در حوزه اقتصاد، تولید به فرآیند ترکیب نهاده‌های مختلف مادی و نهاده‌های غیرمادی (طرح‌ها، دانش فنی) به منظور ساختن چیزی برای مصرف (خروجی) اطلاق می‌شود. این عمل ایجاد خروجی، کالا یا خدمتی است که ارزش دارد و به سودمندی افراد کمک می کند. حوزه ای از اقتصاد که بر تولید تمرکز دارد، اقتصاد تولید نامیده می شود. این شاخه از اقتصاد به درک اصول، قوانین و مفاهیم حاکم بر فرآیند تولید و توزیع آن کمک می کند.
تولید شامل تبدیل نهاده ها به خروجی است. نهاده ها را می توان به عنوان مواد خام، نیروی کار و سرمایه طبقه بندی کرد، در حالی که خروجی ها کالاها و خدمات مصرف شده توسط افراد و مشاغل هستند. این تبدیل را می توان با تابع تولید نشان داد که یک معادله ریاضی است که رابطه بین ورودی ها و خروجی ها را توصیف می کند. یک شکل ساده از تابع تولید را می توان به صورت \(Q = f(L, K)\) بیان کرد که \(Q\) مقدار خروجی است، \(L\) ورودی نیروی کار و \(K\) ورودی سرمایه است.
قانون بازده کاهشی یک اصل اساسی اقتصاد تولید است. بیان می‌کند که با ثابت نگه داشتن سایر ورودی‌ها، افزودن یک نهاده (مثلاً نیروی کار) به فرآیند تولید در ابتدا باعث افزایش تولید با نرخ فزاینده‌ای می‌شود. با این حال، پس از یک نقطه خاص، افزودن بیشتر به آن ورودی، افزایش‌های کوچک‌تر و کوچک‌تری در خروجی ایجاد می‌کند و در نهایت خروجی ممکن است شروع به کاهش کند. این را می توان به صورت ریاضی با فرض تابع تولید \(Q = f(L, K)\) و ثابت بودن \(K\) نشان داد. با افزایش \(L\) در ابتدا \(\frac{\Delta Q}{\Delta L} > 0\) اما در نهایت \(\frac{\Delta^2 Q}{\Delta L^2} < 0\) ، نشان دهنده کاهش بازده است.
عوامل متعددی بر فرآیند تولید و کارایی آن تأثیر می گذارد، از جمله:
در زمینه تولید، کوتاه‌مدت دوره‌ای است که در طی آن حداقل یک نهاده ثابت است (معمولاً سرمایه)، در حالی که سایر نهاده‌ها (مانند نیروی کار) می‌توانند متغیر باشند. بلندمدت دوره ای است که در آن می توان همه نهاده ها را تعدیل کرد و شرکت ها می توانند وارد صنعت یا خارج شوند. عملکرد تولید در این بازه های زمانی متفاوت عمل می کند:
در کوتاه‌مدت، پاسخ یک شرکت به تغییرات تقاضا توسط نهاده‌های ثابت آن محدود می‌شود که منجر به مفهوم توابع تولید کوتاه‌مدت می‌شود. برعکس، در بلندمدت، شرکت‌ها انعطاف‌پذیری لازم برای تعدیل تمام ورودی‌ها را دارند که منجر به عملکردهای تولید بلندمدت می‌شود که در آن شرکت‌ها می‌توانند با تنظیم مقیاس عملیات خود به سطوح تولید بهینه دست یابند.
درک رابطه بین تولید و هزینه در اقتصاد تولید بسیار مهم است. هزینه ها به دو دسته تقسیم می شوند: هزینه های ثابت (FC) که با سطح خروجی تغییر نمی کند و هزینه های متغیر (VC) که مستقیماً با سطح خروجی تغییر می کند. هزینه کل (TC) تولید را می توان به صورت \(TC = FC + VC\) بیان کرد. هزینه تولید یک واحد خروجی اضافی به عنوان هزینه نهایی (MC) نامیده می شود که با \(MC = \frac{\Delta TC}{\Delta Q}\) نشان داده می شود.
تولید کارآمد زمانی حاصل می شود که شرکت هزینه های خود را برای سطح معینی از بازده به حداقل برساند، یا تولید خود را برای سطح معینی از هزینه ها به حداکثر برساند.
برای نشان دادن اصول اقتصاد تولید، یک آزمایش ساده شامل یک پایه لیموناد را در نظر بگیرید. فرض کنید هزینه ثابت راه اندازی غرفه (اجاره فضا، خرید تجهیزات) 100 دلار و هزینه متغیر هر فنجان آبلیمو (هزینه لیمو، شکر و فنجان) 0.50 دلار است. اگر این غرفه لیموناد را با قیمت 1 دلار در هر فنجان بفروشد، می‌توانیم بررسی کنیم که چگونه تغییرات در تولید (تعداد فنجان‌های لیموناد ساخته شده و فروخته شده) بر هزینه‌ها، درآمد و سود تأثیر می‌گذارد.
به عنوان مثال، فروش 100 فنجان لیموناد دارای هزینه متغیر 50 دلار (0.50 دلار در هر فنجان) و هزینه ثابت 100 دلار است که منجر به هزینه کل 150 دلار می شود. درآمد حاصل از فروش 100 فنجان به قیمت 1 دلار، 100 دلار است که منجر به ضرر 50 دلاری می شود. برای شکستن قیمت، غرفه باید 200 فنجان بفروشد، در این مرحله درآمد (200 دلار) برابر با کل هزینه ها (150 دلار) است، که نمونه واضحی از چگونگی درک تولید و هزینه ها برای تصمیم گیری آگاهانه تجاری بسیار مهم است.
یکی دیگر از آزمایش‌های کلیدی در اقتصاد تولید، درک قانون بازده کاهشی از طریق یک شبیه‌سازی کشاورزی ساده است. یک مزرعه کوچک را تصور کنید که محصولات را در یک زمین ثابت با مقدار کار متفاوت می کارد. در ابتدا، با اضافه شدن نیروی کار، مزرعه شاهد افزایش قابل توجهی در تولید محصول به دلیل استفاده کارآمدتر از زمین است. با این حال، در یک نقطه خاص، اضافه کردن نیروی کار بیشتر منجر به تولید اضافی کمتری می‌شود، تا اینکه در نهایت، نیروی کار اضافی ممکن است به دلیل ازدحام و ناکارآمدی، کل تولید را کاهش دهد. این قانون بازده کاهشی را شبیه سازی می کند و اهمیت تخصیص بهینه نهاده را در تولید نشان می دهد.
اقتصاد تولید نقش اصلی را در درک چگونگی تولید و توزیع کالاها و خدمات در یک اقتصاد ایفا می کند. با تجزیه و تحلیل توابع تولید، انواع تولید، عوامل موثر بر تولید، و رابطه بین تولید و هزینه، بینشی در مورد کارایی و ناکارآمدی سیستم های اقتصادی به دست می آید. علاوه بر این، مفاهیمی مانند قانون بازده کاهشی و صرفه‌جویی در مقیاس، پایه‌ای برای تصمیم‌گیری آگاهانه در تجارت و سیاست‌گذاری فراهم می‌کنند. از طریق مثال‌ها و آزمایش‌های ساده، می‌توان اصول اقتصاد تولید را نشان داد و کاربرد و ارتباط آنها را با موقعیت‌های اقتصادی دنیای واقعی برجسته کرد.
