غارها فضاهای زیرزمینی طبیعی هستند که به اندازه کافی بزرگ هستند که انسان بتواند وارد آن شود. آنها در سراسر جهان یافت می شوند و نقش مهمی در اکوسیستم، فرهنگ، تاریخ و اکتشاف زمین دارند. غارها را می توان از طریق فرآیندهای مختلفی تشکیل داد و بر اساس مکانیسم تشکیل آنها طبقه بندی می شود. در اینجا، ما رایج ترین انواع غارها، ویژگی های آنها و نحوه ایجاد آنها را بررسی خواهیم کرد.
غارهای آهکی رایج ترین نوع غارهایی هستند که ما می شناسیم. آنها از طریق فرآیندی به نام هوازدگی شیمیایی یا انحلال تشکیل می شوند. هنگامی که آب باران که دی اکسید کربن هوا و خاک را جذب می کند و اسید ضعیفی تشکیل می دهد، با سنگ آهک تماس پیدا می کند، یک واکنش شیمیایی رخ می دهد که سنگ آهک را حل می کند.
این فرآیند می تواند ویژگی های مختلفی را در غارهای آهکی مانند استالاکتیت ها، استالاگمیت ها و ستون ها ایجاد کند.
مثال: غارهای کارلزباد در نیومکزیکو، ایالات متحده، یک نمونه کلاسیک از یک غار آهکی است که تشکیلات خیره کننده ای از استالاکتیت ها و استالاگمیت ها را به نمایش می گذارد.
غارهای آتشفشانی یا گدازه ای که به عنوان لوله های گدازه نیز شناخته می شوند، از گدازه های مذابی که در زیر سطح یک لایه سخت شده گدازه جاری می شوند، تشکیل می شوند. هنگامی که جریان گدازه مذاب متوقف می شود و سرد می شود، لوله ها یا غارهای توخالی را پشت سر می گذارد.
این غارها دارای دیوارهای صاف هستند و در برخی موارد می توان لایه های مختلفی از گدازه را مشاهده کرد که در زمان های مختلف جاری شده اند.
مثال: لوله گدازه Thurston در پارک ملی آتشفشان هاوایی یک راه قابل دسترس برای کشف این نوع غار فراهم می کند.
غارهای یخی در یخچال‌ها و کوه‌های یخ یافت می‌شوند که دمای آن در طول سال زیر صفر است. این غارها می توانند در اثر وزش باد از میان شکاف های یخ، ذوب شدن ناشی از گرمای زمین گرمایی، یا جاری شدن آب از داخل یا روی یخچال های طبیعی ایجاد شوند.
غارهای یخی تشکیلات یخی آبی زیبایی را به نمایش می گذارند و برای دانشمندانی که تغییرات آب و هوایی را مطالعه می کنند بسیار مهم هستند، زیرا می توانند سرنخ هایی در مورد نوسانات دمایی تاریخی ارائه دهند.
مثال: غار یخی Eisriesenwelt در اتریش یکی از بزرگترین غارهای یخی در جهان است که مناظر یخی تماشایی را در داخل خود ارائه می دهد.
غارهای دریایی در اثر فرسایش مداوم صخره های صخره ای در امتداد خطوط ساحلی توسط امواج اقیانوس شکل می گیرند. با گذشت زمان، امواج کوبنده صخره‌های نرم‌تر را فرسایش می‌دهند و غارهایی را در سنگ‌های سخت‌تر پشت سر می‌گذارند. این غارها اغلب دارای دیوارهای صاف هستند و می توان با قایق یا در هنگام جزر به آنها دسترسی داشت.
غارهای دریایی زیستگاه هایی را برای زندگی دریایی مختلف فراهم می کنند و به دلیل تشکیلات منحصر به فرد و دسترسی به سواحل پنهان در میان کاوشگران محبوب هستند.
مثال: غار آبی در کاپری، ایتالیا، یک غار دریایی معروف است که به دلیل آب خیره کننده آبی فیروزه ای خود که با عبور نور خورشید از یک دهانه زیر آب روشن می شود، شناخته شده است.
غارهای ماسه سنگی در اثر فرسایش فیزیکی ماسه سنگ، معمولاً توسط آب جاری، تشکیل می شوند. این نوع غار بسته به ترکیب ماسه سنگ و جریان آب می‌تواند سازندهای مختلفی داشته باشد.
این غارها اغلب دارای دیوارهای صاف و حجاری شده هستند و می توان آنها را در اشکال و اندازه های مختلفی یافت که نشان دهنده تنوع فرآیندهای شکل گیری آنهاست.
مثال: دره آنتلوپ در آریزونا، ایالات متحده، نمونه‌ای از غار ماسه‌سنگ است که به دلیل ساختارهای موج‌مانند و پرتوهای نوری که در زمان‌های خاصی از روز از دهانه‌های باریک به پایین می‌تابد، مشهور است.
غارهای گچی به روشی مشابه غارهای آهکی اما از طریق انحلال گچ (سولفات کلسیم) به جای سنگ آهک (کربنات کلسیم) تشکیل می شوند. این فرآیند می تواند غارهای خیره کننده ای با ویژگی هایی مشابه غارهای آهکی ایجاد کند.
غارهای گچی کمتر از غارهای آهکی رایج هستند اما می توانند دارای اتاقک های بزرگ و تزئین شده باشند.
مثال: غار کریستال ها در نایکا، مکزیک، یک غار گچی تماشایی است که برخی از بزرگترین بلورهای طبیعی کشف شده را در خود جای داده است.
غارها ساختارهای طبیعی شگفت انگیزی هستند که از طریق فرآیندهای مختلف شکل گرفته اند و دارای محیط ها و اکوسیستم های منحصر به فردی هستند. خواه از طریق انحلال سنگ، جریان گدازه، عمل مجسمه سازی باد و آب، یا انجماد یخ ایجاد شده باشد، هر نوع غار نگاهی اجمالی به فرآیندهای پویایی دارد که سیاره ما را شکل می دهد. کاوش و مطالعه غارها همچنان بینش های ارزشمندی را در زمین شناسی، زیست شناسی و حتی تاریخ حیات روی زمین نشان می دهد.
