جنگ سرد یک دوره تنش ژئوپلیتیکی بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده، همراه با متحدان مربوطه آنها، از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945 تا انحلال اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 بود. رویارویی نظامی اما با یک وضعیت مداوم تنش سیاسی و نظامی.
خاستگاه های جنگ سرد
ریشه های جنگ سرد را می توان در ایدئولوژی های ناسازگار و سوء ظن های متقابل بین اتحاد جماهیر شوروی (کمونیسم) و ایالات متحده (سرمایه داری) جستجو کرد. کنفرانس های یالتا و پوتسدام که برای بحث در مورد نظم پس از جنگ برگزار شد، اختلافات بین دو ابرقدرت را برجسته کرد.
دکترین ترومن و مهار
در سال 1947، رئیس جمهور هری اس. ترومن دکترین ترومن را اعلام کرد که هدف آن مهار گسترش شوروی بود. ایالات متحده به همه کشورهای دموکراتیک که تحت تهدید نیروهای اقتدارگرای خارجی یا داخلی هستند، کمک های سیاسی، نظامی و اقتصادی خواهد کرد. این سیاست مهار سیاست خارجی ایالات متحده را برای چندین دهه شکل خواهد داد.
طرح مارشال
طرح مارشال که رسماً به عنوان برنامه بازیابی اروپا شناخته می شود، یک ابتکار عمل آمریکایی برای کمک به اروپای غربی بود. ایالات متحده بیش از 12 میلیارد دلار حمایت اقتصادی برای کمک به بازسازی اقتصادهای اروپای غربی پس از پایان جنگ جهانی دوم ارائه کرد. این حرکت همچنین با هدف جلوگیری از گسترش کمونیسم انجام شد.
محاصره برلین و حمل و نقل هوایی
در سال 1948، اتحاد جماهیر شوروی راه آهن، جاده و کانال متحدان غربی را به بخشهای برلین تحت کنترل غرب مسدود کرد. در پاسخ، متفقین هواپیمای برلین را برای تأمین غذا و سوخت برای شهروندان برلین غربی راه اندازی کردند و نشان دادند که غرب تا چه اندازه برای مقابله با اقدامات شوروی پیش می رود.
مسابقه تسلیحات هسته ای
جنگ سرد به یک مسابقه تسلیحات هستهای تبدیل شد و اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده در حال توسعه و ذخیره سلاحهای هستهای بودند. این منجر به حالت MAD (تخریب تضمین شده متقابل) شد، که در آن هر دو طرف میدانستند که هرگونه استفاده از سلاحهای هستهای منجر به نابودی کامل مهاجم و مدافع خواهد شد.
مسابقه فضایی
رقابت همچنین به اکتشافات فضایی در جایی که به عنوان مسابقه فضایی شناخته شد گسترش یافت. پرتاب اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1957، اولین ماهواره مصنوعی، دستاورد قابل توجهی بود که جهان را شوکه کرد و ایالات متحده را بر آن داشت تا تلاش های خود را افزایش دهد، که با فرود آپولو 11 بر ماه در سال 1969 به اوج خود رسید.
بحران موشکی کوبا
بحران موشکی کوبا در سال 1962 نزدیکترین بحرانی بود که جهان به جنگ هسته ای در طول جنگ سرد رسید. پس از کشف موشک های بالستیک شوروی در کوبا، ایالات متحده یک محاصره دریایی در اطراف جزیره اعمال کرد. مذاکرات پرتنشی به دنبال داشت که در نهایت منجر به حذف موشک ها در ازای قول عدم حمله آمریکا به کوبا و خروج موشک های آمریکا از ترکیه شد.
تنش زدایی
اواخر دهه 1960 و 1970 شاهد کاهش تنشهای جنگ سرد بود که به نام تنشزدایی شناخته میشد، که با معاهداتی مانند توافقنامههای محدود کردن تسلیحات استراتژیک (SALT) که محدودیتها و محدودیتهایی را برای انواع خاصی از تسلیحات هستهای ایجاد میکرد، مشخص شد.
پایان جنگ سرد
جنگ سرد در اواخر دهه 1980 با روی کار آمدن میخائیل گورباچف، رهبر شوروی، که به دنبال اصلاح اتحاد جماهیر شوروی و کاهش تنش با ایالات متحده بود، شروع به محو شدن کرد. سیاست های گلاسنوست (باز بودن) و پرسترویکا (تجدید ساختار) او نتوانست اقتصاد شوروی را احیا کند اما به پایان جنگ سرد کمک کرد. انحلال اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 پایان جنگ سرد بود.
میراث جنگ سرد
جنگ سرد تأثیر قابل توجهی بر جهان داشت و روابط بین المللی، ایدئولوژی های سیاسی و استراتژی های نظامی را شکل داد. این امر منجر به تشکیل ائتلاف های نظامی مانند ناتو و پیمان ورشو شد و درگیری ها از جمله جنگ کره و جنگ ویتنام را تحت تأثیر قرار داد. پایان جنگ سرد نظم جهانی جدیدی را به وجود آورد و مسیر سیاست جهانی را تغییر داد.
نتیجه
جنگ سرد یک دوره پیچیده از تاریخ بود که با درگیری ایدئولوژیک، تنش سیاسی و رقابت برای نفوذ جهانی مشخص شد. با وجود فقدان رویارویی مستقیم نظامی در مقیاس بزرگ بین ابرقدرت ها، خطر جنگ هسته ای بزرگ بود و سیاست ها و اتحادهای بین المللی را تحت تأثیر قرار داد. پایان جنگ سرد آغاز دوره جدیدی در روابط بین الملل بود و میراثی ماندگار در صحنه جهانی بر جای گذاشت.