk en stress kunnen soms leiden tot het afschuiven van rotsen langs een zwakte, waardoor een fout ontstaat. Een overthrust-fout is een naam die wordt gegeven aan de combinatie van een fold en een fout.
