محیط طبیعی شامل همه موجودات زنده و غیر زنده ای است که به طور طبیعی روی زمین وجود دارند. محیطی است که بدون دخالت انسان وجود دارد. این سیستم پیچیده و پویا از آب، زمین، جو و همه موجوداتی که در این قلمروها زندگی می کنند تشکیل شده است. محیط طبیعی برای بقای همه اشکال حیات، تامین منابع و مواد ضروری حیاتی است.
محیط طبیعی به طور کلی به دسته های مختلفی از جمله جو، هیدروسفر، لیتوسفر و بیوسفر تقسیم می شود. هر کدام نقش منحصر به فردی در حفظ تعادل اکوسیستم زمین دارند.
اتمسفر: لایه ای از گازهای اطراف زمین است که عمدتاً از نیتروژن (78٪) و اکسیژن (21٪) تشکیل شده است. اتمسفر با جذب اشعه ماوراء بنفش، گرم کردن سطح از طریق حفظ گرما (اثر گلخانه ای) و کاهش دمای شدید بین روز و شب از حیات روی زمین محافظت می کند.
هیدروکره: این دسته شامل تمام آب های زمین از جمله اقیانوس ها، دریاچه ها، رودخانه ها و یخچال ها می شود. حدود 71 درصد از سطح زمین را پوشش می دهد. آب در هیدروسفر در چرخه آب گردش می کند که شامل تبخیر، تراکم، بارش و رواناب است که نقش حیاتی در حمایت از حیات ایفا می کند.
لیتوسفر: لیتوسفر خارجی ترین پوسته زمین است که از پوسته و قسمت بالایی گوشته تشکیل شده است. اینجا جایی است که ما کوه ها، دشت ها و همه شکل های زمین را پیدا می کنیم. لیتوسفر همچنین برای تامین مواد مغذی به بیوسفر از طریق خاک که از رشد گیاه حمایت می کند، ضروری است.
بیوسفر: همه موجودات زنده از جمله گیاهان، حیوانات و میکروارگانیسم ها را در بر می گیرد. بیوسفر از عمیق‌ترین سیستم‌های ریشه درختان، تا محیط تاریک کف اقیانوس و زیستگاه‌های ارتفاعات زیاد در جو گسترش می‌یابد. فعل و انفعالات درون بیوسفر برای بازیافت مواد مغذی و پشتیبانی از چرخه زندگی بسیار مهم است.
فعالیت های انسانی تأثیرات عمیقی بر محیط طبیعی دارد. برخی از فعالیت ها به آلودگی، جنگل زدایی، تغییرات آب و هوایی و کاهش منابع طبیعی کمک می کنند و تعادل طبیعی را بر هم می زنند.
آلودگی: آلودگی از جمله آلودگی هوا، آب و خاک عمدتاً ناشی از فعالیت‌های صنعتی، سوزاندن سوخت‌های فسیلی و دفع نادرست زباله‌ها است. منجر به مشکلات سلامتی برای موجودات زنده و اختلال در اکوسیستم می شود.
جنگل زدایی: پاکسازی جنگل ها برای کشاورزی، قطع درختان یا توسعه شهری تنوع زیستی را کاهش می دهد، اکوسیستم ها را مختل می کند و با افزایش سطح دی اکسید کربن در جو به تغییرات آب و هوایی کمک می کند.
تغییر اقلیم: افزایش گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های انسانی، اثر گلخانه ای طبیعی را افزایش می دهد و منجر به گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی می شود. این منجر به شرایط آب و هوایی شدیدتر، افزایش سطح دریا و تأثیرات بر اکوسیستم ها و تنوع زیستی می شود.
تلاش‌های حفظ و نگهداری برای حفاظت از محیط طبیعی و اطمینان از اینکه نسل‌های آینده می‌توانند از آن لذت ببرند و از آن بهره‌مند شوند، حیاتی است.
حفاظت: شامل حفاظت از مناطق طبیعی از دخالت انسان است. این شامل ایجاد پارک‌های ملی و ذخیره‌گاه‌های حیات وحش است که در آن اکوسیستم‌ها می‌توانند آزادانه عمل کنند و به حفاظت از تنوع زیستی کمک کنند.
حفاظت: تلاش های حفاظتی بر استفاده پایدار از محیط طبیعی متمرکز است. شیوه‌ها شامل کشاورزی پایدار، احیای جنگل‌ها و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر برای کاهش اثرات زیست‌محیطی و ارتقای سلامت اکوسیستم‌ها است. حفاظت همچنین شامل احیای اراضی و آب های تخریب شده و حفظ میراث طبیعی برای نسل های آینده است.
تنوع زیستی به تنوع حیات روی زمین در تمام سطوح آن، از ژن‌ها گرفته تا اکوسیستم‌ها اشاره دارد، و حتی می‌تواند شامل فرآیندهای تکاملی، اکولوژیکی و فرهنگی باشد که حیات را حفظ می‌کنند. غنای تنوع زیستی سیاره ما را قابل سکونت و زیبا می کند.
خدمات اکوسیستمی: تنوع زیستی طیف گسترده ای از خدمات اکوسیستمی را ارائه می دهد که برای بقا و رفاه انسان بسیار مهم است. این خدمات شامل غذا، آب تمیز، دارو و تنظیم آب و هوا می باشد. به عنوان مثال، بسیاری از گیاهان برای اهداف دارویی، از جمله مبارزه با بیماری ها و شرایط بهداشتی استفاده می شوند.
تنظیم بلایای طبیعی: اکوسیستم هایی مانند جنگل ها و تالاب ها نقش مهمی در تنظیم بلایای طبیعی دارند. جنگل ها می توانند خطر سیل، رانش زمین و بهمن را کاهش دهند، در حالی که تالاب ها آب اضافی را در هنگام سیل و طوفان جذب می کنند و تأثیر آنها بر جوامع انسانی را کاهش می دهند.
اقلیم نقش بسزایی در شکل گیری محیط طبیعی دارد. بر توزیع اکوسیستم ها در سراسر سیاره تأثیر می گذارد و چرخه زندگی موجودات را تحت تأثیر قرار می دهد.
مناطق آب و هوایی: زمین دارای مناطق آب و هوایی مختلف، از جمله مناطق گرمسیری، معتدل، و قطبی است که هر یک از اکوسیستم ها و اشکال مختلف زندگی پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال، آب و هوای گرمسیری از جنگل های بارانی سرسبز پشتیبانی می کند، در حالی که آب و هوای قطبی زیستگاه گونه های سازگار با سرما در مناطق تندرا و کلاهک یخی است.
تغییرات فصلی: تغییرات فصلی به طور قابل توجهی بر اکوسیستم ها تأثیر می گذارد. در مناطق معتدل، تغییر فصول بر فنولوژی گیاهی، مهاجرت حیوانات و زمان تولید مثل تأثیر می گذارد. این تغییرات برای حفظ تعادل و بهره وری اکوسیستم ها ضروری است.
محیط طبیعی به دلیل فعالیت های انسانی با چالش های متعددی مواجه است. با این حال، راه حل هایی وجود دارد که می تواند به کاهش این اثرات و محافظت از محیط زیست برای نسل های آینده کمک کند.
کاهش تغییرات آب و هوایی: کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از طریق اتخاذ منابع انرژی تجدیدپذیر، افزایش بهره وری انرژی، و ترویج حمل و نقل پایدار می تواند به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک کند. همچنین، حفاظت و احیای جنگل‌ها می‌تواند جذب کربن را افزایش داده و میزان CO 2 را در جو کاهش دهد.
حفاظت از آب: بهبود بهره وری مصرف آب در کشاورزی، صنعت و زمینه های خانگی برای حفظ منابع آب حیاتی است. برداشت آب باران و تصفیه و استفاده مجدد از فاضلاب نیز می تواند به تلاش های صرفه جویی در آب کمک کند.
کشاورزی پایدار: اتخاذ شیوه های کشاورزی پایدار، مانند تناوب زراعی، کشاورزی ارگانیک و استفاده از مدیریت تلفیقی آفات، می تواند سلامت خاک را بهبود بخشد، تنوع زیستی را افزایش دهد و ردپای زیست محیطی کشاورزی را کاهش دهد.
مشارکت و آموزش جامعه: افزایش آگاهی و مشارکت جوامع در تلاش های حفاظت از محیط زیست برای دستیابی به حفاظت پایدار از محیط زیست بسیار مهم است. آموزش نقش حیاتی در پرورش درک اهمیت محیط طبیعی و نیاز به شیوه های پایدار دارد.
در نتیجه، محیط طبیعی یک سیستم پیچیده و پویا است که از حیات روی زمین پشتیبانی می کند. درک اجزای آن، تأثیر فعالیت‌های انسانی و اهمیت تلاش‌های حفاظتی و حفاظتی برای تضمین سلامت و پایداری آن برای نسل‌های آینده ضروری است. با اقدام برای حفاظت از محیط زیست طبیعی، می توانیم آینده ای مرفه و پایدار را برای همه حیات روی زمین تضمین کنیم.
