سلسله تانگ یکی از پر رونق ترین و غنی ترین دوره های فرهنگی در تاریخ چین بود که از سال 618 تا 907 پس از میلاد به طول انجامید. این شهر اغلب به عنوان یک نقطه بلند در تمدن چین در نظر گرفته می شود که به همان اندازه به دلیل دستاوردهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و همچنین تأثیر آن بر کشورهای همسایه مشهور است.
سلسله تانگ توسط امپراتور گائوزو در سال 618 پس از سقوط سلسله سویی تأسیس شد. پایتخت آن چانگ آن بود که اکنون به نام شیان شناخته می شود که در آن زمان به یکی از بزرگترین و جهانی ترین شهرهای جهان تبدیل شد. سلسله تانگ به دلیل قدرت نظامی و گسترش سرزمینی خود شناخته شده است. نفوذ چین را به کره، آسیای مرکزی و به طور غیرمستقیم از طریق جاده ابریشم به خاورمیانه و اروپا گسترش داد.
سلسله تانگ یک سیستم حکومتی مؤثر با یک کد حقوقی جامع اجرا کرد. سیستم معاینه امپراتوری اصلاح شد و به مردان اجازه داد تا بر اساس شایستگی و نه بر اساس تولد وارد خدمت شوند. این سیستم کمک کرد تا اطمینان حاصل شود که تواناترین و تحصیلکرده ترین افراد جنبه های مختلف حکومت و جامعه را اداره می کنند و به ثبات و موفقیت این سلسله کمک می کند.
اقتصاد سلسله تانگ در این دوره یکی از پیشرفته ترین اقتصادهای جهان بود. کانال بزرگ که مناطق شمالی و جنوبی را به هم متصل می کرد، حمل و نقل غلات، کالاها و ایده های فرهنگی را تسهیل می کرد. این امر نه تنها تجارت داخلی، بلکه تجارت بین‌المللی را نیز تسهیل می‌کرد، و جاده ابریشم مجرای اصلی برای تبادل ابریشم، ادویه‌ها و ایده‌ها بین شرق و غرب بود.
سلسله تانگ اغلب به عنوان عصر طلایی ادبیات و هنر چین در نظر گرفته می شود. شعر با شاعرانی مانند لی بای و دو فو که هزاران اثر را ارائه کردند، شکوفا شد، که بسیاری از آنها امروزه نیز مورد احترام هستند. علاوه بر ادبیات، تانگ چین در نقاشی، مجسمه‌سازی، موسیقی و رقص پیشرفت‌های چشمگیری داشت. آیین بودا اگرچه از هند سرچشمه گرفت، اما در دوره تانگ، با تأسیس معابد متعدد و ترجمه متون بودایی به چینی، در چین به اوج خود رسید.
سلسله تانگ شاهد پیشرفت‌های فن‌آوری قابل توجهی از جمله اختراع چاپ روی چوب بود که دسترسی به ادبیات و یادگیری را بسیار افزایش داد. توسعه باروت، اگرچه در ابتدا برای آتش بازی استفاده می شد، زمینه را برای فناوری های نظامی آینده فراهم کرد.
از نظر اجتماعی، سلسله تانگ نسبتاً لیبرال بود. زنان در مقایسه با دوره های قبل یا بعد در چین از موقعیت و آزادی بالاتری برخوردار بودند. امپراطور وو زتیان، که از 690 تا 705 بعد از میلاد سلطنت کرد، تنها امپراتور زن در تاریخ چین شد و محیط اجتماعی منحصر به فرد آن دوره را برجسته کرد.
سلسله تانگ نشان دهنده یک نقطه اوج در تاریخ چین است، جایی که رونق اقتصادی، دستاوردهای فرهنگی و نوآوری در دولت و فناوری گرد هم آمدند تا جامعه ای را ایجاد کنند که برای زمان خود پیشرفته بود. نفوذ آن هنوز هم امروزه، هم در چین و هم در سراسر جهان، از طریق گسترش نوآوری ها، فرهنگ و ایده های آن احساس می شود. میراث سلسله تانگ گواهی بر این است که وقتی جامعه به آموزش، فراگیری و تبادل آزاد ایده ها اهمیت می دهد، چه چیزی می توان به دست آورد.
