در زمان‌هایی در گذشته زمین‌شناسی، تقریباً یک سوم سطح زمین توسط صفحات یخی ضخیم پوشیده شده بود. حرکت یخچال های طبیعی در سراسر قاره ها از طریق فرسایش گسترده، رسوب رسوبات و سنگ ها و حمل و نقل، چشم انداز را به شدت تغییر داد. رسوب رسوبات یخبندان مناظر وسیع و به آرامی را تشکیل داد که امروزه می بینیم.
بیایید حفاری کنیم و بیشتر بدانیم.
تا پایان این مبحث، انتظار می رود که؛
یخچال یک توده بزرگ و دائمی از یخ است که در خشکی تشکیل شده و تحت نیروی گرانش حرکت می کند. یخچال ها زمانی رشد می کنند که تجمع آنها بیشتر از تلفات در طول ذوب تابستان باشد. آنها همچنین تحت تأثیر شیب و ارتفاع توپوگرافی هستند. به عنوان مثال، یک کوه شیب دار، حتی اگر بالای خط برف باشد، یخچال نخواهد داشت زیرا برف نمی تواند بچسبد و جمع شود. به طور مشابه، کوه هایی که در ارتفاعات پایین قرار دارند یخچال طبیعی ندارند.
یخچال های طبیعی را می توان در هر دو آب و هوای قطبی و معتدل تر یافت. آنها در مناطق قطبی بیشترین فراوانی را دارند، جایی که آنقدر سرد است که تنها مقدار کمی آب از طریق ذوب یا تبخیر از بین می رود. آنها همچنین می توانند در مرتفع ترین کوه ها در عرض های جغرافیایی معتدل یا حتی گرمسیری که در آن دما در طول سال سرد باقی می ماند، مانند شمال غربی اقیانوس آرام ایالات متحده و کانادا، آلاسکا و آمریکای جنوبی یافت شوند. برف و یخ در طول ماه‌های زمستان در این رشته‌کوه‌ها بیشتر از مقداری که در تابستان به‌عنوان آب ذوب‌شده از دست می‌رود، جمع می‌شود.
امروزه حدود یک دهم سطح زمین توسط یخچال های طبیعی پوشیده شده است. بیش از 75 درصد از این مقدار در قطب جنوب و 10 درصد در گرینلند است. باقی مانده در مناطق کوهستانی در سراسر جهان رخ می دهد.
یخچال ها بر اساس مورفولوژی، ویژگی های حرارتی و رفتارشان دسته بندی می شوند.
یخچال های طبیعی آلپ در تاج و دامنه کوه ها تشکیل می شوند. یخچالی که یک دره را پر می کند ، یخچال دره یا به طور متناوب نامیده می شود یک یخچال کوهستانی یا یخچال کوهستانی. به بدنه بزرگی از یخ های یخبندان که روی یک کوه، رشته کوه یا یک آتشفشان قرار دارند، کلاهک یخی یا میدان یخی می گویند. وسعت کلاهک های یخی کمتر از 50000 کیلومتر مربع است.
یخچالهای پیمونت رو به جلوترین امتداد یخچالهای دره هستند و از جایی تشکیل می‌شوند که یخ در جلوی رشته کوه پدیدار می‌شود. یخ روی زمین صاف پخش می شود و ورقه ای وسیع در دهانه دره تشکیل می دهد.
اجسام یخی بزرگتر از 50000 کیلومتر مربع را صفحات یخی یا یخچالهای قاره ای می نامند. تنها صفحات یخی موجود دو لایه یخی هستند که بیشتر قطب جنوب و گرینلند را پوشانده اند. آنها حاوی مقادیر زیادی آب شیرین هستند، به اندازه ای که اگر هر دو ذوب شوند، سطح دریاهای جهانی بیش از 70 متر (230 فوت) افزایش می یابد. بخش هایی از یک صفحه یخ یا کلاهک که به داخل آب کشیده می شوند، قفسه های یخی نامیده می شوند. آنها تمایل دارند نازک با شیب محدود و سرعت کاهش یافته باشند. بخش‌های باریک و سریع یک صفحه یخ را جریان‌های یخ می‌گویند. در قطب جنوب، بسیاری از جریان های یخ به قفسه های یخی بزرگ تخلیه می شوند.
یخچال های تایدواتر یخچال هایی هستند که به دریا ختم می شوند. وقتی یخ به دریا می رسد، تکه های آن می شکند یا گوساله می شوند و کوه های یخی را تشکیل می دهند. بیشتر یخچالهای جزر و مدی در بالای سطح دریا رشد می‌کنند، که اغلب با برخورد کوه یخ به آب، تأثیرات زیادی را به دنبال دارد. یخچالهای Tidewater چرخه‌های قرن‌ها پیشروی و عقب‌نشینی را پشت سر می‌گذارند که بسیار کمتر از سایر یخچالهای طبیعی تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار می‌گیرند.
یخچال ها نیز بر اساس حالت حرارتی طبقه بندی می شوند.
به طور مشابه، رژیم حرارتی یک یخچال اغلب با دمای پایه آن توصیف می شود.
یک یخچال معمولی دره برف را در سر خود اضافه می کند و در پای خود ذوب می شود. خط برف به خطی اطلاق می شود که زیر آن پوشش سالانه برف در تابستان از بین می رود. منطقه ای که بالای خط برف قرار دارد، منطقه تجمع نامیده می شود. منطقه زیر را منطقه هدر می گویند. اگر بیشتر از ضررش به دست بیاورد، پایانه اش پیشرفت می کند. در صورتی که بیش از آن که به دست آورد، از دست بدهد، عقب نشینی می کند.
هنگامی که یک یخچال افزایش شیب بستر خود را تجربه می کند، شکاف هایی در جایی که سطح در کشش است و در جایی که تحت فشار است بسته می شود. هنگامی که یخچال در بستر خود با شیب تند مواجه می شود، جریان ممکن است مانند یک آبشار یخی آشفته شود. Seracs نامی است که به بلوک های یخی نامنظم داده شده است. ممکن است بسیار ناپایدار باشند. یخ نمی تواند دیوار عمودی را بیش از ارتفاع 40 متر (130 فوت) نگه دارد. در پایین یک آبشار یخی، سطح می‌تواند تحت فشار قوی قرار گیرد و امواج دوره‌ای به نام گیوه می‌تواند روی سطح ایجاد شود. شکاف سر یخچالی که یخ متحرک را از یخ ثابت جدا می کند، برگشروند نامیده می شود.
دره های یخبندان به طور معمول دارای U شکل مشخص با پر آبرفتی بسیار کمی هستند. آنها ممکن است انشعابات آویزان داشته باشند. به دره ای با دیواره های شیب دار و نیم دایره ای که در سر یخچال قرار دارد، سیرک می گویند. در جایی که دو سیرک تلاقی می کنند یال باریک را آرته می گویند. آرت ها می توانند در یک شاخ قطع شوند.
هیچ توافق عمومی در مورد علل یخبندان وجود ندارد. در زیر برخی از فرضیه های اصلی آورده شده است:
