شاخص توده بدن (BMI) اندازه گیری است که به تعیین اینکه آیا یک فرد وزن بدن مناسبی برای یک قد معین دارد یا خیر کمک می کند. این ابزار مهمی است که در سلامت و تغذیه برای دسته‌بندی افراد به دسته‌بندی‌های وزنی مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد که می‌تواند خطر ابتلا به برخی شرایط سلامتی را نشان دهد.
BMI یک محاسبه ساده با استفاده از وزن و قد یک فرد است. فرمول محاسبه BMI:
\( \textrm{BMI} = \frac{\textrm{وزن بر حسب کیلوگرم}}{(\textrm{ارتفاع بر حسب متر})^2} \)این محاسبه منجر به عددی می شود که برای طبقه بندی وزن بدن افراد به عنوان کم وزن، وزن طبیعی، اضافه وزن یا چاق استفاده می شود.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) دسته بندی های BMI زیر را تعریف می کند:
توجه به این نکته مهم است که BMI یک تخمین است و فقط می تواند بینش های کلی را ارائه دهد. به عنوان مثال، بین وزن از چربی و عضله تفاوتی قائل نمی شود، که می تواند برای ورزشکاران یا کسانی که توده عضلانی بالایی دارند محدودیت باشد.
بیایید BMI را برای فردی با قد 1.68 متر و وزن 65 کیلوگرم محاسبه کنیم:
\( BMI = \frac{65}{(1.68)^2} = \frac{65}{2.8224} \approx 23.0 \)در این مثال، فرد دارای BMI 23.0 است که طبق دستورالعمل WHO در رده "وزن طبیعی" قرار می گیرد.
BMI یک ابزار غربالگری ارزشمند برای شناسایی مشکلات احتمالی وزن است که ممکن است منجر به مشکلات سلامتی شود. در اینجا چند نمونه از نحوه استفاده از BMI در سلامت و تغذیه آورده شده است:
در حالی که BMI به طور گسترده استفاده می شود، محدودیت های خود را دارد و نباید تنها شاخص سلامت یا وضعیت تغذیه فرد باشد. در اینجا برخی از ملاحظات انتقادی وجود دارد:
شاخص توده بدنی (BMI) ابزاری ساده اما مفید برای دسته بندی وزن بدن و ارزیابی خطرات بالقوه سلامتی مرتبط با اضافه وزن یا کم وزنی است. محدودیت های خود را دارد و باید در کنار سایر شاخص ها و ارزیابی های بهداشتی مورد استفاده قرار گیرد. درک BMI یک جنبه اساسی برای ارتقاء آگاهی از سلامت و تغذیه است که به افراد قدرت می دهد تا تصمیمات آگاهانه در مورد رفاه خود بگیرند.
