قبل از رسیدن به این دنیا، ما در شکم مادرمان بودیم. بعد از حدود نه ماه در رحم، ما به دنیا آمدیم و بچه بودیم. بعد ما بزرگ شدیم. و بسته به سن فعلی مان، ما به مرحله ای از زندگی تعلق داریم. این مراحل، یک به یک، یک چرخه کامل زندگی را می سازند. چرخه زندگی به معنای مراحلی است که یک موجود زنده در طول زندگی خود طی می کند. در انسان به آن چرخه زندگی انسان می گویند.
در این درس قصد داریم به چرخه زندگی انسان یا مراحل زندگی بپردازیم.
مراحل اصلی چرخه زندگی انسان عبارتند از:
بیایید هر مرحله از چرخه زندگی انسان را مورد بحث قرار دهیم.
چرخه زندگی با بارداری زن شروع می شود. بارداری چیست؟ هنگامی که یک سلول تخمک در داخل یک زن و یک سلول اسپرم مرد به هم می پیوندند و یک زیگوت تک سلولی تشکیل می دهند، آن لحظه لقاح نامیده می شود. زیگوت شبیه یک دسته سلولی است. طی چند روز آینده، تک سلولی بزرگ چندین بار تقسیم می شود و پس از دو تا چهار هفته، جنینی در رحم زن تشکیل می شود. بعد از حدود 4 هفته، جنین به شکل بدن انسان در می آید. این همان چیزی است که ما به آن جنین می گوییم. از لحظه لقاح پس از تقریباً 9 ماهگی، یک نوزاد متولد می شود. به آن دوره 9 ماهه بارداری می گویند.
وقتی نوزادی به دنیا می آید، تا زمانی که به یک سالگی برسد، به آن نوزاد می گویند. نوزاد در واقع مترادف رسمی یا تخصصی تر برای نوزاد است. در این مرحله نوزادان نمی توانند صحبت کنند و به عنوان یک راه ارتباطی گریه می کنند. از طریق گریه، آنها احساسات مختلفی را ابراز می کنند. زمانی که گرسنه هستند، گرما، سرد هستند، یا وقتی احساس ناراحتی، کسالت یا صرفاً وقتی چیزی می خواهند، گریه می کنند. نوزادان معمولا با شیر مادر تغذیه می شوند. آنها یاد می گیرند که لبخند بزنند، بنشینند، تکان دهند، کف بزنند، بغلتند، اشیاء را بردارند، غرغر کنند و حتی ممکن است شروع به گفتن چند کلمه کنند.
کودک نوپا به معنای کودک خردسالی است که تازه راه رفتن را آغاز کرده است و به کودک تقریباً یک تا سه ساله اطلاق می شود. این سال ها زمان رشد اجتماعی، شناختی و عاطفی بزرگ است. کودکان نوپا بیشتر در حال جابجایی هستند و نسبت به نوزادان نسبت به خود و محیط اطراف خود آگاهی بیشتری دارند. آنها می خواهند بیشتر کاوش کنند. اما همه کودکان نوپا با سرعت یکسان رشد نمی کنند. توسعه به عوامل زیادی بستگی دارد.
مرحله بعدی رشد چرخه زندگی انسان دوران کودکی است. تقریباً به اوایل کودکی و دوران کودکی میانی تقسیم می شود. اوایل کودکی دوره ای است که بعد از مرحله نوپا و مقدم بر مدرسه رسمی است و به کودکان 3-6 ساله اطلاق می شود. در این دوره، کودکان تعامل را می آموزند و شروع به رشد علایق می کنند که در طول زندگی آنها وجود خواهد داشت. بعد از اواسط کودکی است که کودکان بین 6 تا 11 سال را شامل می شود یا دوره ای است که از اوایل کودکی شروع می شود. این زمانی است که کودکان مهارت های اساسی برای ایجاد روابط اجتماعی سالم را پرورش می دهند. همچنین کودکان در این دوره نقش هایی را می آموزند که آنها را برای مراحل بعدی چرخه زندگی انسان مانند نوجوانی و بزرگسالی آماده می کند.
به سال های نوجوانی ، نوجوانی نیز می گویند. نوجوانی مرحله ای است که در آن کودک در دوره ای به نام بلوغ تبدیل به یک نوجوان می شود . بلوغ فرآیند تغییرات فیزیکی است که از طریق آن بدن کودک به یک بدن بالغ تبدیل می شود. بلوغ معمولاً در دختران بین سنین 10 تا 14 سالگی رخ می دهد. در پسران معمولاً دیرتر، بین 12 تا 16 سالگی رخ می دهد. در دوران بلوغ، تغییرات سریعی در بدن رخ می دهد. پس از بلوغ، سرعت رشد جسمانی کاهش می یابد. نوجوانی مرحله انتقالی رشد و نمو بین کودکی و بزرگسالی است. این دوره تقریباً مربوط به دوره بین 10 تا 19 سالگی است، اما بر اساس برخی تحقیقات جدید، ممکن است به دلیل نحوه زندگی جوانان امروزی بیشتر طول بکشد.
افراد بین 20 تا 60 سال بزرگسال محسوب می شوند. در این زمان بدن آنها به بلوغ جنسی رسیده است یا در سن مناسب برای تولید مثل هستند. بزرگسالان را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:
از آن جا می توان در مورد اوایل بزرگسالی، میانسالی و اواخر بزرگسالی صحبت کرد. در طول هر دوره بزرگسالی، تغییرات زیادی مانند تغییرات هورمونی، تغییرات فیزیکی و تغییرات عاطفی در بدن انسان وجود دارد.
پیری بعد از بزرگسالی شروع می شود. اگرچه تعاریف رایجی از سالمندی وجود دارد، اما توافق کلی در مورد سنی که در آن فرد پیر می شود وجود ندارد. این آخرین مرحله در چرخه زندگی انسان با ویژگی های جسمی و روحی فراوان است.
