سیستم لنفاوی بخش مهمی از بدن انسان است که نقش حیاتی در سیستم ایمنی و حفظ سطح مایعات در بافت‌های بدن دارد. این شبکه پیچیده ای از رگ های لنفاوی، غدد لنفاوی و اندام هایی است که به خلاص شدن بدن از سموم، مواد زائد و سایر مواد ناخواسته کمک می کند.
سیستم لنفاوی از اجزای متعددی تشکیل شده است که هر کدام نقش مهمی در عملکرد بدن دارند:
سیستم لنفاوی سه وظیفه اصلی دارد:
لنف در بدن در یک جهت حرکت می کند، از بافت ها به سمت قلب. برخلاف سیستم قلبی عروقی، سیستم لنفاوی مانند قلب پمپ مرکزی ندارد. درعوض، لنف با حرکات عضلات بدن و دریچه‌های عروق لنفاوی که از جریان برگشتی جلوگیری می‌کند، به حرکت در می‌آید. لنف فیلتر شده در نهایت از طریق دو مجرای اصلی وارد جریان خون می شود: مجرای لنفاوی راست و مجرای قفسه سینه.
سیستم لنفاوی نقش مهمی در مکانیسم‌های دفاعی بدن دارد. غدد لنفاوی به عنوان فیلتر عمل می کنند، ویروس ها، باکتری ها و سایر عوامل بیماری زا را به دام می اندازند و سپس توسط سلول های تخصصی به نام لنفوسیت ها از بین می روند. این لنفوسیت ها، از جمله سلول های T و سلول های B، هم در پاسخ های ایمنی ذاتی و هم در پاسخ های ایمنی انطباقی بدن نقش دارند.
چندین اختلال می تواند بر سیستم لنفاوی تأثیر بگذارد و بر توانایی آن برای عملکرد صحیح تأثیر بگذارد. این شامل:
برای تجسم نحوه عملکرد سیستم لنفاوی، یک آزمایش ساده با استفاده از دو اسفنج و آب تصور کنید. یک اسفنج نشان دهنده بافت های بدن و دیگری نشان دهنده سیستم لنفاوی است. خیساندن یک اسفنج در آب و سپس فشردن آن بر روی اسفنج دیگر، نحوه جذب مایع اضافی از بافت ها توسط سیستم لنفاوی را شبیه سازی می کند. این مدل ساده به نشان دادن نقش سیستم در تعادل مایعات کمک می کند.
سیستم لنفاوی برای حفظ تعادل مایعات، جذب چربی های رژیم غذایی و ایجاد مکانیزمی برای نظارت و پاسخ ایمنی ضروری است. علیرغم نقش های حیاتی آن، اغلب در بحث های مربوط به سیستم های بدن نادیده گرفته می شود. درک عملکرد سیستم لنفاوی به قدردانی از سهم آن در سلامت کلی و اهمیت پیشگیری از بیماری‌هایی که می‌توانند عملکرد آن را مختل کنند، کمک می‌کند.
