داستان کوتاه قطعه‌ای از داستان منثور است که معمولاً می‌توان آن را در یک جلسه خواند و با هدف برانگیختن یک «اثر منفرد» یا خلق و خوی بر روی یک رویداد مستقل یا مجموعه‌ای از رویدادهای مرتبط تمرکز دارد. از نظر طول کوتاهتر و تأکید بیشتر بر وحدت درون مایه، زمینه و طرح داستان با یک رمان متفاوت است. ریشه داستان کوتاه را می توان به سنت های داستان سرایی شفاهی که برای هزاران سال وجود داشته است، جستجو کرد. با این حال، شکل داستان کوتاه مدرن در قرن 19 ظهور کرد.
یک داستان کوتاه چندین ویژگی تعیین کننده دارد که آن را از سایر اشکال روایی مانند رمان یا رمان متمایز می کند:
در حوزه ادبیات و داستان، داستان‌های کوتاه به عنوان رسانه‌ای قدرتمند برای نویسندگان عمل می‌کنند تا مضامین و شخصیت‌های پیچیده را در قالبی محدود بررسی کنند. این محدودیت اغلب می‌تواند منجر به روش‌های نوآورانه داستان‌گویی و تأثیرات عاطفی متمرکز شود.
پنج عنصر اساسی وجود دارد که یک داستان کوتاه را می سازد:
نوشتن یک داستان کوتاه شامل چندین مرحله است:
در فرآیند نوشتن، حفظ تمرکز بر ایجاد یک «اثر واحد» یا حالت بسیار مهم است. ادگار آلن پو، یکی از پیشگامان داستان کوتاه مدرن، بر اهمیت این وحدت اثر در داستان نویسی تاکید کرد.
داستان های کوتاه توسط نویسندگان بی شماری از فرهنگ ها و دوره های مختلف نوشته شده است. برخی از نمونه های قابل توجه عبارتند از:
این داستان‌ها، که هر کدام در سبک روایی، مضامین و توسعه شخصیت‌هایشان متمایز هستند، تطبیق پذیری و قدرت قالب داستان کوتاه را نشان می‌دهند.
داستان های کوتاه نقش بسزایی در دنیای ادبیات و داستان دارند. آنها دریچه ای به دنیاها و تجربیات متنوع به خوانندگان ارائه می دهند و اغلب از طریق یک لحظه یا بینش واحد و روشنگر تأثیری ماندگار بر جای می گذارند. برای نویسندگان، ساختن یک داستان کوتاه می‌تواند تلاشی چالش‌برانگیز و در عین حال پرارزش باشد، فضایی برای آزمایش زبان، ساختار روایی و توسعه شخصیت در یک فرم فشرده.
علاوه بر این، داستان‌های کوتاه در تکامل ادبیات مؤثر بوده و بر توسعه رمان تأثیر گذاشته و به ظهور جنبش‌ها و سبک‌های ادبی جدید کمک کرده است. آنها همچنان بخشی حیاتی و پویا از فرهنگ ادبی هستند و به نویسندگان و خوانندگان شکلی منحصر به فرد و جذاب از داستان سرایی را ارائه می دهند که ژرفای تجربه انسانی را بررسی می کند.
در خاتمه، داستان کوتاه، شکل منحصر به فرد و قدرتمندی از ادبیات است که به دلیل ایجاز، شدت و توانایی در انتقال مفاهیم عمیق در قالبی فشرده برجسته است. درک عناصر تشکیل دهنده یک داستان کوتاه، مانند شخصیت، صحنه، طرح، تضاد و موضوع، هم برای نویسندگان و هم برای خوانندگان بسیار مهم است. داستان‌های کوتاه به‌عنوان یک فرم ادبی، بینش‌های ارزشمندی را در مورد وضعیت انسان ارائه می‌کنند و آنها را به بخشی ضروری از ادبیات و چشم‌انداز داستانی تبدیل می‌کنند.
داستان‌های کوتاه چه از طریق افشاگری‌های ناراحت‌کننده در «لاتاری» شرلی جکسون، چه از طریق فداکاری‌های تلخ در «هدیه مغ» اثر او. مجذوب کردن و روشنگری، ثابت می کند که چیزهای بزرگ اغلب در بسته های کوچک آمده است.
