De zon, de maan, de sterren, ze waren allemaal mysterieus, zelfs in de vroegste dagen van de mensheid. De vroegste beschavingen, zoals de Sumeriërs, de oude Egyptenaren en de beschaving van de Indusvallei, hadden allemaal een basiskennis van de bewegingen van de maan, de zon en de sterren. Sommige mensen van vroege beschavingen voerden methodische observaties uit van de nachtelijke hemel. Ook hemelgebeurtenissen zoals verduisteringen en de beweging van planeten werden in kaart gebracht en voorspeld. Deze vroege waarnemingen vormen de basis van een latere studie, ASTRONOMIE genaamd. In het verleden werd astronomie gebruikt om de tijd te meten, de seizoenen te markeren en door de uitgestrekte oceanen te navigeren.
Astronomie richt zich op de zon, maan, sterren, planeten en andere objecten en verschijnselen in de ruimte. Het wordt beschouwd als de oudste van de natuurwetenschappen, daterend uit de oudheid, en maakt deel uit van de geschiedenis en wortels van elke cultuur.
In deze les gaan we het hebben over:
Astronomie is een wetenschappelijke studie, die behoort tot de groep van natuurwetenschappen, en bestudeert hemellichamen en verschijnselen. Het gebruikt natuurkunde, wiskunde en scheikunde om hun oorsprong en evolutie te verklaren. Tot de interessante hemellichamen behoren de zon, manen, sterren, planeten, sterrenstelsels en kometen.
Professionele astronomie heeft twee takken, observationeel en theoretisch.
Maar observationele astronomie en theoretische astronomie zijn complementair. Theoretische astronomie probeert waarnemingsresultaten te verklaren, en theoretische resultaten worden bevestigd door de waarnemingen.
Astronomie heeft vier hoofdsubvelden:
Laten we eens kijken wat de focus is van elk deelgebied van de astronomie.
Astrofysica
Astrofysica is de wetenschap van fysieke processen in de kosmos. Het maakt gebruik van gegevens die zijn verzameld door astronomen met telescopen op aarde en in de ruimte. Samen met de wetten en theorieën van de fysica interpreteren we het universum om ons heen. Astrofysica bouwt voort op astronomie door natuurkunde en scheikunde toe te passen op de studie van hemellichamen. Astrofysica kan ons helpen bij het beantwoorden van zoveel vragen, bijvoorbeeld hoe oud het heelal is, of wat de sterren zijn en waardoor ze schijnen.
Astrometrie
De tak van de astronomie die nauwkeurige metingen van de posities en bewegingen van sterren, planeten, satellieten, kometen en andere hemellichamen omvat, wordt genoemd astrometrie. De informatie die door die metingen wordt verkregen, geeft informatie over de kinematica en de fysieke oorsprong van het zonnestelsel en onze melkweg, de Melkweg.
Astrogeologie
De planetaire wetenschap die zich bezighoudt met de geologie van de hemellichamen, zoals de planeten en hun manen, asteroïden, kometen en meteorieten, wordt Astrogeologie genoemd. Een andere term die wordt gebruikt voor Astrogeologie is Planetaire geologie. Deze wetenschap houdt zich bezig met de structuur en samenstelling van planeten en andere lichamen in het zonnestelsel. Onderzoek op dit gebied helpt wetenschappers om de evolutie van de aarde beter te begrijpen in vergelijking met die van de buren in het zonnestelsel.
Astrobiologie
Astrobiologie is de studie van de oorsprong, evolutie, verspreiding en toekomst van het leven in het universum, of we kunnen zeggen dat het de studie van het leven in het universum is. Astrobiologie is voorheen bekend als exobiologie. Om de mogelijkheid van leven in andere werelden te onderzoeken, gebruikt Astrobiologie moleculaire biologie, scheikunde, geologie, biofysica, biochemie, astronomie, fysische kosmologie en andere disciplines. Astrobiologie is etymologisch afgeleid van de Griekse woorden " astron" (sterrenbeeld, ster); " bios" (leven); en "logia" (studie).
Wetenschappers op het gebied van astronomie worden astronomen genoemd. Ze observeren de sterren, planeten, manen, kometen en sterrenstelsels.
Moderne astronomen kunnen zijn:
Je hebt waarschijnlijk gehoord van Nicolaus Copernicus, Galileo Galilei of Isaac Newton. Ze behoren tot de beroemdste astronomen aller tijden.
Astronomie gebruikt een verscheidenheid aan instrumenten om te observeren. Ze kunnen grofweg in twee groepen worden verdeeld. Tot de eerste groep behoren de instrumenten die worden gebruikt voor het observeren van het universum, en tot de tweede groep behoren instrumenten die worden gebruikt om de gegevens die door de observatieapparatuur zijn verzameld, te analyseren, vast te leggen of te standaardiseren.
Het fundamentele instrument van bijna alle moderne waarnemingsastronomie is de telescoop .
Er zijn bekend:
Er zijn andere telescopen bekend, evenals andere astronomische instrumenten, zoals de spectrograaf, die ook een essentieel instrument is van de waarnemingsastronomie. Zoals een prisma wit licht splitst in een regenboog, zo breekt een spectrograaf het licht van een enkel materiaal in zijn samenstellende kleuren. Het registreert dit spectrum waardoor wetenschappers het licht kunnen analyseren en de eigenschappen kunnen ontdekken van het materiaal dat ermee in wisselwerking staat.
