Back to the topics list

kamera

Hyrje në Kamera dhe Optikë

Në këtë mësim, ne do të eksplorojmë botën magjepsëse të kamerave dhe marrëdhëniet e tyre me optikën, degën e fizikës që merret me studimin e dritës. Kamerat, si dixhitale ashtu edhe analoge, kapin dritën për të krijuar imazhe dhe të kuptuarit e parimeve të optikës mund të përmirësojë të kuptuarit tonë se si funksionojnë kamerat.

Konceptet themelore të optikës

Optika është një degë e fizikës që përfshin sjelljen dhe vetitë e dritës, duke përfshirë ndërveprimin e saj me materien. Para se të zhytemi në mënyrën se si kamerat përdorin optikën për të kapur imazhe, le të hedhim një vështrim në disa koncepte kryesore në optikë:

• Drita : Drita është një formë e rrezatimit elektromagnetik që është e dukshme për syrin e njeriut. Ai udhëton në valë dhe mund të përshkruhet nga gjatësia e valës dhe frekuenca e tij.
• Reflektimi : Kjo është kur drita tërhiqet nga një objekt. Pasqyrat janë shembuj të zakonshëm të sipërfaqeve reflektuese.
• Përthyerja : Përthyerja është ndryshimi në drejtimin e një valë drite për shkak të një ndryshimi në shpejtësinë e saj. Kjo ndodh kur drita kalon nga një medium në tjetrin, si ajri te uji.
• Lente : Një lente është një copë materiali transparent, zakonisht qelqi ose plastik, me të paktën një sipërfaqe të lakuar, që përdoret për të thyer dritën dhe për të formuar imazhe.

Kamera: Një përmbledhje

Në thelbin e saj, një aparat fotografik është një instrument optik që kap dritën për të formuar një imazh. Komponentët kryesorë të një aparati fotografik përfshijnë trupin, lentet, diafragmën, aperturën dhe sensorin e imazhit (ose filmin në kamerat tradicionale).

Lentet dhe gjatësia fokale

Lentet janë padyshim pjesa më kritike e një aparati fotografik. Ai mbledh dhe fokuson dritën në sensorin e imazhit ose filmin për të krijuar një imazh. Gjatësia fokale e një lente, e matur zakonisht në milimetra (mm), përcakton këndin e saj të shikimit (sa pjesë e skenës do të kapet) dhe zmadhimin e imazhit. Lentet mund të kategorizohen si:

• Me kënd të gjerë : Këto kanë një gjatësi fokale të shkurtër dhe ofrojnë një pamje të gjerë të skenës. Ideale për peizazhe.
• Telefoto : Lente me gjatësi fokale të gjatë që ofrojnë një pamje të ngushtë. Ato përdoren për të afruar objektet e largëta.
• Prime : Lente me një gjatësi fokale fikse. Të njohur për mprehtësinë e tyre dhe performancën në dritë të ulët.
• Zmadhimi : Lente me një gjatësi fokale të ndryshueshme, që ofrojnë fleksibilitet në inkuadrimin e fotove pa ndryshuar lentet.

Hapja dhe thellësia e fushës

Hapja është hapja brenda thjerrëzës përmes së cilës kalon drita. Ai matet duke përdorur numrat f (p.sh., f/2.8, f/8), me numra më të ulët që tregojnë një hapje më të gjerë. Një hapje më e gjerë lejon që më shumë dritë të arrijë sensorin e imazhit, duke e bërë atë të dobishëm në kushte me dritë të ulët. Apertura ndikon gjithashtu në thellësinë e fushës , e cila është shtrirja e skenës në fokus. Një hapje e gjerë (p.sh., f/2.8) krijon një thellësi të cekët të fushës, duke u fokusuar në temë duke turbulluar sfondin.

Shpejtësia e diafragmës

Grila kontrollon kohëzgjatjen që sensori ose filmi i kamerës ekspozohet ndaj dritës. Shpejtësia e diafragmës matet në sekonda ose në fraksione të sekondës. Shpejtësitë e mëdha të diafragmës (p.sh., 1/1000 e sekondës) ngrijnë lëvizjen, ndërsa shpejtësitë e ngadalta të diafragmës (p.sh., 1 sekondë) mund të krijojnë një efekt të turbullimit të lëvizjes, duke ilustruar lëvizjen e objekteve.

Sensimi i imazhit: Filmi dhe sensorët dixhitalë

Në kamerat tradicionale të filmit, filmi i ndjeshëm ndaj dritës kap imazhin. Në kamerat dixhitale, ky rol luhet nga një sensor imazhi, zakonisht një sensor CCD (pajisje e lidhur me ngarkesë) ose CMOS (plotësues metal-oksid-gjysmëpërçues). Sensori konverton dritën në sinjale elektrike për të prodhuar imazhe dixhitale.

Eksperimentimi me dritë dhe lente

Për të kuptuar më tej se si lentet ndikojnë në mënyrën se si ne kapim imazhet, merrni parasysh këtë eksperiment të thjeshtë:

1. Merrni një xham zmadhues dhe një copë letër.
2. Në një ditë me diell, mbajeni xham zmadhues mbi letër, duke rregulluar distancën derisa të gjeni pikën ku rrezet e diellit fokusohen në pikën më të vogël të mundshme. Kjo pikë njihet si pika qendrore.
3. Vëzhgoni intensitetin e dritës në pikën qendrore. Kjo tregon se si lentet mund të përqendrojnë dritën, një parim që kamerat përdorin për të formuar imazhe të ndritshme dhe të qarta.

konkluzioni

Kuptimi i parimeve të optikës është thelbësor për të kuptuar se si funksionojnë kamerat. Nga mënyra se si lentet fokusojnë dritën për të krijuar imazhe, tek përdorimi i hapjes dhe shpejtësisë së diafragmës për të kontrolluar ekspozimin, optika luan një rol vendimtar në fotografi. Duke zbatuar këto koncepte, fotografët mund të manipulojnë dritën dhe perspektivën për të arritur rezultatet e tyre të dëshiruara, duke kapur momente në kohë përmes thjerrëzave të një aparati fotografik.