Back to the topics list

neuron

Neuronen worden ook wel zenuwcellen genoemd. Bijna 86 miljard zenuwcellen werken samen in het zenuwstelsel om te communiceren met de rest van het lichaam.

LEERDOEL

In deze les leer je over

• Wat zijn neuronen?
• Structuur van neuron
• Verschillende klassen van neuronen - motorische, sensorische en interneuronen
• Het mechanisme begrijpen van hoe neuronen reageren op stimuli zoals aanraking, geluid of licht

WAT ZIJN NEURONEN?

Neuronen zijn de gespecialiseerde cellen die chemische en elektrische signalen in de hersenen doorgeven; het zijn de fundamentele bouwstenen van het centrale zenuwstelsel. Ze zenden en ontvangen signalen waarmee we onze spieren kunnen bewegen, onze omgeving kunnen voelen, dingen kunnen onthouden en nog veel meer.

STRUCTUUR VAN EEN NEURON

Een neuron heeft vier hoofdonderdelen:

• Cellichaam - Net als andere cellen heeft elk neuron een cellichaam (of soma) dat een kern, glad en ruw endoplasmatisch reticulum, Golgi-apparaat en andere organellen bevat.
• dendrieten - Dendrieten zijn vertakkende structuren die zich uitstrekken van het cellichaam, en hun taak is om zenuwimpulsen van andere neuronen te ontvangen en die berichten naar het cellichaam te laten reizen.
• Axon - Een axon is een buisachtige structuur die de zenuwimpulsen doorgeeft aan andere cellen.
• Synaps - De synaps is de chemische verbinding tussen de axonuiteinden van het ene neuron en de dendrieten van het volgende. Het is een gat waar gespecialiseerde chemische interacties kunnen optreden.

Een enkel neuron kan duizenden dendrieten hebben, dus het kan communiceren met duizenden andere cellen, maar slechts met één axon.

Myelineschede

Het axon is bedekt met een myeline-omhulsel, een vetlaag die het axon isoleert en het elektrische signaal veel sneller laat reizen. De knoop van Ranvier is elke opening in de myelineschede die het neuron blootlegt en maakt een nog snellere overdracht van een signaal mogelijk.

gliacellen

Myeline wordt geproduceerd door gliacellen die niet-neuronale cellen zijn die het zenuwstelsel ondersteunen. Glia-functie om neuronen op hun plaats te houden, ze te voorzien van voedingsstoffen, isolatie te bieden en ziekteverwekkers en dode neuronen te verwijderen. In het centrale zenuwstelsel worden de gliacellen die de myelineschede vormen, oligodendrocyten genoemd; in het perifere zenuwstelsel worden ze Schwann-cellen genoemd.

1. dendriet
2. Cellichaam
3. Knooppunt van Ranvier
4. Axon-terminal
5. Schwann Cell
6. Myelineschede
7. Axon
8. Kern

KLASSEN VAN NEURONS

Op basis van hun rol kunnen de neuronen worden onderverdeeld in drie klassen:

• Sensorische neuronen - Ze krijgen informatie over wat er binnen en buiten het lichaam gebeurt en brengen die informatie naar het CZS zodat het kan worden verwerkt. Sensorische neuronen dragen elektrische signalen (impulsen) van receptoren of zintuigen naar het CZS, en ze worden ook afferente neuronen genoemd.
• Motorneuronen - Ze krijgen informatie van andere neuronen en geven commando's door aan je spieren, organen en klieren. Ze dragen impulsen van het CZS naar effectororganen; en worden ook efferente neuronen genoemd.
• Interneuronen - Ze worden alleen in het CZS gevonden, verbinden het ene neuron met het andere. Ze ontvangen informatie van andere neuronen (sensorische neuronen of interneuronen) en geven informatie door aan andere neuronen (motorneuronen of interneuronen).

Interneuronen zijn de meest talrijke klasse van neuronen en zijn betrokken bij het verwerken van informatie, zowel in eenvoudige reflexcircuits als in complexere circuits in de hersenen.

HET REACTIEMECHANISME

Wanneer een stimulus wordt ontvangen door een sensorisch neuron, wordt de impuls door dendrieten naar het cellichaam geleid. De impuls reist door het cellichaam en wordt door het axon naar de eindborstel gedragen, een verzameling vezels die zich van het axon uitstrekken. Hier veroorzaakt de impuls een afgifte van chemicaliën die de impuls door de synaps laten reizen. Een impuls reist langs de zenuwbanen terwijl elektrische ladingen over elk neuraal celmembraan bewegen. Ionen die over het membraan bewegen, zorgen ervoor dat de impuls langs de zenuwcellen beweegt.

Het verschil in het aantal positief en negatief geladen ionen veroorzaakt elektrische lading aan elke kant van het celmembraan - dit produceert een rustpotentiaal. Neuronen hebben een rustpotentiaal van ongeveer 70 millivolt (mV).

In het bijzonder pompen de celmembraaneiwitten natriumionen (Na+) uit het neuron en pompen kaliumionen (K+) het neuron in. Deze beweging van zowel de Na+- als de K+-ionen produceert een negatieve lading aan de binnenkant van het celmembraan van het neuron.

Wanneer een neuron wordt gestimuleerd door een ander neuron of door een omgevingsstimulus, begint een impuls. De celmembranen beginnen de stroom van ionen te veranderen en een omkering van ladingen resulteert in het 'actiepotentiaal'. Een impuls die het ene neuron verandert, verandert het volgende. Dit is hoe de impuls langs het pad beweegt.