Duygular, üç farklı bileşeni içeren karmaşık psikolojik durumlardır: öznel bir deneyim, fizyolojik bir tepki ve davranışsal veya ifade edici bir tepki. Bu derste duyguların doğasını, önemini ve psikoloji alanında nasıl incelenip anlaşıldığını keşfedeceğiz.
Sübjektif deneyim: Bu, bireyin duygusal durumuna ilişkin kişisel algısını ve içsel anlayışını ifade eder. Örneğin mutluluk hissi, öznel deneyimlere bağlı olarak kişiden kişiye büyük ölçüde değişebilir.
Fizyolojik tepki: Duygular bedensel tepkilerle bağlantılıdır. Örneğin korku, kalp atış hızının artmasını, göz bebeklerinin genişlemesini veya terlemeyi tetikleyebilir. Bu reaksiyonlar vücudun savaş ya da kaç tepkisinin bir parçasıdır ve otonom sinir sistemi tarafından kontrol edilir.
Davranışsal veya ifadesel tepki: Duygular, neşeye yanıt olarak gülümsemekten üzüntüye yanıt olarak kaşlarını çatmaya veya ağlamaya kadar çeşitli ifade edilen davranışlara yol açabilir. Duyguların bu dışa dönük ifadeleri, sosyal etkileşim ve iletişim için gereklidir.
Duyguların nasıl ve neden ortaya çıktığını açıklamaya çalışan çeşitli teoriler vardır. İşte üç temel teori:
James-Lange Teorisi: Bu teori, duyguların olaylara verilen fizyolojik tepkiler sonucunda ortaya çıktığını öne sürmektedir. Örneğin ağladığımız için üzülürüz, vurduğumuz için öfkeleniriz, titrediğimiz için korkarız. Sıra , uyaran → fizyolojik tepki → duygu şeklindedir.
Cannon-Bard Teorisi: James-Lange teorisinin aksine Cannon-Bard teorisi, duyguları hissettiğimizi ve fizyolojik tepkileri ardışık olarak değil, eş zamanlı olarak yaşadığımızı savunur. Bu teoriye göre sıra uyaran → duygu + fizyolojik tepkidir .
İki Faktör Teorisi (Schachter-Singer Teorisi): Bu teori, duyguların fizyolojik uyarılma ve bilişsel etikete dayandığını öne sürmektedir. Temel olarak fizyolojik bir uyarılma yaşarız, bu uyarılmanın nedenini yorumlar ve ardından duyguyu etiketleriz. Sıra , uyaran → fizyolojik uyarılma + bilişsel etiket → duygu şeklindedir.
Duygular genel olarak olumlu ve olumsuz duygular olarak sınıflandırılabilir, ancak psikologlar aynı zamanda evrensel olarak deneyimlenen birkaç temel duyguyu da tanımlamıştır. Bunlara mutluluk, üzüntü, korku, tiksinti, öfke ve şaşkınlık dahildir. Bu duyguların her biri insan davranışlarında ve hayatta kalmasında hayati bir rol oynar.
Duygular karar verme süreçlerimizi önemli ölçüde etkiler. Kararların tamamen rasyonel olması gerektiği inancının aksine duygular, tercihlerimizi ve arzularımızı etkileyerek daha hızlı karar almamıza yardımcı olabilir. Örneğin korku, potansiyel olarak zararlı davranışlarda bulunmamızı engelleyebilir; mutluluk ise bizi sağlığımız için yararlı olan faaliyetlerde bulunmaya teşvik edebilir.
Duygusal zeka, kendi duygularımızı tanıma, anlama ve yönetme, başkalarının duygularını tanıma, anlama ve etkileme yeteneğidir. Dört temel beceriyi içerir:
Duygular üzerine yapılan araştırmalar gözlemsel çalışmalardan kontrollü deneylere kadar geniş bir yöntem yelpazesini içermektedir. Duyguları anlama konusunda çığır açan bir çalışma, Strack, Martin ve Stepper tarafından 1988'de gerçekleştirilen Yüz Geri Bildirimi Hipotezi deneyidir. Bu çalışma, ağızlarında bir kalemi gülümsemeyi taklit edecek şekilde ısırmaları istenen katılımcıların, daha sonra kendilerini daha mutlu hissettiklerini bildirdi. kalemi gülümsemeyi taklit etmeyecek şekilde tutanlara. Bu deney, yüz ifadelerimizin duygusal durumlarımızı etkileyebileceği fikrini desteklemektedir.
Bir diğer önemli araştırma alanı ise duygusal zekanın başarı ve refah üzerindeki etkisidir. Araştırmalar, yüksek düzeyde duygusal zekaya sahip bireylerin daha iyi zihinsel sağlığa, iş performansına ve liderlik becerilerine sahip olma eğiliminde olduğunu göstermiştir.
Duyguları anlamak, psikolojik sağlığımız, sosyal etkileşimlerimiz ve karar verme süreçlerimiz için çok önemlidir. Duygular karmaşık ve çok yönlüdür; öznel deneyimleri, fizyolojik tepkileri ve ifade edici davranışları kapsar. Duyguların incelenmesi yoluyla psikoloji, insan davranışına ve daha tatmin edici yaşamlar sürdürmek için duygusal zekamızı geliştirmenin yollarına dair içgörü sağlar.
