Ordu istənilən dövlətdə kritik bir qurumdur və ilk növbədə milləti xarici təhdidlərdən qorumaq, təhlükəsizliyi təmin etmək və bəzən hətta dövlətin daxili işlərinə qarışmaq vəzifəsi daşıyan mütəşəkkil silahlı qüvvə kimi xidmət edir. Ordunun rolu və funksiyaları tarixi, siyasi və sosial kontekstlər də daxil olmaqla müxtəlif obyektivlər vasitəsilə başa düşülə bilər. Bu dərs dövlət daxilində ordunun mahiyyətini araşdırır, onun məqsədlərini, funksiyalarını və cəmiyyətə təsirlərini araşdırır.
Hərbi qüvvə anlayışı əsrlər boyu yerli icmaları qoruyan kiçik qəbilə dəstələrindən müasir dövlətin yüksək səviyyəli və texnoloji cəhətdən inkişaf etmiş ordularına qədər əhəmiyyətli dərəcədə inkişaf etmişdir. İlkin hərbi birləşmələr çox vaxt müharibə zamanı silaha sarılan və sonradan mülki həyata qayıdan vətəndaş-əsgərlərdən ibarət idi. Bu konsepsiya orta əsrlər boyunca peşəkar cəngavərlərin və muzdluların yüksəlişi ilə inkişaf etdi və müasir dövrdə daimi orduların yaradılmasına səbəb oldu.
Dövlətdə ordunun əsas məqsədi milli təhlükəsizliyi təmin etmək və dövlətin suverenliyini xarici təcavüzdən qorumaqdır. Bu, potensial hücumçuların qarşısını almaq, işğal halında dövlətin ərazisini müdafiə etmək və bəzən milli maraqları təmin etmək üçün onun hüdudlarından kənarda güc proyeksiyasını əhatə edir. Bundan əlavə, hərbçilər tez-tez sülhməramlı əməliyyatlarda, fəlakətlərin aradan qaldırılmasında və böhranlar zamanı mülki orqanların dəstəklənməsində rol oynayırlar.
Ordu, adətən, hər birinin özünəməxsus rolu və məsuliyyəti olan müxtəlif qollarda təşkil olunur. Ən çox yayılmış qollar Ordu (quru müharibəsi), Dəniz Qüvvələri (dəniz müharibəsi) və Hava Qüvvələridir (hava döyüşü). Bəzi ölkələrdə Dəniz Korpusu (amfibiya müharibəsi), Sahil Mühafizəsi (sahil müdafiəsi və dəniz hüquq-mühafizə orqanları) və Kosmik Qüvvələri (kosmik müharibə) kimi əlavə filiallar da var. Bu şöbələr daxilində struktur adətən iyerarxik nizama əməl edir, rütbələr sıravi heyətdən zabitlərə qədər dəyişir və birbaşa mülki rəhbərliyə tabe olan ən yüksək hərbi komandirlərlə yekunlaşır.
Ordu ilə cəmiyyət arasında münasibətlər mürəkkəb və çoxşaxəlidir. Bir tərəfdən, ordu bir çox cəmiyyətlərdə milli qürur və birliyi simvolizə edən hörmətli bir qurumdur. Hərbi xidmət fərdlərə nizam-intizam, bacarıq və məqsəd hissi təklif edə bilər. Digər tərəfdən, güclü hərbi mövcudluq və mülki işlərdə iştirak bəzən demokratik dəyərlərin və vətəndaş azadlıqlarının aşınması ilə bağlı narahatlıqlara səbəb ola bilər.
Ordunun dövlət üçün əhəmiyyətli iqtisadi təsirləri var. Müdafiə xərcləri iş yerlərinin yaradılmasına və texnoloji innovasiyalara töhfə verən bir çox ölkələrin büdcələrinin əhəmiyyətli hissəsini təşkil edir. Bununla belə, yüksək səviyyəli hərbi xərclər də resursları təhsil və səhiyyə kimi digər mühüm sahələrdən yayındıra bilər. Milli təhlükəsizliyin təmin edilməsi və iqtisadi rifahın təşviqi arasında tarazlıq siyasətçilər üçün əsas narahatlıq doğurur.
Qlobal hərbi balansa müxtəlif dövlətlərin imkanları və müttəfiqlikləri təsir edir. NATO (Şimali Atlantika Müqaviləsi Təşkilatı) və ya müxtəlif regionlarda kollektiv müdafiə sazişləri kimi hərbi ittifaqlar beynəlxalq təhlükəsizlik mühitinin formalaşmasında mühüm rol oynayır. Bu ittifaqlar çəkindirici effekti gücləndirə və üzv dövlətlər arasında birgə müdafiə səyləri üçün çərçivə təmin edə bilər.
Ordu təkcə milli suverenliyin və təhlükəsizliyin qoruyucusu kimi deyil, həm də beynəlxalq siyasətdə mühüm aktor kimi xidmət edən dövlətin mühüm institutudur. Hərbi qüvvələrin təkamülü, onların təşkili, funksiyaları və onların faydaları və xərcləri arasındakı tarazlıq hər bir dövlətin nəzərə alması vacib aspektlərdir. Hərbçilərin əsas rolu müdafiə və çəkindirmə olaraq qalmasına baxmayaraq, onun cəmiyyətə, iqtisadiyyata və qlobal arenaya təsiri dərin və çoxşaxəlidir. Bu ölçüləri başa düşmək ordunun dövlət və beynəlxalq ictimaiyyət daxilində yerinin daha geniş kontekstini dərk etmək üçün çox vacibdir.
