در زمین شناسی ، اصطلاح گسل به شکستگی یا ناپیوستگی مسطح در حجمی از سنگ اطلاق می شود که در آن جابجایی کافی در نتیجه حرکت توده سنگ وجود داشته باشد. گسل های بزرگ در پوسته زمین در اثر عمل نیروهای زمین ساختی صفحه ای ایجاد می شوند. بزرگترین مرزهای بین صفحات مانند گسل های تبدیل یا مناطق فرورانش را تشکیل می دهد. آزاد شدن انرژی که با حرکت سریع روی گسل های فعال همراه است عامل بسیاری از زمین لرزه ها است.
اهداف یادگیری
تا پایان این مبحث، انتظار می رود که؛
صفحه گسل به صفحه ای اطلاق می شود که سطح شکستگی یک گسل را نشان می دهد. خط گسل یا رد گسل مکانی است که می توان گسل را در سطح آن ترسیم کرد یا دید. رد گسل همچنین به خطی اطلاق می شود که معمولاً در نقشه های زمین شناسی برای نشان دادن یک گسل ترسیم می شود.
از آنجایی که گسلها معمولاً دارای یک شکستگی تمیز نیستند، زمینشناسان هنگام اشاره به ناحیه تغییر شکل پیچیده که با صفحه گسل مرتبط است، از کلمه منطقه گسلی استفاده میکنند.
مکانیسم های خطا
به دلیل اصطکاک و صلبیت سنگهای سازنده، دو طرف گسل نمیتوانند همیشه به راحتی از کنار هم سر بخورند یا از کنار هم عبور کنند و به همین دلیل گاهی تمام حرکت متوقف میشود. نواحی با اصطکاک بالاتر در امتداد صفحه گسل، جایی که قفل می شود، به عنوان نارسایی شناخته می شوند.
لغزش، پرتاب، پرتاب
لغزش به حرکت نسبی ویژگی های زمین شناسی اشاره دارد که در دو طرف صفحه گسل وجود دارد. پرتاب گسل به جزء عمودی جداسازی اشاره دارد. ارتفاع گسل به جزء افقی اشاره دارد.
دیوار و پای آویزان
دو طرف یک گسل غیر عمودی به عنوان دیواره پا و دیوار آویزان شناخته می شوند. دیوار آویزان در بالای صفحه گسل و دیواره پا در زیر آن یافت می شود.
انواع خطا
بر اساس جهت لغزش، سه دسته گسل وجود دارد.
گسل های Strike-slip
همچنین به عنوان خطای آچار ، گسل عبوری یا گسل پارگی نیز شناخته می شود. در این گسل، سطح گسل (صفحه) معمولاً نزدیک به عمود است و دیواره پا با حرکت عمودی کمی به سمت راست یا چپ حرکت می کند.
خطاهای شیب لغزش
این خطاها می توانند عادی یا معکوس باشند. در یک گسل معمولی، دیوار آویزان نسبت به دیواره پا به سمت پایین حرکت می کند. خطای معکوس برعکس یک خطای معمولی است - دیوار آویزان نسبت به دیواره پا به سمت بالا حرکت می کند.
گسل های مایل لغزش
گسلی که یک جزء شیب لغز و یک جزء امتداد لغز دارد، گسل مایل لغز نامیده می شود.