SQL , czyli Structured Query Language , to ustandaryzowany język programowania używany do zarządzania relacyjnymi bazami danych i wykonywania różnych operacji na znajdujących się w nich danych. Język SQL jest niezwykle wszechstronny i używany przez administratorów baz danych, analityków danych i programistów do wykonywania zapytań, wstawiania, aktualizowania i usuwania danych w bazie danych.
Sercem języka SQL jest koncepcja bazy danych . Bazę danych można traktować jako zbiór powiązanych danych zorganizowanych w sposób ułatwiający zarządzanie danymi i ich wyszukiwanie. Bazy danych dzielą się głównie na dwa typy: relacyjne bazy danych i nierelacyjne bazy danych . SQL jest używany głównie w relacyjnych bazach danych, w których dane są przechowywane w tabelach połączonych ze sobą relacjami.
Istnieje kilka podstawowych poleceń SQL niezbędnych do pracy z relacyjnymi bazami danych:
Jedną z najczęstszych operacji wykonywanych na bazie danych jest odpytywanie danych za pomocą instrukcji SELECT . Najprostsza forma instrukcji SELECT wygląda następująco:
WYBIERZ kolumnę 1, kolumnę 2 Z nazwy tabeli;
To polecenie zwróci określone kolumny z określonej tabeli. Aby wybrać wszystkie kolumny z tabeli, używany jest symbol gwiazdki (*):
WYBIERZ * Z nazwy tabeli;
Aby zawęzić wyniki zwracane przez instrukcję SELECT, można zastosować klauzulę WHERE . Klauzula ta określa warunki, jakie muszą spełnić dane, aby zostały wybrane. Na przykład:
WYBIERZ * OD pracowników GDZIE dział = 'Sprzedaż';
To polecenie zwróci wszystkie wiersze w tabeli pracowników , w których kolumna działu ma wartość „Sprzedaż”.
W relacyjnych bazach danych dane są często rozproszone w wielu tabelach. Proces łączenia wierszy z dwóch lub większej liczby tabel w oparciu o powiązaną kolumnę między nimi nazywany jest łączeniem. Najpopularniejszą operacją łączenia jest INNER JOIN , która zwraca wiersze, jeśli w obu tabelach występuje co najmniej jedno dopasowanie.
Przykład:
WYBIERZ nazwa_pracownika, nazwa.działu Z pracowników DOŁĄCZ DO działów NA pracowników.id_działu = id.działu;
To polecenie łączy tabele pracowników i działów na podstawie pasujących kolumn odpowiednio id_działu i id oraz wybiera kolumny nazw z obu tabel.
SQL umożliwia grupowanie wierszy mających te same wartości w określonych kolumnach w dane zagregowane, np. policzenie liczby pracowników w każdym dziale. Osiąga się to za pomocą instrukcji GROUP BY . Przykładowe zapytanie mogłoby wyglądać następująco:
WYBIERZ dział, COUNT(*) AS liczba_pracowników Z pracowników GROUP WG działu;
To polecenie grupuje wiersze tabeli pracowników według kolumny działów i zlicza liczbę pracowników w każdym dziale.
SQL oferuje kilka funkcji agregujących, które działają na zestawie wartości i zwracają pojedynczą wartość. Powszechnie używane funkcje agregujące obejmują:
Przykładowo, aby znaleźć maksymalne wynagrodzenie w tabeli pracowników , można zastosować następujące zapytanie:
WYBIERZ MAX(wynagrodzenie) OD pracowników;
Transakcja w języku SQL to sekwencja jednego lub większej liczby poleceń SQL wykonywanych jako pojedyncza jednostka. Transakcje zapewniają integralność bazy danych poprzez przestrzeganie właściwości ACID (atomowość, spójność, izolacja, trwałość). Podstawowa transakcja może obejmować:
Aby poprawić wydajność wyszukiwań i zapytań w tabeli bazy danych, SQL używa indeksów . Indeks tworzy wewnętrzną tabelę przeglądową, której system zarządzania bazą danych może użyć do przyspieszenia wyszukiwania danych. Mówiąc najprościej, indeks w tabeli bazy danych działa podobnie jak indeks w książce.
Tworzenie indeksu można wykonać za pomocą instrukcji CREATE INDEX , na przykład:
UTWÓRZ INDEKS idx_employee_name NA pracowników(imię);
To polecenie tworzy indeks w kolumnie nazwiska w tabeli pracowników , co może usprawnić filtrowanie lub sortowanie zapytań według nazwiska pracownika.
Ograniczenia w SQL to reguły stosowane do danych w tabelach. Służą one do zapewnienia dokładności i wiarygodności danych znajdujących się w bazie danych. Typowe ograniczenia obejmują:
SQL to potężne narzędzie do zarządzania relacyjnymi bazami danych. Zapewnia ustrukturyzowany sposób wykonywania zapytań, wstawiania, aktualizowania i usuwania danych, zapewniając użytkownikom efektywną interakcję z bazą danych. Zrozumienie podstawowych poleceń SQL, sposobu manipulowania danymi i tabelami oraz korzystania z zaawansowanych funkcji, takich jak transakcje i indeksy, może znacznie usprawnić zarządzanie bazą danych i jej wydajność. Opanowując te koncepcje, użytkownicy baz danych i programiści mogą zapewnić integralność, wydajność i niezawodność swoich danych i aplikacji.
