Şarkı söylemek, sesle müzikal sesler üretme eylemidir. Ses üretmek için ses tellerinin ve nefes almanın kullanılmasını içerir. Şarkı söylemek, çeşitli müzik türlerinde farklı teknik ve tarzlarla yapılabilir.
Şarkı söylemek, gırtlaktaki ses tellerinin titreşimi yoluyla ses üretme süreci olan fonasyon eylemiyle başlar. Akciğerlerden gelen hava, ses tellerinin altında basınç oluşturarak ses tellerinin titreşmesine neden olur. Bu titreşimlerin frekansı sesin perdesini belirler. Daha hızlı titreşimler daha yüksek perdeler üretirken, daha yavaş titreşimler daha düşük perdeler üretir. Ses kıvrımları tarafından üretilen temel perde daha sonra ses yolunun rezonans frekansları tarafından değiştirilerek farklı kalitede ses üretilir.
Doğru nefes almak şarkı söylemenin temelidir. Hava akışının kontrolünü ve akciğerlerin altında bulunan büyük bir kas olan diyaframın kullanımını içerir. İyi şarkı söyleyebilmek için, bir şarkıcının hızlı nefes almayı öğrenmesi ve nefes verişini kontrol etmek için diyaframı kullanarak sürekli ve kontrollü ses üretimine olanak sağlaması gerekir. Bu tekniğe genellikle "destek" denir.
Vokal aralığı, bir kişinin söyleyebileceği en düşük notadan en yüksek notaya kadar olan aralığı ifade eder. Vokal aralıkları genellikle Soprano, Alto, Tenor ve Bas gibi türlere ayrılır. Bu aralıklar kişiden kişiye değişir ve pratik ve uygun teknikle genişletilebilir.
Ses aralıkları içerisinde sesin kalitesine ve en iyi kullanımına bağlı olarak başka ayrımlar da vardır. Örneğin, lirik bir sopranonun karmaşık melodilere uygun daha hafif ve daha çevik bir sesi varken, dramatik bir sopranonun bir orkestra üzerinde yansıtmaya uygun güçlü, hacimli bir sesi vardır.
Şarkıcılar için ses sağlığını korumak çok önemlidir. Bu, sıvı alımını korumayı, ses tellerini tahriş edebilecek maddelerden kaçınmayı ve şarkı söylemeden önce uygun şekilde ısınmayı içerir. Gamlar veya arpejler gibi vokal egzersizleri sesin ısınmasına ve zorlanmanın önlenmesine yardımcı olabilir.
Şarkı söylerken ifade gücü doğru notalara basmaktan daha fazlasını içerir. Aynı zamanda dinamikleri (ses seviyesindeki değişiklikler), cümleleri (notaların nasıl birleştiği veya ayrıldığını) ve duyguyu da kapsar. Örneğin, kreşendo ( \(\textrm{P} \rightarrow \textrm{F}\) bir parçaya heyecan veya yoğunluk katabilecek ses seviyesindeki kademeli bir artıştır.
Şarkı söyleme tarzları farklı müzik türlerine göre büyük farklılıklar gösterir. Örneğin, klasik opera titreşimi ve güçlü projeksiyonu vurgularken, pop müzik genellikle daha net diksiyona ve akılda kalıcı melodilere odaklanır. Caz şarkı söylemesi, sesin enstrümantal sesleri taklit ettiği doğaçlama ve dağılım içerebilir.
"Doğum Günün Kutlu Olsun" şarkısını düşünün. Küçük değişikliklerle tekrarlanan basit bir melodiyle başlar. İlk nota toniği oluşturur ve şarkı genel olarak birlikte söylemeyi kolaylaştıran temel bir ilerlemeyi takip eder. İfade açısından, küçük bir toplantıda yakın bir arkadaşa yumuşak bir şekilde "Doğum Günün Kutlu Olsun" şarkısını söylemek muhtemelen daha yumuşak dinamikler ve yumuşak bir ton içerirken, büyük bir partide şarkı söylemek daha güçlü, daha enerjik bir sunum içerebilir.
Bu ders pratik gerektirmese de kişinin ses aralığını anlamak şarkı söylemeyi öğrenmenin önemli bir parçasıdır. Daha yüksek notaları (soprano veya tenor) veya daha düşük notaları (alto veya bas) rahatlıkla söyleyebileceğinizi belirlemek, sesinize uygun şarkıları seçmenize ve aralığınızı genişletmeye başlamanıza yardımcı olabilir.
Şarkı söylemek, tekniği, duyguyu ve bireyselliği birleştiren çok yönlü ve etkileyici bir müzik performansı biçimidir. Nefes almanın, ses sağlığının, ses aralığının ve ifade gücünün temellerini anlamak, kişinin şarkı söyleme becerilerini ve müzikten aldığı zevki geliştirebilir.
