İşaretleme dili, bir belgeye metinden sözdizimsel olarak ayırt edilebilecek şekilde açıklama eklemek için kullanılan bir sistemdir. Bir belgedeki öğeleri tanımlamak için etiketleri kullanır. İşaretleme dilleri metni işlemek, tanımlamak ve sunmak için tasarlanmıştır. Birincil hedefleri stil ve biçimlendirmeyi belgenin içeriğinden ayırmaktır.
İşaretleme dilleri, web geliştirmeden belge yayınlamaya kadar çeşitli ortamlarda kullanılır. Tasarımcıların ve geliştiricilerin bir belgenin yapısını ve sunumunu açık, mantıklı ve kolay anlaşılır bir şekilde özetlemelerine olanak tanır. En iyi bilinen örnekler arasında HTML (HyperText Markup Language) ve XML (eXtensible Markup Language) yer alır.
İşaretleme dili kavramının kökeni, dijital bilgisayar çağından önce basım ve yayıncılık endüstrisine kadar uzanır. Bu, yazıcılara metnin nasıl biçimlendirilmesi gerektiğine ilişkin bir dizi talimattı. Bilgisayar bilimi bağlamında aynı prensip geçerlidir ancak daha karmaşık bir şekilde, yalnızca metin stilinin yanı sıra bağlantılar ve multimedya gibi unsurları da dahil eder.
İşaretleme dilleri dijital dünyada çeşitli nedenlerden dolayı kritik öneme sahiptir:
HTML en yaygın kullanılan işaretleme dilidir. Bir web tarayıcısında görüntülenmek üzere tasarlanmış belgeler için standart biçimlendirme dilidir. HTML öğeleri tüm web sitelerinin yapı taşlarıdır ve HTML etiketleri "başlık", "paragraf", "tablo" vb. gibi içerik parçalarını etiketler. Tarayıcılar HTML etiketlerini görüntülemez ancak bunları sayfanın içeriğini oluşturmak için kullanır.
HTML bilginin görüntülenmesine odaklanırken, XML verilerin taşınmasına ve depolanmasına vurgu yapar. Birincil hedefi hem insan tarafından okunabilir hem de makine tarafından okunabilir olmaktır. XML, bilgi formatları oluşturmak ve yapılandırılmış verileri internet gibi genel ağlar aracılığıyla elektronik olarak paylaşmak için esnek bir yol sağladığından birçok BT sisteminde çok önemli bir rol oynar.
HTML ve XML'in yanı sıra çeşitli amaçlarla kullanılan başka önemli işaretleme dilleri de vardır:
Biçimlendirme dilleri, metni, metnin nasıl anlaşılması veya sunulması gerektiğine ilişkin talimatlar sağlayan "etiketlerle" çevreleyerek çalışır. Örneğin, HTML'de bir metni kalın yapmak için onu <code><b></code> etiketleriyle sararak <code><b>kalın metin</b></code> elde edersiniz. Her işaretleme dilinin, belirli biçimlendirme veya yapısal organizasyon türlerini elde etmek için tasarlanmış, önceden tanımlanmış kendi etiketleri seti vardır.
HTML'nin nasıl çalıştığını anlamak için aşağıdaki basit örneği inceleyin. Bir başlığı ve paragrafı görüntüleyecek şekilde yapılandırılmış bir HTML belgesi şöyle görünebilir:
<!DOCTYPEhtml> <html> <kafa> <title>İlk HTML Sayfam</title> </head> <gövde> <h1>İşaretleme Dillerine Hoş Geldiniz</h1> <p>HTML ve XML gibi işaretleme dilleri web geliştirme ve veri paylaşımı için gereklidir.</p> </body> </html>
Bu örnekte, <code><h1></code> etiketi birinci düzey başlığı temsil eder ve <code><p></code> etiketi bir paragrafı tanımlar. Etiketlerin içindeki metin, bir web tarayıcısı tarafından görüntülenen metindir.
HTML gibi işaretleme dilleri web sayfalarının yapısını ve içeriğini tanımlarken, CSS (Basamaklı Stil Sayfaları) ve JavaScript bu sayfalara stil vermek ve etkileşim eklemek için kullanılır. CSS içeriğin düzenini ve görünümünü kontrol ederken, JavaScript dinamik ve etkileşimli web uygulamalarının oluşturulmasına olanak tanır.
İşaretleme dilleri, web ve ötesinde içerik yapısının, sunumun ve veri alışverişinin temelidir. Bunların geliştirilmesi ve kullanılması bilgisayar bilimi ve bilgi teknolojisinde vazgeçilmezdir. HTML ve XML gibi biçimlendirme dillerinin temellerini anlamak, dijital alanda çalışan her profesyonel için hayati bir beceridir.