ما روزانه و تقریباً در همه جا با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم. برخی از راه های ارتباط با افراد دیگر می تواند گفتاری یا نوشتاری باشد. برای اینکه بتوانیم یکدیگر را درک کنیم، باید درست و واضح صحبت کنیم یا بنویسیم، یعنی از جملات درست برای بیان افکارمان استفاده کنیم. برای جملات به کلمات نیاز داریم، برای کلمات به حروف نیاز داریم. در این درس قصد داریم حروف و کلمات را به طور خلاصه شرح دهیم، اما از نزدیک یاد می گیریم:
حروف و کلمات چیست؟
از اینجا می بینیم که گروه کلمات بالا به معنای چیزی هستند. آنها همچنین یک فکر کامل را بیان می کنند. این چیزی است که ما به آن جمله می گوییم.
جمله یک واحد اساسی زبان است که یک اندیشه کامل را بیان می کند.
ما برای بیان خود از جملات استفاده می کنیم، چه در صحبت کردن و چه در نوشتن. اما باید توجه داشته باشیم که یک جمله باید از قواعد دستوری اولیه پیروی کند، در غیر این صورت معنایی نخواهد داشت. اگر کلمات را به درستی ترتیب ندهیم، با چیزی گیج کننده مواجه می شویم که درک آن دشوار خواهد بود. بیایید سعی کنیم چند کلمه دیگر را گروه بندی کنیم.
1. من بستنی و توت فرنگی دوست دارم.
2. توت فرنگی مثل بستنی و من.
از گروه کلمات بالا چه چیزی می توانید ببینید؟ کدام یک فکر کامل را بیان می کند؟ کدام یک معنی دارد؟ این اولی است، درست است؟ بنابراین می توانیم بگوییم که اولین گروه از کلمات یک جمله را تشکیل می دهند. از آنجایی که دسته دوم واژه ها معنی ندارند و بیانگر یک فکر کامل نیستند، نمی تواند جمله صحیحی باشد.
حالا می توانید تمرین کنید و هر تعداد که دوست دارید جمله بسازید. مراقب ترکیب کلمات باشید تا معنی پیدا کنند. من شروع می کنم و شما می توانید ادامه دهید:
1. امروز هوا بسیار گرم است.
2. ایزابلا در حال چیدن گل است.
3. چه چیزی را بیشتر دوست دارید، چای یا آب میوه؟
4.________________________________
5._____________________________________
در بسیاری از زبان ها، هنگام نوشتن، جمله با کلمه ای شروع می شود که با حرف بزرگ شروع می شود. برای علامت گذاری انتهای جمله سه گزینه داریم: نقطه (.)، علامت تعجب (!)، یا علامت سوال (؟).
یک جمله کامل شامل دو بخش است: یک موضوع و یک محمول . فاعل چیزی است (یا چه کسی) جمله در مورد آن است، در حالی که محمول چیزی در مورد موضوع می گوید.
بیایید ببینیم جملات کامل چگونه هستند:
1. من می خواهم به فرانسه بروم.
2. تابستان را دوست دارم.
3. پل و ویکتور بهترین دوستان هستند.
4. معلم من آدم بسیار خوبی است.
5. رنگ مورد علاقه شما چیست؟
فاعل جمله معمولاً اسم است، اما می تواند ضمیر هم باشد. این می تواند یک شخص، مکان، چیز یا ایده ای باشد که در حال انجام کاری یا چیزی بودن است.
چگونه می توانیم موضوع جمله را تعیین کنیم؟ برای تعیین موضوع جمله ابتدا باید فعل را جدا کرده و سپس با قرار دادن "who" سوالی را مطرح کنیم. یا چی؟" قبل از آن. پاسخ موضوع است. بیایید یک مثال را ببینیم:
ایزابلا در حال چیدن گل است.
ابتدا فعل را جدا می کنیم. فعل در این جمله "چیدن" است. از آن پس خواهیم پرسید: چه کسی گل می چیند؟ پاسخ "ایزابلا" است. از اینجا می بینیم که ایزابلا یک اسم است و در حال انجام کاری است. اکنون می توانیم تأیید کنیم که ایزابلا موضوع این جمله است.
حال بیایید محمول را در این جمله تعیین کنیم. محمول همیشه شامل فعل می شود و چیزی را در مورد فاعل ربط می دهد. ما یک سوال خواهیم پرسید: در مورد ایزابلا چطور؟ او "در حال چیدن گل" است. که محمول این جمله است. حاوی فعل است و چیزی در مورد فاعل به ما می گوید.
جملاتی که فاعل یا محمول ندارند یا اندیشه ناقصی را توصیف می کنند، جمله ناقص می گویند. جملات ناقص به صورت زیر هستند:
1. امسال (فکر ناقص)
2. بله، آنها. (فقدان محمول)
3. سعی کردم، اما هیچ. (فقدان موضوع)
4. او است (فقدان محمول)
5. بادبادک را به پرواز درآورید. (فقدان موضوع)
همانطور که می بینید، این جملات یا فاقد موضوع یا محمول هستند یا بیانگر یک فکر ناقص هستند.
به عنوان یک تمرین، می توانید چند جمله جدید بسازید و سعی کنید موضوع و محمول را تعیین کنید.
آیا تا به حال توجه کرده اید که ما افکار خود را به اشکال مختلف بیان می کنیم؟ گاهی اوقات چیزی را بیان می کنیم; گاهی اوقات ما چیزی می‌پرسیم یا دستوراتی می‌دهیم. از آنجایی که جمله می تواند فکر را به شکل های متفاوتی مانند بیانیه، سوال، دستورالعمل یا تعجب بیان کند، می توانیم چهار نوع جمله مختلف را بر اساس عملکرد آنها تشخیص دهیم. بیایید کمی بیشتر در مورد آنها بیاموزیم.
ما از این جملات برای دادن اطلاعات، به اشتراک گذاشتن حقایق یا ایده ها استفاده می کنیم. با آنها چیزی را بیان می کنیم، اعلام می کنیم یا ادعا می کنیم. این جملات با نقطه (.) به پایان می رسد.
1. پرندگان پرواز می کنند.
2. من بستنی دوست دارم.
3. پیانو می نوازد.
جملات پرسشی پرسش هستند. مستقیم سوال می پرسند و در آخر با علامت سوال (؟) نقطه گذاری می شوند. به این ترتیب آنها به راحتی قابل تشخیص هستند.
1. اهل کجا هستید؟
2. فاصله ماه از زمین چقدر است؟
3. رنگ مورد علاقه شما چیست؟
جملات امری دستور، درخواست، تقاضا یا نهی می دهند و همچنین برای به اشتراک گذاشتن خواسته ها و دعوت استفاده می شوند. بسته به تحویل آن، یک جمله امری ممکن است با یک نقطه (.) یا یک علامت تعجب/نقطه (!) پایان یابد.
1. همین الان بیا اینجا!
2. به گوشی من دست نزنید.
3. پنجره را باز کنید.
این جملات نسخه قوی تری از جملات اظهاری هستند. جملات تعجبی بیانیه می دهند (درست مانند یک جمله اظهاری)، اما هیجان یا احساس را نیز منتقل می کنند. از این جملات برای بیان احساسات یا عواطف قوی استفاده می شود. تعجب، شادی، خشم و هیجان را ابراز می کنند. با علامت تعجب (!) به پایان می رسند.
1. چه دریاچه زیبایی!
2. خیلی دوستت دارم!
3. او بسیار شگفت انگیز است!
یاد آوردن!
