Back to the topics list

نورون

نورون ها به عنوان سلول های عصبی نیز شناخته می شوند. نزدیک به 86 میلیارد سلول عصبی در سیستم عصبی با هم کار می کنند تا با بقیه بدن ارتباط برقرار کنند.

هدف یادگیری

در این درس، شما در مورد

• نورون ها چیست؟
• ساختار نورون
• کلاس های مختلف نورون ها – حرکتی، حسی و بین نورون ها
• درک مکانیسم چگونگی پاسخ نورون به محرک هایی مانند لمس، صدا یا نور

نورون ها چیست؟

نورون ها سلول های تخصصی هستند که سیگنال های شیمیایی و الکتریکی را در مغز منتقل می کنند. آنها بلوک های ساختمانی اساسی سیستم عصبی مرکزی هستند. آنها سیگنال هایی را ارسال و دریافت می کنند و به ما اجازه می دهند عضلات خود را حرکت دهیم، اطراف خود را احساس کنیم، چیزها را به خاطر بسپاریم و خیلی چیزهای دیگر.

ساختار یک نورون

یک نورون دارای چهار بخش اصلی است:

• بدن سلولی - مانند سایر سلول ها، هر نورون دارای یک جسم سلولی (یا سوما) است که حاوی یک هسته، شبکه آندوپلاسمی صاف و خشن، دستگاه گلژی و سایر اندامک ها است.
• دندریت ها - دندریت ها ساختارهای شاخه مانندی هستند که از بدن سلولی خارج می شوند و وظیفه آنها دریافت تکانه های عصبی از سایر نورون ها و اجازه دادن به آن پیام ها برای انتقال به بدن سلولی است.
• آکسون - آکسون یک ساختار لوله مانند است که تکانه های عصبی را به سلول های دیگر منتقل می کند.
• سیناپس - سیناپس محل اتصال شیمیایی بین پایانه‌های آکسون یک نورون و دندریت‌های نورون بعدی است. این شکافی است که در آن فعل و انفعالات شیمیایی تخصصی می تواند رخ دهد.

یک نورون منفرد ممکن است هزاران دندریت داشته باشد، بنابراین می تواند با هزاران سلول دیگر ارتباط برقرار کند اما فقط یک آکسون.

غلاف میلین

آکسون با یک غلاف میلین پوشانده شده است، یک لایه چربی که آکسون را عایق می کند و به سیگنال الکتریکی اجازه می دهد خیلی سریع تر حرکت کند. Node of Ranvier هر شکافی در غلاف میلین است که نورون را در معرض دید قرار می دهد و امکان انتقال سریعتر سیگنال را نیز فراهم می کند.

سلول های گلیال

میلین توسط سلول های گلیال تولید می شود که سلول های غیر عصبی هستند که از سیستم عصبی پشتیبانی می کنند. گلیا برای نگه داشتن نورون ها در محل، تامین مواد مغذی، عایق بندی و حذف پاتوژن ها و نورون های مرده عمل می کند. در سیستم عصبی مرکزی، سلول های گلیال که غلاف میلین را تشکیل می دهند، الیگودندروسیت نامیده می شوند. در سیستم عصبی محیطی، سلول های شوان نامیده می شوند.

1. دندریت
2. بدن سلولی
3. گره رانویر
4. ترمینال آکسون
5. سلول شوان
6. غلاف میلین
7. آکسون
8. هسته

طبقات نورون ها

بر اساس نقش آنها، نورون ها را می توان به سه دسته تقسیم کرد:

• نورون‌های حسی – آنها اطلاعاتی را در مورد آنچه در داخل و خارج بدن می‌گذرد به دست می‌آورند و آن اطلاعات را به CNS می‌آورند تا بتوان آن را پردازش کرد. نورون‌های حسی سیگنال‌های الکتریکی (تکانه‌ها) را از گیرنده‌ها یا اندام‌های حسی به CNS منتقل می‌کنند و به آنها نورون‌های آوران نیز می‌گویند.
• نورون های حرکتی - آنها اطلاعاتی را از سایر نورون ها دریافت می کنند و دستورات را به عضلات، اندام ها و غدد شما منتقل می کنند. آنها تکانه هایی را از CNS به اندام های موثر حمل می کنند. و به آنها نورون های وابران نیز می گویند.
• نورون های داخلی – آنها فقط در CNS یافت می شوند و یک نورون را به نورون دیگر متصل می کنند. آنها اطلاعات را از سایر نورون ها (اعم از نورون های حسی یا بین نورون ها) دریافت می کنند و اطلاعات را به سایر نورون ها (اعم از نورون های حرکتی یا بین نورون ها) منتقل می کنند.

نورون‌ها پرشمارترین دسته نورون‌ها هستند و در پردازش اطلاعات، هم در مدارهای بازتابی ساده و هم در مدارهای پیچیده‌تر در مغز نقش دارند.

مکانیسم پاسخ

هنگامی که یک محرک توسط یک نورون حسی دریافت می شود، این تکانه از طریق دندریت ها به بدن سلولی منتقل می شود. تکانه از طریق بدن سلولی حرکت می کند و از طریق آکسون به برس انتهایی منتقل می شود، مجموعه ای از الیاف که از آکسون خارج می شوند. در اینجا، تکانه باعث آزاد شدن مواد شیمیایی می شود که به تکانه اجازه می دهد از طریق سیناپس عبور کند. هنگامی که بارهای الکتریکی در هر غشای سلول عصبی حرکت می کنند، یک ضربه در امتداد مسیرهای عصبی حرکت می کند. یون هایی که در سراسر غشاء حرکت می کنند باعث می شوند که تکانه در امتداد سلول های عصبی حرکت کند.

تفاوت در تعداد یون های دارای بار مثبت و منفی باعث ایجاد بار الکتریکی در هر طرف غشای سلول می شود - این باعث ایجاد پتانسیل استراحت می شود. نورون ها پتانسیل استراحت تقریباً 70 میلی ولت (mV) دارند.

به طور خاص، پروتئین‌های غشای سلولی یون‌های سدیم (Na+) را از نورون و یون‌های پتاسیم (K+) را به نورون پمپ می‌کنند. این حرکت هر دو یون Na+ و K+ باعث ایجاد بار منفی در داخل غشای سلولی نورون می شود.

هنگامی که یک نورون توسط نورون دیگری یا توسط یک محرک محیطی تحریک می شود، یک تکانه شروع می شود. غشاهای سلولی شروع به تغییر جریان یون ها می کنند و معکوس شدن بارها منجر به "پتانسیل عمل" می شود. تکانه ای که یک نورون را تغییر می دهد، نورون بعدی را تغییر می دهد. اینگونه است که تکانه در طول مسیر حرکت می کند.