استعمارزدایی به فرآیندی اطلاق می شود که از طریق آن کشورهای تحت حاکمیت استعماری به استقلال دست یافتند که عمدتاً در قرن بیستم اتفاق افتاد. این سفر تغییر قابل توجهی در پویایی قدرت جهانی داشت که منجر به ظهور کشورهای جدید و تغییر شکل روابط بینالملل شد.
اواخر دوره مدرن شاهد اوج گرفتن امپراتوری های استعماری اروپایی بود که سرزمین های وسیعی در سراسر آفریقا، آسیا، قاره آمریکا و اقیانوسیه تحت کنترل آنها بود. این امپراتوری ها بر مناطق مستعمره نفوذ اقتصادی، سیاسی و فرهنگی داشتند و اغلب از منابع و جمعیت های محلی به نفع قدرت های استعماری بهره برداری می کردند.
با این حال، دو جنگ جهانی به طور قابل توجهی کشورهای اروپایی را از نظر اقتصادی و سیاسی تضعیف کرد و زمینه را برای استعمار زدایی فراهم کرد. پایان جنگ جهانی دوم به ویژه این روند را برجسته کرد، زیرا ایده های تعیین سرنوشت، حاکمیت ملی و حقوق بشر تا حدی از طریق تأسیس سازمان ملل متحد برجسته شد.
فرآیند استعمارزدایی را می توان به طور کلی به فازهایی تقسیم کرد که به دلیل تمرکز جغرافیایی و استراتژی هایی که هم توسط استعمارگران و هم توسط استعمارگران دنبال می شود قابل توجه است.
استعمار زدایی جهان را از نظر سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تغییر داد. کشورهای تازه استقلال یافته در حالی که با چالشهای مربوط به ملتسازی، توسعه اقتصادی و روابط بینالملل روبهرو بودند، به دنبال اثبات حق حاکمیت خود بودند.
مسیر استقلال، ثبات یا رفاه فوری را تضمین نکرد. کشورهای جدید با چالش های بی شماری مواجه شدند:
هند: در سال 1947 از طریق یک مبارزه غیرخشونت آمیز به رهبری شخصیت هایی مانند مهاتما گاندی و جواهر لعل نهرو به استقلال از سلطه بریتانیا دست یافت. تقسیم هند به دو کشور مستقل، هند و پاکستان، پیچیدگی های استعمار زدایی از جمله خشونت جمعی و چالش ترسیم مرزها را برجسته کرد.
الجزایر: مبارزه برای استقلال از فرانسه (1954-1962) با یک درگیری خشونت آمیز و وحشیانه مشخص شد که منعکس کننده تنش های عمیق بین استعمارگران و مستعمرات شد. استقلال الجزایر مبارزات و فداکاری های شدیدی را که اغلب با استعمار زدایی همراه است برجسته کرد.
استعمار زدایی یک فرآیند دگرگون کننده بود که روابط جهانی را تغییر داد و باعث پیدایش کشورهای جدید شد. افول قدرت های استعماری، ظهور جنبش های ملی گرایانه و نفوذ نهادها و ایدئولوژی های بین المللی به آن دامن زد. میراث استعمار همچنان بر مناظر سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مستعمرات سابق تأثیر می گذارد و ماهیت پیچیده و چند وجهی استعمار زدایی را آشکار می کند.