Mówiąc o starożytnym świecie i pierwszych cywilizacjach, możemy spotkać się z terminem faraon, często używanym, gdy mówimy o starożytnym Egipcie i słynnych piramidach. Ale co oznacza ten termin? Czy to coś znaczącego? Dowiedzmy Się.
Monarchów lub królów Egiptu nazywano faraonami. Jest to specyficzna nazwa władcy, którą można spotkać jedynie w kulturze egipskiej. Słowo „faraon” (oznaczające „wielki dom”) nie zawsze odnosiło się do osoby – króla czy monarchy. Właściwie w przeszłości termin ten był kojarzony z pałacami i budynkami dworskimi Egiptu. Później znaczeniem faraona stało się: egipski władca, monarcha lub król, jak wiemy również dzisiaj.
Faraon miał wtedy więcej ról. Ponieważ religia była bardzo ważna w Egipcie, faraonowie byli w pewnym sensie pośrednikami między ludźmi a bogami. Uczestniczyli też w obrzędach religijnych, wybierali miejsca pod budowę nowych świątyń itp.
Poza rolą religijną stanowili prawa, ustalali i pobierali podatki, odpowiadali za obronę kraju w przypadku napadu lub mieli wydawać rozkazy ataku w celu zdobycia środków.
Dopóki państwo egipskie nie zostało zjednoczone, istniały dwa oddzielne państwa, Górny i Dolny Egipt. Były dwie różne korony reprezentujące królestwa. „Czerwona Korona” reprezentowała królestwo Dolnego Egiptu, podczas gdy „Biała Korona” reprezentowała królów Królestwa Górnego Egiptu. Później, kiedy oba królestwa się łączą, korona faraona jest połączeniem tych dwóch kolorów lub koron.
Faraonowie mają charakterystyczny wygląd, który jest dziś dość rozpoznawalny.
Faraonowie nosili pół-plisowany kilt z plisowaną częścią wyciągniętą z przodu. Faraonowie nosili również skóry lamparta na ramionach i lwi ogon zwisający z ich pasa, który reprezentuje moc, jaką posiadali. Na głowach nosili nakrycia głowy nemes (nemy były pasiastymi nakryciami głowy). Faraonowie nosili skórzane lub ozdobne sandały na specjalne okazje. Biżuteria jest szeroko stosowana u faraonów. Biżuteria była ważną częścią ich kultury i była cenna i obszerna.
Wiara w istnienie życia po śmierci jest charakterystyczna dla religii Egiptu. Faraonowie wierzyli, że ich życie będzie kontynuowane po śmierci, więc budowali swoje grobowce, majestatyczne piramidy, za życia. Po śmierci faraonowie byli mumifikowani i chowani w grobowcach wraz z ważnymi dla nich przedmiotami. Mumifikacja była koniecznym procesem, aby zachować ciało na życie pozagrobowe. Wewnątrz piramid znajdowały się grobowce bliskich, krewnych i sług faraona, więc życie po śmierci miało być dla nich o wiele wygodniejsze.
Dzisiejsza lista faraonów to 170. Większość faraonów stanowili mężczyźni, ale były też kobiety-faraonowie.
Egiptolodzy, czyli ludzie badający kulturę egipską, nazywają Narmera (czasem zwanego Menesem), który zjednoczył Dolny i Górny Egipt, pierwszym faraonem.
Maska Tutenchamona
Kleopatra VII
