دوره استعمار آمریکا به زمان بین اواخر قرن پانزدهم و شروع جنگ انقلابی در سال 1775 اشاره دارد. این دوره با تأسیس و رشد سیزده مستعمره بریتانیا در آمریکای شمالی مشخص می شود. درک این دوره برای درک رویدادهایی که منجر به تشکیل ایالات متحده شد ضروری است.
کاوش در قاره آمریکا به طور جدی پس از سفر کریستف کلمب در سال 1492 آغاز شد. اگرچه کلمب به سرزمین اصلی آمریکای شمالی نرسید، سفر او راه را برای اکتشاف و استعمار اروپا باز کرد. اولین اسکان موفق انگلیسی ها در جیمزتاون ویرجینیا در سال 1607 بود. دیگر قدرت های اروپایی مانند اسپانیا، فرانسه و هلند نیز مستعمراتی را در آمریکای شمالی ایجاد کردند.
زندگی در دوره استعمار بسته به منطقه بسیار متفاوت بود. مستعمرات شمالی که بر کشتی سازی و تجارت متمرکز بودند، ترکیبی از اقتصادهای کشاورزی و تولیدی را توسعه دادند. مستعمرات میانه به دلیل زمین حاصلخیز خود شناخته شده بودند و به سبد نان مستعمرات تبدیل شدند. مستعمرات جنوبی، با فصول رشد طولانی خود، بر کشاورزی، تولید تنباکو، برنج و نیل برای صادرات تمرکز داشتند.
جامعه استعماری نیز به همین ترتیب متنوع بود، با ساختار طبقاتی سفت و سخت در برخی مناطق، اما تحرک بیشتر در برخی مناطق. مذهب نقش مهمی ایفا کرد، با پیوریتان ها در نیوانگلند، کویکرها در پنسیلوانیا، و فرقه های مختلف در سراسر مستعمرات.
اقتصاد استعماری متنوع بود و کشاورزی، تجارت و تولید همگی نقش‌های ایفا می‌کردند. یکی از بدنام ترین جنبه های این دوره تجارت مثلثی بود، یک سیستم تجاری که قاره آمریکا، اروپا و آفریقا را به هم متصل می کرد. کالاها از قاره آمریکا به اروپا ارسال می شد، کالاهای تولیدی از اروپا به آفریقا و آفریقایی های برده شده به قاره آمریکا آورده می شد. این سیستم تجاری تأثیر عمیقی بر جهان و توسعه مستعمرات داشت.
با گسترش مستعمرات، درگیری با قبایل بومی آمریکا افزایش یافت. رویدادهایی مانند جنگ شاه فیلیپ در نیوانگلند نشان دهنده درگیری های خشونت آمیز بین مهاجران و جمعیت های بومی بود. علاوه بر این، مستعمرات اغلب خود را در میانه درگیری های بین قدرت های اروپایی، از جمله جنگ فرانسه و هند (1754-1763) می دیدند، که بخشی از یک درگیری جهانی به نام جنگ هفت ساله بود.
در اواسط قرن هجدهم، بسیاری از استعمارگران شروع به جستجوی خودمختاری بیشتر از سلطه بریتانیا کردند. قانون تمبر در سال 1765 و جشن چای بوستون در سال 1773 رویدادهای کلیدی بودند که مخالفت استعماری را با سیاست های بریتانیا بسیج کردند. جنبش‌های فکری، از جمله روشنگری، بر افکار استعماری تأثیر گذاشت و ایده‌های آزادی و خودمختاری را ترویج کرد.
اولین کنگره قاره ای در سال 1774 و شروع جنگ انقلابی در سال 1775 آغاز پایان دوره استعماری بود. این رویدادها زمینه را برای اعلام استقلال و تولد ایالات متحده فراهم کرد.
دوره استعمار آمریکا پایه و اساس ایالات متحده را گذاشت. زمان توسعه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی قابل توجهی بود. تنوع مستعمرات، با فعالیت‌های اقتصادی و ساختارهای اجتماعی مختلف، به هویت منحصر به فرد آمریکایی کمک کرد. درک این دوره به ما کمک می‌کند تا از پیچیدگی‌ها و چالش‌هایی که ایالات متحده اولیه را شکل داد، قدردانی کنیم.
