گروه قومی به دسته ای از افراد گفته می شود که بر اساس شباهت هایی مانند زبان مشترک، نسب، تاریخ، جامعه، فرهنگ، ملت یا رفتار اجتماعی با یکدیگر هویت می یابند. این ویژگی های مشترک به احساس تعلق و هویت مشترک در میان اعضای گروه قومی کمک می کند. این مفهوم نقش مهمی در درک چگونگی ساختار و عملکرد جوامع ایفا می کند. از طریق این درس، جنبه های اساسی گروه های قومی و اهمیت آنها در جامعه را بررسی خواهیم کرد.
یک گروه قومی نه تنها با یک میراث مشترک یا اجداد، بلکه با اعمال فرهنگی، زبان، مذهب و گاهی اوقات منطقه جغرافیایی تعریف می شود. این ویژگی ها به تمایز یک گروه قومی از قومی دیگر کمک می کند و حس اجتماع را در میان اعضای آن تقویت می کند. به عنوان مثال، قوم یوروبا، یک گروه قومی که عمدتاً در نیجریه یافت می شود، با زبان یوروبا، شیوه های فرهنگی و تاریخ مشترک آنها مشخص می شود.
زبان و فرهنگ در هویت یک گروه قومی نقش اساسی دارند. زبان به عنوان وسیله‌ای برای انتقال فرهنگ، سنت‌ها و روایت‌های تاریخی عمل می‌کند، در حالی که شیوه‌های فرهنگی مانند آیین‌ها، لباس، موسیقی و غذا، تاریخ و ارزش‌های مشترک گروه را تقویت می‌کنند. به عنوان مثال، استفاده از زبان ولزی در حفظ هویت مردم ولز در بریتانیا، در کنار شیوه‌های فرهنگی متمایز مانند Eisteddfod، جشنواره ادبیات، موسیقی و اجرا ولز، حیاتی بوده است.
شکل گیری یک گروه قومی معمولاً شامل ترکیبی از فرآیندهای تاریخی، مهاجرت ها و تعاملات اجتماعی است. با گذشت زمان، تجربیات مشترک، مانند کار در جهت اهداف مشترک یا مواجهه با چالش های مشابه، به توسعه انسجام و هویت گروه کمک می کند. تاریخ قوم یهود نشان می‌دهد که چگونه هویت قومی می‌تواند در طول قرن‌ها دیاسپورا پایدار بماند. با وجود پراکندگی جغرافیایی، باورهای مذهبی مشترک، اعمال فرهنگی و تجربیات تاریخی هویت قومی یهودی را حفظ کرده است.
رابطه بین قومیت و مفهوم دولت-ملت پیچیده است. برخی از دولت-ملت ها نسبتاً همگن هستند و عمدتاً از یک گروه قومی تشکیل شده اند. با این حال، بسیاری از کشورها از نظر قومی متنوع هستند و گروه های قومی متعددی در داخل مرزهای خود دارند. مفهوم «دیگ ذوب»، به‌ویژه در زمینه ایالات متحده، نشان می‌دهد که چگونه قومیت‌های متعدد می‌توانند در یک هویت ملی منسجم ترکیب شوند، البته نه بدون چالش‌ها و بحث‌های مداوم درباره چندفرهنگی و انسجام اجتماعی.
تنوع قومی در یک جامعه می تواند زندگی فرهنگی را غنی کند و با گرد هم آوردن طیف گسترده ای از دیدگاه ها و تجربیات، نوآوری را تقویت کند. با این حال، اگر تفاوت های قومی درک شده منجر به تبعیض، نابرابری و درگیری شود، انسجام اجتماعی را نیز با چالش هایی مواجه می کند. تلاش برای ترویج فراگیری و فرصت های برابر برای همه گروه های قومی در حفظ هماهنگی و وحدت اجتماعی بسیار مهم است. نسل‌کشی رواندا در سال 1994 نمونه‌ای غم‌انگیز از این است که چگونه تنش‌های قومی، ناشی از نارضایتی‌های تاریخی و دستکاری سیاسی، می‌تواند به خشونت‌های وحشتناک منجر شود. از سوی دیگر، کشورهایی مانند کانادا نشان می‌دهند که چگونه سیاست‌های چندفرهنگی می‌توانند همزیستی مسالمت‌آمیز را در میان جمعیت‌های مختلف قومی ترویج کنند.
احساس تعلق به یک گروه قومی می تواند حس هویت و اجتماع قوی را در افراد ایجاد کند. این تعلق می تواند حمایت عاطفی، تاریخ مشترک و ارتباط با سنت ها و ارزش ها را ارائه دهد. با این حال، پویایی هویت قومی نیز می‌تواند سیال باشد، به طوری که افراد گاهی هویت‌های قومی متعددی را اتخاذ می‌کنند یا حس تعلق خود را در طول زمان به دلیل تجربیات شخصی، مهاجرت یا تغییرات در بافت اجتماعی تغییر می‌دهند.
در دنیای جهانی شده امروز، پویایی قومیت همچنان در حال تکامل است. مهاجرت منجر به افزایش تنوع قومی در بسیاری از کشورها شده است و مفاهیم سنتی هویت ملی و قومی را به چالش می کشد. در عین حال، ظهور رسانه‌های اجتماعی و ارتباطات جهانی، گروه‌های قومی را قادر می‌سازد تا ارتباطات و شیوه‌های فرهنگی را در فواصل وسیع حفظ کنند و هویت‌های قومی را در عصر دیجیتال تقویت کنند.
در نتیجه، گروه‌های قومی نقش مهمی در شکل‌دهی جوامع از طریق زبان‌ها، فرهنگ‌ها، تاریخ‌ها و تجربیات اجتماعی مشترک خود دارند. درک پیچیدگی و تنوع هویت های قومی برای پرورش جوامع فراگیر، منسجم و پویا ضروری است. همانطور که جوامع به تکامل خود ادامه می دهند، تعاملات بین گروه های قومی مختلف و بین قومیت ها و هویت های ملی محور بحث های جاری در مورد اجتماع، تعلق و هماهنگی اجتماعی باقی خواهد ماند.
