امضاهای کلیدی جزء ضروری نت موسیقی هستند. آنها کلید قطعه را تعیین میکنند، تونالیته را تعیین میکنند و نشان میدهند که کدام نتها باید به صورت تیز یا صاف در طول موسیقی نواخته شوند. با تسلط بر امضاهای کلیدی، نوازندگان می توانند موسیقی را روان تر بخوانند و پخش کنند.
امضای کلید مجموعه ای از نمادهای تیز (#) یا مسطح (b) است که در ابتدای یک چوب، بلافاصله بعد از کلید و قبل از امضای زمان قرار می گیرد. این نشان می دهد که چه گام هایی باید به طور مداوم از حالت طبیعی خود در سراسر قطعه تغییر کنند.
شارپ (#) یک نت را نیم پله بالا می برد، در حالی که فلت (ب) یک نت را نیم پله پایین می آورد. نیم قدم کوچکترین فاصله بین دو نت در موسیقی غربی است که معادل حرکت از یک کلید به کلید بعدی در یک کیبورد، چه سیاه و چه سفید است.
هر کلید اصلی با امضای کلید خاصی همراه است. دایره پنجم ابزاری مفید برای درک رابطه بین کلیدهای مختلف و امضای آنهاست. با شروع از C ماژور بدون هیچ نقطه شارپ یا مسطح، هر مرحله در جهت عقربه های ساعت یک شارپ اضافه می کند و هر مرحله در خلاف جهت عقربه های ساعت یک تخت اضافه می کند.
هر کلید اصلی یک کلید جزئی نسبی دارد که امضای کلیدی یکسانی دارد اما از درجه ششم مقیاس بزرگ شروع می شود. به عنوان مثال، مینور مینور نسبی سی ماژور است و هر دوی آنها هیچ علامت تیز یا تختی در امضای کلید خود ندارند.
برای تعیین کلید یک قطعه از روی امضای آن، موقعیت و تعداد نوک تیز یا تخت را یادداشت کنید. برای شارپ ها، نت کلیدی نیم پله بالاتر از آخرین نوت است. برای آپارتمانها، کلید دومین علامت تخت است.
مدولاسیون فرآیند تغییر از یک کلید به کلید دیگر در یک قطعه است. می تواند تضاد و علاقه ایجاد کند و شنونده را به سفری در مناظر احساسی و هارمونیک مختلف ببرد.
یک نت برگ بردارید و امضای کلیدی آن را مشخص کنید. در ابتدای کار به دنبال وسایل تیز یا تخت باشید که در کنار هم قرار گرفته اند. با استفاده از روش هایی که در بالا توضیح داده شد، کلید اصلی یا مینور را بر اساس امضا تعیین کنید.
دایره پنجم به صورت بصری نشان دهنده رابطه بین کلیدهای ماژور و مینور و نوک تیز و تخت مربوطه آنهاست. این یک دایره است که به 12 بخش تقسیم می شود که هر یک نشان دهنده یک کلید است. بخش بالایی نشان دهنده C ماژور/A مینور است، بدون نوک تیز یا صاف. با حرکت در جهت عقربه های ساعت، هر بخش نشان دهنده یک کلید با یک کلید تیزتر از قبلی است. با حرکت در خلاف جهت عقربه های ساعت، هر بخش نشان دهنده یک کلید با یک تخت دیگر است.
اگرچه تمرین صریح منع شد، اما تعامل با دایره پنجم ابزاری حیاتی برای درک و پیشبینی ساختار کلیدهای مختلف و امضای آنهاست.
1. ترتیب نوک تیز: F، C، G، D، A، E، B.
2. ترتیب آپارتمان ها: B، E، A، D، G، C، F.
3. یک قطعه موسیقی معمولاً در یک امضای کلیدی باقی میماند، اما ممکن است به یک کلید نزدیک به هم تغییر کند.
درک امضاهای کلیدی برای خواندن و پخش موثر موسیقی ضروری است. یک نوازنده با آشنایی با مفاهیم شارپ، تخت، دایره پنجم و قوانین شناسایی امضاهای کلیدی، می تواند طیف وسیعی از موسیقی را با اطمینان حرکت کند.