Teoria muzyki to nauka o praktykach i możliwościach muzyki. Jest to przedmiot, który pozwala muzykom zrozumieć język muzyki, sposób, w jaki jest on skonstruowany i jak można nim manipulować, aby stworzyć różne dźwięki i emocje. Ta lekcja obejmie podstawy teorii muzyki, w tym nuty, skale, akordy, rytm i harmonię.
Notatki i Pitch
Muzyka składa się z nut, czyli dźwięków o określonej wysokości. Wysokość odnosi się do tego, jak wysoki lub niski jest odbierany dźwięk. W muzyce zachodniej istnieje dwanaście unikalnych tonów, które powtarzają się w różnych oktawach. Alfabet muzyczny składa się z siedmiu liter: A, B, C, D, E, F i G. Po G cykl powtarza się od A, ale w wyższej tonacji. Oprócz tych naturalnych nut istnieją również nuty ostre ( \(\sharp\) ) i płaskie ( \(\flat\) ), które są odpowiednio o pół tonu wyższe lub niższe od nut naturalnych. To daje nam 12 różnych tonów w muzyce zachodniej.
Waga
Skala to ciąg nut w określonej kolejności. Najpowszechniejszą skalą w muzyce zachodniej jest skala durowa, która ma szczególny wzór składający się z całych kroków (W) i półtonów (H). Wzór dla skali durowej to \(WWHWWWH\) . Na przykład skala C-dur składa się z nut: C, D, E, F, G, A, B i z powrotem do C. W muzyce istnieje wiele innych rodzajów skal, takich jak skala molowa, skala bluesowa i skalę pentatoniczną, z których każda tworzy inne emocje i dźwięki.
Akordy
Akord to grupa trzech lub więcej nut granych jednocześnie. Najprostszym i najczęstszym akordem jest triada, która składa się z trzech nut: prymy, tercji i kwinty. Akordy można podzielić na różne typy na podstawie odstępów między nutami. Akord durowy składa się z tercji wielkiej (4 półtony), po której następuje tercja mała (3 półtony). Z drugiej strony akord molowy zaczyna się od tercji małej, po której następuje tercja wielka. Akordy tworzą harmonię utworu muzycznego i stanowią harmoniczne tło dla melodii.
Progresje akordów
Progresja akordów to sekwencja akordów granych w utworze muzycznym. Jedną z najczęstszych progresji akordów w muzyce zachodniej jest progresja I-IV-VI. W tonacji C-dur ta progresja byłaby C-dur (I), F-dur (IV), G-dur (V) i z powrotem do C-dur (I). Ta progresja stanowi podstawę niezliczonych utworów z różnych gatunków i jest znana ze swojej dużej rozdzielczości i poczucia ukończenia.
Rytm
Rytm to układ dźwięków i ciszy w czasie. Dotyczy czasu trwania nut i pauz oraz sposobu ich uporządkowania w utworze muzycznym. Podstawową jednostką czasu w muzyce jest rytm, a większość muzyki jest zorganizowana wokół spójnego rytmu. Takty lub takty to odcinki czasu określone przez daną liczbę uderzeń. Sygnatury czasowe określają, ile uderzeń jest w każdym takcie i jaka wartość nuty stanowi jedno uderzenie (np. takt 4/4 oznacza, że na takt są cztery miary, a ćwierćnuta ma jedno uderzenie).
Melodia
Melodia to sekwencja nut, które są postrzegane jako pojedyncza całość. Często jest to najbardziej rozpoznawalna część utworu muzycznego, którą można śpiewać lub grać na instrumencie. Melodia składa się z wysokości (samch nut) i rytmu (czasu każdej nuty). Melodie mogą poruszać się krokowo (do sąsiedniej nuty), przeskakiwać (przeskakiwać jedną lub więcej nut) lub mogą pozostać na tej samej nucie.
Harmonia
Harmonia to jednoczesne użycie tonów (tonów, nut) lub akordów. Uzupełnia melodię i dodaje głębi utworowi muzycznemu. Harmonia powstaje, gdy zagrane zostaną jednocześnie dwie lub więcej nut. Badanie harmonii obejmuje akordy i ich budowę oraz progresje akordów i rządzące nimi zasady połączeń. Harmony stara się zapewnić głębię i kontekst melodii, wzbogacając muzykę o warstwy dźwięków.
Kluczowe podpisy
Sygnatura tonacyjna utworu muzycznego wskazuje tonację utworu, określając, które nuty mają być grane ostro, a które płasko w całym utworze. Sygnatura tonacyjna jest reprezentowana przez ostre ( \(\sharp\) ) lub płaskie ( \(\flat\) ) symbole umieszczone na początku pięciolinii. Brak sygnatury tonacji oznacza, że utwór jest w tonacji C-dur lub a-moll, ponieważ te klawisze nie mają ostrych ani bemolów. Nauka czytania tonacji jest kluczowa dla zrozumienia tonacji utworu i prawidłowego wykonywania muzyki.
Dynamika
Dynamika w muzyce odnosi się do głośności dźwięku lub nuty. Zapisy dynamiczne wskazują intensywność, z jaką należy grać lub śpiewać nutę lub fragment. Typowe oznaczenia dynamiczne obejmują \(p\) dla fortepianu (miękkiego), \(f\) dla forte (głośno), \(mp\) dla mezzo-fortepianu (umiarkowanie miękkiego) i \(mf\) dla mezzo-forte (umiarkowanie głośno). Crescendo ( \(\textrm{kres.}\) ) wskazuje na wzrost głośności, podczas gdy diminuendo lub decrescendo ( \(\textrm{ciemny.}\) lub \(\textrm{zmniejszać.}\) ) wskazuje na zmniejszenie tom.
Wniosek
Zrozumienie podstaw teorii muzyki może znacznie zwiększyć Twoje uznanie i wykonanie muzyki. Od rozpoznawania nut i skal po zrozumienie akordów, rytmu i harmonii, teoria muzyki stanowi podstawę do odkrywania rozległego świata muzyki. Niezależnie od tego, czy jesteś początkującym, czy doświadczonym muzykiem, teoria muzyki oferuje cenny wgląd w strukturę i kompozycję muzyki, pozwalając na głębsze połączenie z tą uniwersalną formą sztuki.
