برای درک حال و ایجاد شرایط زندگی بهتر، باید گذشته را بشناسیم. گذشته باعث حال و بنابراین آینده می شود. مطالعه تاریخ از این جهت مهم است که به ما امکان می دهد تا دنیای کنونی را بیشتر درک کنیم. ما باید گذشته مادی و معنوی را بشناسیم تا بتوانیم آن را برای نسل های بعدی بیشتر قدر بدانیم و حفظ کنیم. بدون تاریخ، ما نمی‌دانستیم بهترین آثار اجدادمان که قهرمانان گذشته هستند، چگونه است که جهان در حال تغییر است.
در زندگی روزمره ما اغلب با کلمه تاریخ مواجه می شویم. واژه تاریخ از یونان باستان historía به معنای «تحقیق»، «دانش حاصل از تحقیق» یا «قاضی» گرفته شده است. ، از تولد انسان تا به امروز.
اولین مورخ واقعی در تاریخ ثبت شده هرودوت است. از او به عنوان پدر تاریخ یاد می شود. هرودوت مورخ یونانی بود که در قرن پنجم قبل از میلاد می زیست.
به علم تاریخ، تاریخ نگاری نیز می گویند و به افرادی که در تاریخ تربیت شده اند، مورخ می گویند. وظايف اوليه مورخان به دست آوردن اطلاعات تاريخي از كتابخانه ها، آرشيوها و آثار است، آنها بايد صحت داده هاي تاريخي و تدريس يا تحقيق در دانشگاه ها را تعيين كنند. مورخان معمولا یک دوره زمانی خاص یا گروه خاصی از افراد را برای مطالعه انتخاب می کنند. انواع مختلفی از مورخان وجود دارد که هر کدام دارای تخصص یا حوزه مطالعاتی خاصی هستند که در آن متخصص هستند.
داده های تاریخی و سایر مطالب تاریخی را منابع تاریخی می نامند. آنها حاوی اطلاعات بسیار مهمی در مورد گذشته هستند. آنها ما را از گذشته آگاه می کنند و به عنوان سرنخ برای مطالعه استفاده می شوند.
دو نوع اصلی منابع تاریخی وجود دارد: منابع اولیه و منابع ثانویه:
منابع تاریخی عبارتند از:
سایر منابع تاریخی برخی از نقاشی ها، تصاویر، جواهرات، لباس ها و همچنین اسطوره ها و افسانه ها، زندگی نامه ها و غیره است.
وقتی درباره رویدادهای گذشته صحبت می کنیم، مهم است که مکان و زمان وقوع آنها را بشناسیم. گذشته بشر به دو دوره بزرگ تقسیم می شود: پیش از تاریخ و تاریخ.
ماقبل تاریخ میلیون ها سال به طول انجامید و به دوران ظهور انسان تا اختراع حروف اشاره دارد و به دو دوره تقسیم می شود: عصر سنگ و فلز.
پس از اختراع نامه، دوره ای فرا می رسد که آن را تاریخ می نامیم. برای طبقه بندی تاریخ راه های زیادی شناخته شده است. رایج ترین روش تقسیم تاریخ جهان به سه عصر یا دوره مجزا:
