مردم می خواهند سرگرم شوند، سرگرم شوند، استراحت کنند. یکی از راه های ارضای این نیازها، تماشای نمایش، گوش دادن به کنسرت های موسیقی زنده یا تماشای اپرا یا اجراهای دیگر است. مکانی که مردم برای دیدن این اجراها به آنجا می روند تئاتر نامیده می شود. در آنجا، بازیگران یا هنرپیشه ها، تجربه یک رویداد واقعی یا خیالی را در برابر یک گروه یا جمعی از شنوندگان، بینندگان یا تماشاگران (مخاطب زنده) ارائه می کنند.
در این درس قصد داریم در مورد تئاتر بیشتر بدانیم. بحث خواهیم کرد:
تئاتر را می توان به عنوان مکان، ساختمان یا محوطه ای در فضای باز تعریف کرد که در آن نمایش ها و سایر نمایش های دراماتیک روی صحنه اجرا می شود یا فیلم های متحرک در مقابل تماشاگران نمایش داده می شود.
در تئاتر، بازیگران یا هنرپیشه ها، تجربه یک رویداد واقعی یا خیالی را در مقابل تماشاچیان زنده ارائه می کنند.
نیاز به سرگرمی و سرگرمی از یک سو و نیاز به بیان در مقابل مخاطب از دیرباز وجود داشت. به همین دلیل است که تئاتر از زمان های قدیم وجود داشته است. اولین اشکال تئاتر خیلی وقت پیش وجود داشت. حتی اگر ظاهر متفاوتی نسبت به امروز داشتند، اما عناصر مشترکی با تئاترهای امروزی دارند. تئاتر دیونیسوس که در اوایل قرن پنجم در زیر سایه آکروپولیس در آتن ساخته شد، مکانی است که اولین نمایشنامه در آن اجرا شد. این بسیار محبوب شد، بنابراین به زودی در سراسر یونان گسترش یافت. در واقع، کلمه تئاتری که امروزه استفاده می کنیم از کلمه یونانی téatron گرفته شده است که به معنای: "مکانی برای تماشا" است.
صحنه منطقه ای است که بازیگران یا دیگر هنرمندان در آن اجرا می کنند. اینها می توانند:
اینها دارای یک قاب معماری هستند که به عنوان قوس پیشانی شناخته می شود، اگرچه همیشه به شکل قوسی نیستند. صحنه های آنها عمیق و گاهی شیاردار است، به این معنی که صحنه به آرامی شیب دار است و از تماشاگر دور می شود. گاهی اوقات جلوی صحنه از جلوی صحنه به داخل سالن امتداد می یابد.
مراحل سکو معمولاً از یک سکوی مستطیل شکل برجسته در یک انتهای اتاق تشکیل شده است. آنها می توانند هم سطح و هم کف شیبدار داشته باشند. تماشاگران در ردیف هایی رو به روی صحنه می نشینند.
اینها فضاهای اجرایی انعطاف پذیری هستند که وقتی به اصول اولیه خود رها می شوند، یک اتاق یک نفره سیاه رنگ شده، کف صحنه در همان سطح با ردیف اول تماشاگران است.
این مکان‌ها مکان‌هایی هستند که نمایش‌های تئاتر و کنسرت در فضای باز برگزار می‌شود. ممکن است شامل یک صحنه و صندلی های باز به آسمان باشد.
هر نوع تولید تئاتری است که در مکانی منحصر به فرد و به‌ویژه اقتباس شده غیر از یک تئاتر استاندارد اجرا می‌شود.
هدف اصلی تئاتر این است که ما را سرگرم کند. برای سرگرم شدن به تئاتر می رویم. مکانی عالی برای گذراندن اوقات خود به شیوه ای سرگرم کننده و با کیفیت است. شما می توانید چیز جدیدی یاد بگیرید، می توانید روشن شوید، یا شاید الهام بگیرید. می تواند شادی را به زندگی شما بیاورد. می تواند مزایای فرهنگی را برای شما فراهم کند.
تئاتر عناصر زیادی دارد. عناصر اصلی تئاتر عبارتند از:
• مجریان. آنها سرگرمی هایی مانند بازیگران، نوازندگان یا مجریان سیرک، شعبده بازان، رقصندگان و غیره هستند.
• حضار. تماشاگران یا شنوندگان در یک رویداد عمومی مانند یک نمایش، فیلم، کنسرت و غیره جمع شده اند.
• فضای تئاتر. فضایی است که یک اجرا در آن اجرا می شود.
• کارگردان. این شخصی است که چشم انداز تولید را برای همه درگیر تعیین می کند.
• عناصر بصری، مانند مناظر، لباس، نورپردازی.
• عناصر غیر بصری، مانند صدا
همه این عناصر باید با یکدیگر ترکیب شوند تا تئاتر کامل شود. اجراکنندگان (بازیگر/بازیگر) باید بهترین عملکرد خود را در حین اجرا ارائه دهند. آنها باید قانع کننده باشند در حالی که تظاهر به شخص دیگری می کنند، در غیر این صورت، مخاطب علاقه خود را به تماشا از دست می دهد. مخاطب همانی است که با ابراز احساسات خود به مجریان انرژی می بخشد و در صحنه می درخشد. تعامل خوب بین آنها می تواند منجر به اجرای موفق تئاتر شود. البته باید مکان خاصی وجود داشته باشد که مجریان و مخاطبان در آنجا ملاقات کنند. مجری ها به صحنه خود نیاز دارند و مخاطب برای تماشای اجرا به فضای خود برای نشستن یا ایستادن نیاز دارد. منظره، لباس، نورپردازی، صدا... همه آنها جنبه های طراحی دارند. منظره، لباس، نور جنبه بصری و صدا جنبه غیر بصری است. فردی که این موارد را ترکیب و هماهنگ می کند کارگردان نامیده می شود و یکی از عناصر حاضر در تئاتر نیز هست.
در تئاتر انواع مختلف نمایش مانند کمدی، تراژدی، درام اجرا می شود. اجرا می شود: موزیکال، اپرا، باله، رقص مدرن، سیرک. به عبارت دیگر، تئاتر می تواند هر فعالیتی را در خود جای دهد که مجریان بتوانند با تماشاگر ارتباط برقرار کنند.
از کوچک تا بزرگ، از قدیمی تا جدید، باز یا بسته، تئاترهای زیادی در سراسر جهان وجود دارند که این هنر را زنده می کنند. در زیر تعدادی از زیباترین و خیره کننده ترین تئاترهای سراسر جهان آمده است:
