آلرژی های غذایی یک نگرانی مهم برای سلامتی است که بخش بزرگی از جمعیت را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. آنها زمانی رخ می دهند که سیستم ایمنی فرد به طور غیرعادی به پروتئین غذایی خاصی واکنش نشان می دهد و معتقد است که این پروتئین مضر است. این واکنش می تواند از علائم خفیف، مانند خارش یا کهیر، تا شرایط شدیدتر مانند آنافیلاکسی، که می تواند تهدید کننده زندگی باشد، متغیر باشد. در این درس، آلرژی های غذایی چیست، غذاهای رایجی که باعث ایجاد آلرژی می شوند، علائم و راه های مدیریت و درمان آن ها را بررسی خواهیم کرد.
در قلب آلرژی های غذایی، پاسخ سیستم ایمنی به چیزی است که به اشتباه به عنوان یک تهدید درک می کند. هنگامی که یک غذای حساسیت زا مصرف می شود، بدن پروتئین های خاصی را مضر تشخیص می دهد و برای محافظت از خود، مواد شیمیایی مانند هیستامین آزاد می کند. این پاسخ ایمنی باعث ایجاد علائم مرتبط با آلرژی غذایی می شود. اگرچه دلایل دقیقی که چرا برخی از افراد به آلرژی غذایی مبتلا می شوند و برخی دیگر به طور کامل شناخته نشده اند، عوامل ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض محیطی و وجود سایر آلرژی ها می توانند بر خطر ابتلا فرد تأثیر بگذارند.
در حالی که هر غذایی به طور بالقوه می تواند باعث واکنش آلرژیک شود، هشت غذا وجود دارد که مسئول اکثر واکنش های آلرژیک هستند:
علائم آلرژی غذایی می تواند از نظر شدت بسیار متفاوت باشد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
برای تشخیص آلرژی غذایی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است از ترکیبی از تاریخچه پزشکی، بررسی رژیم غذایی، تست های پوستی و آزمایش خون برای شناسایی آلرژن های خاص استفاده کنند. هنگامی که یک آلرژی غذایی شناسایی شد، روش اصلی مدیریت این بیماری اجتناب از مواد غذایی حساسیت زا است. خواندن برچسب های مواد غذایی، احتیاط در مورد آلودگی متقابل، و آموزش خود در مورد منابع پنهان آلرژن گام های حیاتی برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آن است.
برای افراد در معرض خطر آنافیلاکسی، همراه داشتن یک تزریق خودکار اپی نفرین (EpiPen) توصیه می شود. این دستگاه می تواند به سرعت دوز اپی نفرین را ارائه دهد، دارویی که می تواند علائم یک واکنش آلرژیک شدید را معکوس کند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای آلرژی غذایی وجود ندارد. درمان در درجه اول شامل مدیریت علائم و اجتناب از غذاهای آلرژی زا است. با این حال، تحقیقات مداوم در مورد درمان های بالقوه، مانند ایمونوتراپی خوراکی (OIT) وجود دارد. OIT شامل قرار دادن تدریجی افراد در معرض مقادیر فزاینده ای از یک آلرژن است، با این هدف که در نهایت آنها را نسبت به آلرژن حساسیت زدایی کند. در حالی که امیدوار کننده است، OIT هنوز آزمایشی در نظر گرفته می شود و برای همه مناسب نیست.
درمان‌های بیولوژیکی که سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهند نیز در حال بررسی هستند. به عنوان مثال، آنتی بادی های مونوکلونال که می توانند عملکرد برخی از اجزای سیستم ایمنی درگیر در واکنش های آلرژیک را مسدود کنند، تحت مطالعه هستند.
زندگی با آلرژی غذایی نیاز به هوشیاری و آموزش دارد. در اینجا چند استراتژی برای مدیریت آلرژی غذایی آورده شده است:
آلرژی های غذایی بر زندگی بسیاری از افراد تأثیر می گذارد و نیاز به مدیریت دقیق دارد. با درک علل، آلرژن های رایج و علائم، افراد می توانند اقداماتی را برای مدیریت شرایط خود و کاهش خطر واکنش های آلرژیک انجام دهند. آموزش، هوشیاری و ارتباطات کلیدی برای مقابله با چالش‌های زندگی با آلرژی‌های غذایی است. تحقیقات در حال انجام امید برای درمان های جدید و به طور بالقوه، یک درمان آینده را ارائه می دهد.
