ریتم یک جنبه اساسی از موسیقی است که عنصر زمان را در موسیقی هماهنگ می کند. این چیزی است که باعث می شود موسیقی حرکت و جریان پیدا کند و شامل الگوهایی از صداها و سکوت هایی است که در طول زمان رخ می دهد. این درس به بررسی مفهوم ریتم، عناصر، انواع و نحوه استفاده از آن در موسیقی برای ایجاد ساختار و بیان می پردازد.
بیت: بیت واحد اصلی زمان در موسیقی است، یک نبض ثابت که می توانید پای خود را روی آن بزنید. این همان چیزی است که وقتی برای آهنگی دست می زنید، به طور طبیعی به آن پاسخ می دهید.
تمپو: تمپو به سرعت ضربان اشاره دارد که بر حسب ضربان در دقیقه (BPM) اندازه گیری می شود. سرعت کندتر ضربان کمتری در دقیقه دارد، در حالی که سرعت تندتر ضربان بیشتری دارد.
متر: متر توضیح می دهد که چگونه ضربان با هم به اندازه ها گروه بندی می شوند. رایج ترین مترها دوتایی (گروه های دو تایی)، سه تایی (گروه های سه تایی) و چهارتایی (گروه های چهارتایی) هستند.
ریتم: ریتم الگوی صدا و سکوت است که بر روی ضرب قرار می گیرد. می‌توان آن را به‌عنوان روشی در نظر گرفت که نت‌های مدت‌های مختلف ترکیب و ترتیب داده می‌شوند.
نت نویسی ریتم از سیستمی از نمادها برای نشان دادن مقادیر مختلف نت و استراحت استفاده می کند که نشان دهنده طول سکوت است. برای مثال، در 4/4 زمان، یک نت کامل ( \(\frac{1}{1}\) یا چهار ضربه)، نیم نت ( \(\frac{1}{2}\) یا دو ضربه)، نت چهارم ( \(\frac{1}{4}\) یا یک ضرب) و نت هشتم ( \(\frac{1}{8}\) یا نیم بیت) برای ایجاد الگوهای ریتم استفاده می‌شود.
یک نمونه از یک الگوی ریتم ساده در زمان 4/4 می تواند این باشد: نت چهارم، نت چهارم، نیم نت، که به عنوان 1-2-3-4 محاسبه می شود، با ضرب سوم بر روی ضربات سه و چهار گسترش می یابد.
ریتم ها را می توان به دو دسته ساده و مرکب تقسیم کرد.
ریتم های ساده: این ریتم ها ضرب را به دو قسمت مساوی تقسیم می کنند. به عنوان مثال، در زمان 4/4، یک نت یک چهارم یک ضرب و یک نت هشتم نیم ضرب می شود.
ریتم های مرکب: ریتم های مرکب ضرب را به سه قسمت مساوی تقسیم می کنند. به عنوان مثال، در زمان 6/8، نت ربع نقطه‌دار یک ضرب می‌گیرد و نت هشتم نقش تقسیم ضرب به سه را بازی می‌کند.
سنکوپاسیون: سنکوپاسیون زمانی اتفاق می‌افتد که الگوی ریتمیک مورد انتظار مختل شود و الگویی ایجاد کند که بر ضربات غیرضروری یا قسمت‌های ضعیف‌تر اندازه‌گیری تأکید کند. این را می توان با تاکید بر ضربات غیرمنتظره یا با استفاده از استراحت و نت های گره خورده برای تغییر تاکید به دست آورد.
چند ریتم: چند ریتم زمانی وجود دارد که دو یا چند ریتم به طور همزمان نواخته شوند اما لزوماً در یک متر هم تراز نباشند. یک مثال می تواند یک ریتم در زمان 3/4 در برابر دیگری در زمان 4/4 باشد که یک بافت پیچیده و لایه ای ایجاد می کند.
سبک های مختلف موسیقی از ریتم به روش های منحصر به فردی برای ایجاد صداهای مشخصه خود استفاده می کنند.
موسیقی کلاسیک: اغلب از یک رویکرد ساختارمندتر برای ریتم استفاده می کند، به امضای زمان پایبند است و از الگوهای ریتمیک پیچیده در آن چارچوب ها استفاده می کند.
جاز: جاز به طور گسترده از سنکوپ و نوسان استفاده می کند، ریتمی که در آن ضربات به طور ناموزون تقسیم می شوند و شیار متمایز خود را به آن می بخشند.
راک و پاپ: این ژانرها اغلب بر ضرب آهنگ قوی و ثابتی تکیه می‌کنند و از ریتم‌های ساده‌ای استفاده می‌کنند که رقصیدن با آنها آسان است، اگرچه می‌توانند تغییرات ریتمیک پیچیده و هماهنگی را برای علاقه بیشتر به کار ببرند.
موسیقی جهانی: بسیاری از فرهنگ‌ها الگوهای ریتمیک منحصربه‌فردی دارند که اغلب شامل چند ریتم پیچیده و نشانه‌های زمانی غیرمعمول، متمایز از میراث موسیقی آنها است.
ایجاد ریتم‌های مختلف می‌تواند به سادگی بیرون کشیدن الگوهای روی میز یا به پیچیدگی ساختن الگوهای پیچیده برای سازهای مختلف در یک ارکستر باشد. یک آزمایش می‌تواند شامل ایجاد یک الگوی ریتم ساده 4/4 با استفاده از کف زدن برای ضرب و ضربه زدن روی میز برای ضربات غیرضروری باشد، سپس این الگو را با اضافه کردن استراحت یا تغییر مقادیر نت برای بررسی سنکوپاسیون و چند ریتم تغییر دهید.
ریتم ضربان قلب موسیقی است و مطالعه آن دنیایی از امکانات را برای بیان و خلاقیت باز می کند. اگرچه در چارچوب اصول و ساختارهای خاصی عمل می کند، روش هایی که در آنها می توان از ریتم استفاده کرد و ترکیب کرد تقریباً نامحدود است و پتانسیل بی پایانی برای نوآوری و تنوع در موسیقی ارائه می دهد.
