Revolucioni Agrare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës shënoi një periudhë të rëndësishme transformimi në praktikat bujqësore, pronësinë e tokës dhe jetën rurale. Kjo epokë dëshmoi kalimin nga teknikat bujqësore tradicionale në ato më moderne, të nxitura nga përparimet teknologjike dhe nga zgjerimi i territoreve bujqësore.
Rrënjët e Revolucionit Agrare në SHBA mund të gjurmohen në fund të shekullit të 18-të dhe në fillim të shekullit të 19-të. Industrializimi i shpejtë dhe rritja e popullsisë krijuan një kërkesë të lartë për ushqim, e cila nga ana e saj nxiti risitë në bujqësi. Shpikja e pajisjeve të reja bujqësore dhe miratimi i metodave të përmirësuara bujqësore ishin thelbësore në rritjen e rendimentit dhe efikasitetit të të korrave.
Një nga shenjat dalluese të Revolucionit Agrare ishte kalimi nga bujqësia për mbijetesë, ku fermerët rritnin të korrat kryesisht për konsumin e tyre, në bujqësi komerciale, të destinuara për shitje në tregjet lokale dhe kombëtare. Ky ndryshim u lehtësua nga zhvillimi i sistemit hekurudhor, i cili e bëri më të lehtë transportin e mallrave në distanca të gjata.
Shembull: Xhini i pambukut, i shpikur nga Eli Whitney në 1793, revolucionarizoi bujqësinë e pambukut duke reduktuar ndjeshëm kohën e nevojshme për ndarjen e fibrave të pambukut nga farat e tyre. Kjo risi e bëri kultivimin e pambukut më fitimprurës dhe çoi në një rritje të shkallës së bujqësisë së pambukut, veçanërisht në Shtetet e Jugut.
Inovacionet teknologjike luajtën një rol kritik në avancimin e Revolucionit Agrare. Makineritë dhe mjetet e reja rritën efikasitetin e operacioneve bujqësore, duke i lejuar fermerët të kultivojnë sipërfaqe më të mëdha toke me më pak punë.
Blerja e Luizianës në 1803 dhe pushtimi i tokave amtare gjatë shekullit të 19-të zgjeruan në mënyrë dramatike territorin e disponueshëm për bujqësi. Homestead Acts, duke filluar nga viti 1862, inkurajoi zgjerimin drejt perëndimit duke ofruar tokë falas ose të lirë për kolonët që dëshironin ta kultivonin atë, duke nxitur më tej rritjen e tokave bujqësore.
Revolucioni Agrare pati efekte të thella në shoqërinë amerikane. Ajo çoi në rritjen e një klase të pronarëve të pasur të tokave dhe një rritje të konsiderueshme të produktivitetit bujqësor, gjë që mbështeti rritjen e popullsisë urbane. Megjithatë, ai kontribuoi gjithashtu në zhvendosjen e popujve indigjenë dhe në rritjen e tensioneve sektoriale që përfundimisht do të çonin në Luftën Civile.
Me përparimin e Revolucionit Agrare, rëndësia e praktikave të qëndrueshme bujqësore u bë e dukshme. Rrotullimi i të korrave, për shembull, ishte një teknikë e përdorur për të ruajtur pjellorinë e tokës. Duke alternuar llojet e kulturave të kultivuara në një pjesë toke, fermerët mund të reduktojnë erozionin e tokës dhe infektimet nga dëmtuesit, duke siguruar produktivitet afatgjatë.
Eksperiment: George Washington Carver, një shkencëtar i shquar bujqësor, mbrojti rotacionin e të korrave në fund të shekullit të 19-të dhe në fillim të shekullit të 20-të. Ai rekomandoi alternimin e kulturave të pambukut me bimë që pasurojnë tokën si kikirikët dhe patatet e ëmbla. Kjo praktikë ndihmoi në rivendosjen e lëndëve ushqyese të përdorura nga pambuku, duke përmirësuar kështu shëndetin dhe rendimentin e tokës.
Revolucioni Agrare në Shtetet e Bashkuara ishte një periudhë komplekse ndryshimi që riformoi peizazhin dhe shoqërinë amerikane. Nuk ishte thjesht një histori përparimi dhe zgjerimi, por edhe një histori zhvendosjeje dhe ndikimi mjedisor. Sot, mësimet e nxjerra nga kjo epokë vazhdojnë të ndikojnë në praktikat bujqësore dhe politikat e zhvillimit rural.
