تئوری موسیقی مطالعه اعمال و امکانات موسیقی است. این موضوعی است که به نوازندگان اجازه می دهد تا زبان موسیقی را درک کنند، چگونه ساخته می شود و چگونه می توان آن را برای ایجاد صداها و احساسات مختلف دستکاری کرد. این درس به مبانی تئوری موسیقی از جمله نت ها، مقیاس ها، آکوردها، ریتم و هارمونی می پردازد.
یادداشت ها و پیچ
موسیقی از نت هایی تشکیل شده است که صداهایی با زیر و بم های خاص هستند. گام به این اشاره دارد که یک صدا چقدر بالا یا پایین درک می شود. در موسیقی غربی، دوازده آهنگ منحصر به فرد وجود دارد که در اکتاوهای مختلف تکرار می شوند. الفبای موسیقی از هفت حرف A، B، C، D، E، F و G تشکیل شده است. به غیر از این نتهای طبیعی، نتهای تند ( \(\sharp\) ) و تخت ( \(\flat\) ) نیز وجود دارند که به ترتیب یک نیمتون بالاتر یا پایینتر از نتهای طبیعی هستند. این 12 آهنگ متمایز در موسیقی غربی را به ما می دهد.
ترازو
مقیاس عبارت است از دنباله ای از یادداشت ها در یک ترتیب خاص. رایج ترین مقیاس در موسیقی غربی، مقیاس ماژور است که دارای الگوی خاصی از گام های کامل (W) و نیم گام (H) است. الگوی مقیاس اصلی \(WWHWWWH\) است. به عنوان مثال، مقیاس سی ماژور شامل نتهای: C، D، E، F، G، A، B و بازگشت به C است. مقیاسهای بسیار دیگری در موسیقی وجود دارد، مانند مقیاس مینور، مقیاس بلوز. و مقیاس پنتاتونیک که هر کدام احساسات و صداهای متفاوتی را ایجاد می کنند.
آکورد
آکورد گروهی از سه یا چند نت است که به طور همزمان نواخته می شوند. ساده ترین و رایج ترین وتر سه گانه است که از سه نت تشکیل شده است: ریشه، سوم و پنجم. آکوردها را می توان بر اساس فواصل بین این نت ها به انواع مختلفی طبقه بندی کرد. آکورد ماژور از یک سوم ماژور (4 نیم صدای) و به دنبال آن یک سوم مینور (3 نیمه آهنگ) تشکیل شده است. از طرف دیگر، یک آکورد مینور با یک سوم مینور و سپس یک سوم ماژور شروع می شود. آکورد هارمونی یک قطعه موسیقی را تشکیل می دهد و زمینه هارمونیک ملودی را فراهم می کند.
پیشرفت آکورد
پیشرفت آکورد دنباله ای از آکوردهایی است که در یک قطعه موسیقی نواخته می شود. یکی از رایج ترین پیشرفت های آکورد در موسیقی غربی، پیشروی I-IV-VI است. در کلید سی ماژور، این پیشرفت سی ماژور (I)، فا ماژور (IV)، جی ماژور (V) و بازگشت به سی ماژور (I) خواهد بود. این پیشرفت پایه و اساس آهنگ های بی شماری را در ژانرهای مختلف تشکیل می دهد و به دلیل وضوح قوی و حس کامل بودنش شناخته شده است.
ریتم
ریتم الگوی صداها و سکوت ها در زمان است. این شامل مدت زمان نت ها و استراحت ها و نحوه سازماندهی آنها در یک قطعه موسیقی است. واحد اصلی زمان در موسیقی بیت است و بیشتر موسیقی ها حول یک بیت ثابت سازماندهی می شوند. اندازهها یا میلهها بخشهایی از زمان هستند که با تعداد ضربان معینی تعریف میشوند. امضای زمان مشخص میکند که در هر اندازه چند ضربه وجود دارد و چه مقدار نت یک ضرب را تشکیل میدهد (مثلاً زمان 4/4 به این معنی است که در هر پیمانه چهار ضربه وجود دارد و نت چهارم یک ضرب میگیرد).
ملودی
ملودی دنباله ای از نت های موسیقی است که به عنوان یک موجودیت واحد درک می شود. اغلب قابل تشخیص ترین قسمت یک قطعه موسیقی است و می توان آن را خواند یا با ساز نواخت. یک ملودی از زیر و بمی (خود نت ها) و ریتم (زمان هر نت) تشکیل شده است. ملودی ها می توانند به صورت مرحله ای (به یک نت مجاور)، با جهش (پرش از یک یا چند نت)، یا می توانند در همان نت حرکت کنند.
هارمونی
هارمونی استفاده از زیر و بم (تن، نت) یا آکورد همزمان است. این ملودی را تکمیل می کند و به یک قطعه موسیقی عمق می بخشد. هارمونی زمانی ایجاد می شود که دو یا چند نت همزمان نواخته شوند. مطالعه هارمونی شامل آکوردها و ساخت آنها و پیشرفت آکورد و اصول اتصال حاکم بر آنها است. هارمونی به دنبال ارائه عمق و زمینه به ملودی است و موسیقی را با لایه هایی از صداها غنی می کند.
امضاهای کلیدی
امضای کلید یک قطعه موسیقی، کلید آن قطعه را نشان میدهد، که تعیین میکند کدام نتها باید به صورت تیز یا صاف در سراسر قطعه نواخته شوند. امضای کلید با نمادهای تیز ( \(\sharp\) ) یا مسطح ( \(\flat\) ) نشان داده می شود که در ابتدای ستون قرار می گیرند. عدم وجود امضای کلید به این معنی است که قطعه به زبان C ماژور یا A مینور است، زیرا این کلیدها هیچ نوک تیز یا صافی ندارند. یادگیری خواندن امضای کلید برای درک تناژ قطعه و اجرای دقیق موسیقی بسیار مهم است.
پویایی شناسی
دینامیک در موسیقی به میزان صدای یک صدا یا نت اشاره دارد. نتهای پویا نشاندهنده شدتی است که یک نت یا قطعه باید با آن نواخته شود یا خوانده شود. علامتهای دینامیکی رایج عبارتند از \(p\) برای پیانو (نرم)، \(f\) برای فورته (بلند)، \(mp\) برای پیانو mezzo-piano (نسبتا نرم) و \(mf\) برای متزو فورته. (با صدای متوسط). کرسندو ( \(\textrm{کرک}\) ) نشان دهنده افزایش صدا است، در حالی که diminuendo یا decrescendo ( \(\textrm{کم نور.}\) یا \(\textrm{کاهش}\) ) نشان دهنده کاهش در جلد.
نتیجه
درک مبانی تئوری موسیقی می تواند درک و عملکرد شما را از موسیقی بسیار افزایش دهد. از تشخیص نت ها و مقیاس ها گرفته تا درک آکوردها، ریتم و هارمونی، تئوری موسیقی پایه ای برای کاوش در دنیای وسیع موسیقی فراهم می کند. چه یک نوازنده مبتدی یا یک نوازنده با تجربه باشید، تئوری موسیقی بینشهای ارزشمندی را در مورد ساختار و ترکیب موسیقی ارائه میدهد و امکان ارتباط عمیقتر با این هنر جهانی را فراهم میکند.