آفات برخی از رایج ترین مشکلات محصول هستند. آفات گیاهان زراعی می توانند به اشکال مختلف ظاهر شوند. آفت هر موجود زنده ای است که با وارد کردن عوامل بیماری زا به طور مستقیم یا غیرمستقیم به گیاه آسیب برساند. در این درس با آفات رایج، توصیفات و اثرات حمله آنها و روش های کنترل آنها آشنا می شویم.
در پایان این درس، شما باید بتوانید:
گیاهان زراعی آن دسته از گیاهانی هستند که به طور خاص برای مصرف انسان یا استفاده های دیگر رشد می کنند. هر نوع موجودی که بتواند به گیاه زراعی آسیب برساند آفت زراعی نامیده می شود. برخی از این آفات حتی ممکن است کل مزارع گیاهان زراعی را در مدت کوتاهی از بین ببرند.
1. حشرات شایع ترین و مخرب ترین آفات محصولات هستند. آنها روی برگ ها، ساقه ها و گل های گیاهان یافت می شوند. بسیاری از حشرات نیز میوه ها یا سبزیجات گیاهان زراعی را می خورند، اما برخی از این آفات می توانند گیاهان را قبل از اینکه حتی قادر به تولید میوه یا سبزیجات باشند، از بین ببرند. برخی از حشرات تقریباً هر نوع گیاهی را می خورند، در حالی که برخی دیگر فقط گیاهان خاصی را می خورند. به عنوان مثال، کرم های کلم اغلب فقط در گیاهان کلم و سایر محصولات کلم مانند کلم بروکلی و گیاهان خردل دیده می شوند. برای کنترل حشرات روی گیاهان زراعی، بسیاری از باغداران و کشاورزان از آفت کش های شیمیایی استفاده می کنند. با این حال، بسیاری از آفت کش ها نیز سمی هستند و برخی مطالعات نشان داده اند که این مواد حتی در مقادیر بسیار کم می توانند خطرناک باشند. سایر کشاورزان از روش های ارگانیک ایمن تری برای خلاص شدن از شر این آفات استفاده می کنند.
2. حیوانات - چندین حیوان مختلف نیز می توانند آفات محصولات کشاورزی باشند. به عنوان مثال، موش ها را اغلب در مزارع ذرت می توان یافت، جایی که ساقه های ذرت و همچنین خوشه های ذرت را می جوند. برای خلاص شدن از شر موش ها، کشاورزان می توانند آنها را به دام بیاندازند یا آنها را مسموم کنند. پستانداران بزرگتر مانند راکون ها و خرگوش ها نیز ممکن است در بسیاری از باغ های سبزی روستایی و شهری آفت باشند.
3. پرندگان همچنین می توانند خسارت زیادی به برخی از انواع محصولات وارد کنند. آنها می توانند از دو طریق به گیاهان آسیب برسانند، یا با خوردن دانه ها و میوه ها یا با شکار حشرات پنهان در گیاهان. بسیاری از پرندگان، به عنوان مثال، کلاغ ها، توت ها و دانه ها را می خورند. یکی از نگرانی های عمده کشاورزان آفتابگردان، پرندگان دانه خوار است. مترسک ها گاهی اوقات برای خلاص شدن از شر آفات محصولات کشاورزی مانند کلاغ موثر هستند، اما بسیاری از پرندگان از این اشیاء ثابت نمی ترسند. در عوض، اکثر کشاورزان سی‌دی‌ها را به رشته‌ها آویزان می‌کنند، زیرا اشیاء متحرک براق معمولاً بازدارنده پرندگان مؤثرتری هستند.
آفات محصولات زراعی را می توان بر اساس معیارهای زیر طبقه بندی کرد:
به عنوان مثال می توان از آفات گزنده و جویدنی مانند ملخ، جیرجیرک، ملخ، کرم بریده، کرم غوزه و کرم ارتشی نام برد. همچنین آفات سوراخ کننده و مکنده مانند شته، تریپس و شپشک آرد آلود نیز وجود دارد.
بر اساس این معیار، تغذیه کننده غلات یا غلات، تغذیه کننده ریشه، تغذیه کننده ساقه و تغذیه برگ وجود دارد.
انواع آفات عبارتند از: حشرات، پرندگان، جوندگان و نماتدها.
آفات در مراحل مختلف چرخه زندگی خود به گیاهان حمله می کنند. به عنوان مثال، پروانه‌ها و پروانه‌ها در مرحله لارو (کاترپیلار) به محصولات حمله می‌کنند در حالی که ملخ‌ها در مرحله بزرگسالی به محصولات حمله می‌کنند.
آفات می توانند در مزرعه یا در انبار به محصولات حمله کنند. در نتیجه، آفات مزرعه و آفات انباری وجود دارد. آفات مزرعه شامل کنه ها، ساقه خواران ذرت، نماتدها، جوندگان و پرندگان است. آفات انباری شامل شپشک، موریانه و موش صحرایی است.
موقعیت تعادل عمومی (GEP) مقدار میانگین تراکم آفت است که جمعیت آفت حول آن تمایل به نوسان دارد زیرا تغییراتی در اجزای غیرزیست و غیرزیست محیط رخ می دهد بدون اینکه با تغییر دائمی در ترکیب محیط همراه باشد. تغییر دائمی هر جزء از محیط ممکن است GEP را تغییر دهد.
کمترین سطح آسیب که در آن می توان خسارت را اندازه گیری کرد ، مرز خسارت (DB) نامیده می شود، در حالی که کمترین تعداد حشرات که باعث آسیب اقتصادی می شوند، سطح آسیب اقتصادی (EIL) نامیده می شود. EIL همچنین به عنوان سطحی از فراوانی آفت یا خسارت تعریف می شود که در آن هزینه کنترل برابر با ارزش محصول حاصل از اجرای روش کنترل است.
آفات به عنوان آفات کلیدی، آفات گاه به گاه، آفات بالقوه، آفات مهاجر، آفات پراکنده و آفات جزئی طبقه بندی شده اند.
آنهایی هستند که عموماً فراوان هستند یا نوع آسیب ناشی از آفت و پتانسیل خسارت یک حشره منفرد زیاد است. آنها شدیدترین و مضرترین آفات هستند. GEP بسیار بالاتر از DB و EIL قرار دارد. مداخله انسانی در قالب اقدامات کنترلی ممکن است جمعیت را به طور موقت به زیر EIL برساند. با این حال، به سرعت بالا می رود و ممکن است مداخلات مکرر برای به حداقل رساندن آسیب لازم باشد. این آفات تهدیدی دائمی برای محصولات کشاورزی هستند و با تکنولوژی موجود به طور رضایت بخشی کنترل نمی شوند.
آنها کسانی هستند که GEP نزدیک یا برابر با EIL دارند. بنابراین، جمعیت به طور مکرر از EIL عبور می کند و اقدامات کنترلی مکرر ضروری است، اما با مداخلات به موقع از آسیب اقتصادی جلوگیری می شود.
آنها کسانی هستند که GEP کمتر از EIL و DB دارند. در شرایط محیطی مساعد، جمعیت ممکن است برای یک فاصله زمانی کوتاه از EIL و DB عبور کند. این آفات به راحتی با اقدامات کنترلی در دسترس قابل کنترل هستند و معمولاً یک بار استفاده از حشره کش ها برای جلوگیری از آسیب اقتصادی کافی است.
آنهایی هستند که فقط در مکان‌های خاص یا در زمان‌های خاص آسیب اقتصادی می‌دهند. جمعیت این آفات معمولاً ناچیز است، اما در سال‌های خاص تحت شرایط محیطی مساعد، به صورت عملاً همه‌گیر ظاهر می‌شوند و بارها از DB و EIL عبور می‌کنند. در این شرایط، آفت باید با اتخاذ استراتژی های مدیریتی مناسب کنترل شود. این آفات به شرایط غیرزیستی بسیار حساس هستند و پس از پایان فصل مساعد، تنها یک جمعیت باقی مانده زنده می مانند.
آنها عموماً آفات جزئی در نظر گرفته می شوند و در شرایط حاکم هیچ آسیب ظاهری به محصول وارد نمی کنند. به عنوان یک آفت بالقوه نامیده می شود زیرا در زمان های خاص ممکن است به عنوان یک مشکل ظاهر شود و ممکن است به موقعیت آفات کلیدی ارتقا یابد. GEP آنها زیر DB قرار دارد و حتی در شرایط مساعد از EIL عبور نمی کند. هر گونه تغییر (الگوی کشت، شیوه های فرهنگی) در اکوسیستم ممکن است GEP آنها را بالاتر ببرد و اگر عملیات کنترل علیه دسته های دیگر آفات به شیوه ای بی رویه انجام شود، خطر آسیب اقتصادی ناشی از این آفات وجود دارد.
آنها معمولاً ساکن هیچ اکوسیستم کشاورزی نیستند. این نوع آفت معمولاً به طور ناگهانی در منطقه زراعی از مکان‌های تولید مثل ظاهر می‌شوند و خسارت زیادی به محصول وارد می‌کنند و دوباره منطقه را ترک می‌کنند. ارتباط آنها با اکوسیستم کشاورزی ماهیت گذرا دارد.
چهار تاکتیک تحت مدیریت یکپارچه آفات (IPM) وجود دارد.
1. بیولوژیکی
این یک استراتژی زمانی است که آفات آفات را می کشند. استفاده از حشره کش هایی که حاوی میکروارگانیسم هایی هستند که دشمنان طبیعی آفت مورد نظر هستند.
2. فرهنگی
این اقدامات بر کاهش استقرار و تولید مثل آفات و همچنین گسترش و بقای آنها متمرکز است. روش های زیادی وجود دارد که محیط را برای آفات کمتر مساعد می کند. به عنوان مثال می توان به کشت میزبان های جایگزین، تناوب گیاه، انتخاب محل کاشت، محصولات تله ای، و تنظیم زمان کاشت اشاره کرد.
3. فیزیکی
اینها شامل دست چین کردن آفات، تخته های چسبنده یا نوار برای کنترل حشرات در حال پرواز در گلخانه ها و تکنیک های مختلف به دام انداختن مانند تله برای جوندگان است.
4. شیمیایی
وقتی همه روش‌های دیگر با شکست مواجه می‌شوند، از آفت‌کش‌های مصنوعی به قدری کم استفاده کنید. اسپری ای پیدا کنید که برای هوا، خاک، آب، انسان و حیوانات خانگی بی خطر باشد.
1. Armyworms
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
2. کرم های برش
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
3. پروانه
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
4. شپشک آرد آلود
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
5. تریپس
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
6. سوسک
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
7. سرخرطومی
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
8. کرم غوزه
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
9. نماتدها
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
10. معدنچیان برگ
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
11. شته ها
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
12. ساقه گیر
شرح آفت و اثرات حمله
اقدامات کنترلی
اثرات مضر آفات در تولید محصولات زراعی شامل موارد زیر است:
