هوا از گازهای مختلفی تشکیل شده است. گازهای مختلف عملکردهای متفاوتی را انجام می دهند. برخی از گازها توسط گیاهان و حیوانات و حتی برای اهدافی مانند احتراق استفاده می شود. بیایید حفاری کنیم و بیشتر بدانیم.
اهداف یادگیری
تا پایان این مبحث، انتظار می رود که؛
اتمسفر
جو از هوا تشکیل شده است. هوا را می توان مخلوطی از گازهای بی بو و بی رنگ تعریف کرد که به صورت باد احساس می شود. هر موجود زنده ای برای تنفس در هوا تنفس می کند. گیاهان عمدتاً از هوا برای فتوسنتز و تنفس استفاده می کنند. گازهای اصلی موجود در هوا یا اتمسفر عبارتند از:
گاز | % ترکیب تقریبی حجمی |
نیتروژن | 78.0 |
اکسیژن | 21.0 |
اکسید کربن (IV) | 0.03 |
گازهای نجیب | 1.0 |
بخار آب | از منطقه متفاوت است |
احتراق به یک فرآیند شیمیایی اشاره دارد که در آن یک ماده به سرعت با اکسیژن واکنش می دهد و گرما تولید می کند. در چنین حالتی به این ماده سوخت می گویند. منبع اکسیژن را اکسید کننده می نامند.
آزمایش زیر می تواند برای نشان دادن وجود و ترکیب گازها در جو یا هوا استفاده شود.
عنوان : برای یافتن ترکیب هوای حامی احتراق با استفاده از چوب شمع
روش:
مشاهدات
توضیح
شمع در هوا می سوزد. در یک سیستم بسته، شمع با استفاده از بخشی از هوا که از احتراق یا سوختن پشتیبانی می کند به سوختن ادامه می دهد. این به عنوان بخش فعال هوا شناخته می شود. شمع زمانی خاموش می شود که تمام قسمت فعال هوا تمام شود. سطح آب به منظور اشغال حجم یا فضای اشغال شده قسمت فعال استفاده شده هوا بالا می رود.
از آزمایش بالا، درصد ترکیب گازی که از احتراق پشتیبانی می کند را می توان یافت.
اکسیژن گازی است که از احتراق پشتیبانی می کند.
اکسیژن
وقوع
50 درصد از پوسته زمین از اکسیژن ترکیب شده با عناصر دیگر مانند فلزات و اکسیدها تشکیل شده است. تقریباً 70 درصد زمین را آب تشکیل می دهد که از اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده است. حدود 20 درصد حجمی گازهای اتمسفر را اکسیژن تشکیل می دهد که بخش فعال هوا را تشکیل می دهد.
آماده سازی آزمایشگاهی اکسیژن
با استفاده از آزمایش زیر می توان اکسیژن را در آزمایشگاه تهیه کرد.
عنوان ؛ آماده سازی آزمایشگاهی اکسیژن با استفاده از پراکسید هیدروژن
رویه
کاتالیزور ماده ای است که سرعت یک واکنش شیمیایی را افزایش می دهد اما در پایان واکنش از نظر شیمیایی بدون تغییر باقی می ماند. پراکسید هیدروژن تجزیه می شود و گاز اکسیژن و آب تشکیل می دهد. اکسید منگنز (IV) با کاهش زمان لازم برای تولید یک حجم معین از اکسیژن، سرعت تجزیه را افزایش می دهد.
موارد استفاده از اکسیژن
