Bu dərsdə biz kameraların füsunkar dünyasını və onların işığın öyrənilməsi ilə məşğul olan fizikanın qolu olan optika ilə əlaqəsini araşdıracağıq. Həm rəqəmsal, həm də analoq kameralar şəkillər yaratmaq üçün işığı çəkir və optika prinsiplərini başa düşmək kameraların necə işlədiyinə dair anlayışımızı artıra bilər.
Optika işığın davranışını və xassələrini, o cümlədən maddə ilə qarşılıqlı əlaqəsini əhatə edən fizikanın bir sahəsidir. Kameraların təsvirləri çəkmək üçün optikadan necə istifadə etdiyinə başlamazdan əvvəl optikada bəzi əsas anlayışlara nəzər salaq:
Özündə kamera bir görüntü yaratmaq üçün işığı tutan optik alətdir. Kameranın əsas komponentlərinə bədən, obyektiv, çekim, diyafram və görüntü sensoru (və ya ənənəvi kameralarda film) daxildir.
Obyektiv kameranın ən vacib hissəsidir. O, görüntü yaratmaq üçün işığı şəkil sensoruna və ya filmə toplayır və fokuslayır. Adətən millimetrlə (mm) ölçülən linzanın fokus uzunluğu onun baxış bucağını (səhnənin nə qədər çəkəcəyini) və təsvirin böyüdülməsini müəyyən edir. Linzalar aşağıdakı kimi təsnif edilə bilər:
Diyafram lensin içərisində işığın keçdiyi açılışdır. O, f-rəqəmlərindən (məsələn, f/2.8, f/8) istifadə etməklə ölçülür, aşağı rəqəmlər daha geniş diyaframı göstərir. Daha geniş diafraqma daha çox işığın görüntü sensoruna çatmasına imkan verir və onu aşağı işıq şəraitində faydalı edir. Diyafram həmçinin sahənin dərinliyinə təsir edir, bu da diqqət mərkəzində olan səhnənin ölçüsüdür. Geniş diyafram (məsələn, f/2.8) fonu tutqunlaşdırarkən obyektə fokuslanaraq, dayaz sahə dərinliyi yaradır.
Çekim kameranın sensoru və ya filminin işığa məruz qalma müddətini idarə edir. Çekim sürəti saniyə və ya saniyənin fraksiyaları ilə ölçülür. Sürətli çekim sürətləri (məsələn, saniyənin 1/1000-i) hərəkəti dondurur, yavaş çekim sürətləri (məsələn, 1 saniyə) obyektlərin hərəkətini göstərən hərəkət bulanıqlığı effekti yarada bilər.
Ənənəvi kinokameralarda işığa həssas film təsviri çəkir. Rəqəmsal kameralarda bu rolu bir görüntü sensoru, adətən CCD (yüklü birləşmiş cihaz) və ya CMOS (tamamlayıcı metal-oksid-yarımkeçirici) sensoru oynayır. Sensor rəqəmsal görüntü yaratmaq üçün işığı elektrik siqnallarına çevirir.
Linzaların şəkil çəkmə üsulumuza necə təsir etdiyini daha yaxşı başa düşmək üçün bu sadə təcrübəni nəzərdən keçirin:
Kameraların necə işlədiyini başa düşmək üçün optika prinsiplərini başa düşmək vacibdir. Linzaların şəkillər yaratmaq üçün işığı fokuslamasından tutmuş, ekspozisiyanı idarə etmək üçün apertura və çekim sürətinin istifadəsinə qədər optika fotoqrafiyada mühüm rol oynayır. Bu konsepsiyaları tətbiq etməklə fotoqraflar, istədikləri nəticələri əldə etmək üçün işığı və perspektivi idarə edə, anları kameranın obyektivindən çəkə bilərlər.