تکامل انسان، فرآیند طولانی تغییر است که طی آن مردم از اجداد میمون مانند سرچشمه می گیرند. شواهد علمی نشان می‌دهد که ویژگی‌های فیزیکی و رفتاری مشترک همه مردم از اجداد میمون‌مانند سرچشمه گرفته و در طی یک دوره تقریباً شش میلیون ساله تکامل یافته‌اند.
یکی از اولین جنبه های تکامل انسان، رشد فیزیکی جمجمه و اندازه مغز است. با گذشت زمان، جمجمه‌های انسان از کوچک‌تر و میمون‌مانندتر به اندازه‌های بزرگ‌تر تبدیل شده‌اند که مغزهای بزرگ‌تر را در خود جای می‌دهند. این افزایش اندازه مغز با رفتارهای پیچیده تر، استفاده از ابزار و رشد زبان مرتبط است.
انسان‌شناسی، به‌ویژه از طریق مطالعه فسیل‌ها و استخوان‌های باستانی، بینشی در مورد تغییرات فیزیکی و سازگاری در اجداد انسان فراهم می‌کند. به عنوان مثال، کشف "لوسی"، یک Australopithecus afarensis 3.2 میلیون ساله، در اتیوپی اطلاعات ارزشمندی را در مورد وضعیت دوپا اجداد اولیه انسان ارائه می دهد.
یکی دیگر از یافته های کلیدی انسان شناسی، پسر تورکانا است، اسکلت تقریباً کامل یک جوان هومو ارکتوس که حدود 1.6 میلیون سال پیش می زیسته است. این کشف تغییرات در نسبت‌های بدن و توانایی‌های لوکوموتیو مطابق با زندگی سازگار با حرکت در مسافت‌های طولانی را برجسته می‌کند.
از منظر تاریخی، تکامل انسان ها را می توان در توسعه جوامع و فرهنگ ها نیز مشاهده کرد. جوامع اولیه بشری کوچک بودند و عمدتاً بر بقا متمرکز بودند، همانطور که ابزارهایی که برای شکار و جمع آوری طراحی شده بودند نشان می دهد.
انقلاب نوسنگی، که حدود 10000 سال پیش رخ داد، نقطه مهمی در تاریخ بشر است که در آن جوامع شروع به سکونت و توسعه کشاورزی کردند. این تغییر از زندگی عشایری به زندگی ساکن، باعث پیشرفت در ساخت ابزار، ساخت و ساز و اهلی کردن حیوانات شد.
زیست شناسی تکاملی و ژنتیک توضیحاتی را برای تکامل انسان از طریق مکانیسم هایی مانند انتخاب طبیعی و جهش ژنتیکی ارائه می دهد. یک مفهوم کلیدی در اینجا تغییرات ژنتیکی است که در طی میلیون‌ها سال رخ داده است و به انسان کمک کرده تا با محیط خود سازگار شود. به عنوان مثال، ایجاد رنگدانه های تیره پوست به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی در مناطقی که در معرض سطوح بالای اشعه ماوراء بنفش قرار دارند.
علاوه بر این، استفاده اخیر از ژنتیک مولکولی شواهدی برای الگوهای مهاجرت و آمیختگی در میان گونه های اولیه انسان فراهم می کند. این در مطالعات ژنومی دیده می شود که نشان می دهد هومو ساپینس چگونه با نئاندرتال ها و دنیسوواها در طول مهاجرت آنها به خارج از آفریقا آمیخته شده است.
آزمایش ها و مطالعات مهم در تکامل انسان شامل مقایسه DNA انسان و شامپانزه است. این مطالعات نشان می‌دهد که انسان‌ها و شامپانزه‌ها تقریباً 98.8 درصد از DNA خود را به اشتراک می‌گذارند، که نشان‌دهنده روابط نزدیک ژنتیکی و اصل و نسب مشترک است.
یکی دیگر از زمینه های مهم تحقیق، مطالعه DNA میتوکندری است که از مادر به کودک منتقل می شود. این برای ردیابی اصل و نسب و درک الگوهای مهاجرت جمعیت های انسانی باستان در سطح جهان بسیار مهم بوده است.
تکامل انسان حوزه پیچیده ای است که یافته های انسان شناسی، تاریخ و زیست شناسی تکاملی را برای توضیح چگونگی رشد انسان مدرن هم از نظر فیزیکی و هم از نظر فرهنگی ادغام می کند. یافتن مداوم فسیل ها، پیشرفت در تحقیقات ژنتیکی، و بازسازی محیط های گذشته به درک ما از این موضوع جذاب کمک می کند. هر کشف قطعه ای به پازل تاریخ بشر اضافه می کند و سفری را به تصویر می کشد که میلیون ها سال طول می کشد.
