فیلم، یک شکل هنری پویا، به عنوان یک ستون برجسته در قلمرو هنرهای تجسمی ایستاده است. این شامل ایجاد، توسعه، و انتشار تصاویر متحرک است که ترکیبی منحصر به فرد از داستان سرایی و زیبایی شناسی بصری را ارائه می دهد. این درس به مبانی فیلم می پردازد، تاریخچه آن، اجزا و تکنیک های مختلف مورد استفاده فیلمسازان برای برانگیختن احساسات و انتقال پیام را بررسی می کند.
فیلم که اغلب از آن به عنوان سینما یاد می شود، یک هنر تجسمی است که از تصاویر متحرک برای روایت داستان ها یا ارائه مفاهیم استفاده می کند. فیلم‌های اولیه که از کنجکاوی ثبت واقعیت و تخیل متولد شده بودند، صحنه‌های ساده‌ای بودند که بدون صدا ضبط می‌شدند. از این آغاز فروتن، فیلم به یک رسانه پیچیده تبدیل شده است که عناصر روایت، اجرا، صدا و جلوه‌های بصری را برای خلق تجربه‌های جذاب و غوطه‌وری ترکیب می‌کند.
شروع فیلم را می توان به اواخر قرن نوزدهم ردیابی کرد، با پیشگامانی مانند برادران لومیر و توماس ادیسون که برخی از اولین دوربین ها و پروژکتورهای فیلم سینمایی را توسعه دادند. فیلم‌های اولیه صامت و کوتاه بودند، اما با توانایی‌شان در جان بخشیدن به تصاویر، مخاطبان را مجذوب خود می‌کردند. معرفی صدای هماهنگ در دهه 1920 صنعت را متحول کرد و به عصر طلایی هالیوود منجر شد. پیشرفت‌های تکنولوژیک به شکل‌دهی فیلم ادامه داده است و فیلم‌های رنگی، فیلم‌سازی دیجیتال و تصاویر کامپیوتری (CGI) امکانات داستان‌سرایی سینمایی را گسترش داده‌اند.
فیلم اجزای مختلف هنری و فنی را با هم ادغام می کند تا اثری منسجم تولید کند. این عناصر کلیدی عبارتند از:
فیلمسازان از انواع تکنیک های روایی برای ساختن داستان های جذاب استفاده می کنند. تکنیک های رایج عبارتند از:
فراتر از روایت، فیلم از مجموعه‌ای از تکنیک‌های بصری برای تقویت داستان‌گویی و برانگیختن احساسات استفاده می‌کند. این شامل:
فیلم نه تنها سرگرم کننده است، بلکه به عنوان یک رسانه قدرتمند برای بیان فرهنگی و تفسیر اجتماعی عمل می کند. این توانایی را دارد که بر افکار عمومی تأثیر بگذارد، مسائل اجتماعی را برجسته کند و با به تصویر کشیدن تجربیات از دیدگاه های مختلف، همدلی را تقویت کند. در طول تاریخ، فیلم هایی مانند «کشتن مرغ مقلد» و «فهرست شیندلر» نقش مهمی در افزایش آگاهی و جرقه زدن تغییرات اجتماعی داشته اند.
فیلم، یک فرم هنری چند وجهی، به طور یکپارچه عناصر بصری، شنیداری و روایی را با هم ترکیب می‌کند تا آثاری تاثیرگذار و با طنین عاطفی خلق کند. از طریق تکامل خود و ظهور فناوری های جدید، فیلم همچنان مرزهای داستان سرایی و بیان بصری را پیش می برد. به عنوان یک جزء حیاتی هنرهای تجسمی، پیچیدگی تجربیات انسانی را در بر می گیرد و جوهر تخیل و واقعیت را به طور یکسان به تصویر می کشد.
