مانند گیاهان، حیوانات نیز در همه جا یافت میشوند. برخی در مناطق سرد، برخی در مناطق مرطوب و برخی در مناطق گرم یافت میشوند. زیستگاه به مکانی اشاره دارد که حیوانات در آن زندگی میکنند.
بسته به زیستگاه آنها، حیوانات به پنج گروه تقسیم می شوند:
حیوانات برای زنده ماندن در محیط اطراف خود باید ویژگیهای خاصی را تطبیق دهند.
حیوانات خشکیزی
حیواناتی که روی خشکی زندگی میکنند، به عنوان حیوانات خشکیزی شناخته میشوند. کرگدن، سگ و فیل نمونههایی از حیوانات خشکیزی هستند.
این حیوانات ویژگیهای خاصی دارند که آنها را قادر میسازد در خشکی زندگی کنند. همه حیوانات خشکیزی سیستم تنفسی مناسبی دارند. برخی از این حیوانات با کمک ریههای خود نفس میکشند.
حیوانات اندامهای حسی و سیستم عصبی توسعهیافتهای دارند. اندامهای حسی به حیوانات کمک میکنند تا از خود محافظت کنند و شکار کنند.
بعضی از این حیوانات پاهای قوی دارند که به آنها در دویدن کمک میکند. بعضی دیگر مانند مارها پا ندارند. آنها با خزیدن روی زمین حرکت میکنند.
حیواناتی که در بیابانهای گرم زندگی میکنند پوست ضخیمی دارند. این پوست آنها را از گرما محافظت میکند. شترها پاهای بلندی دارند. این امر برای دور نگه داشتن بدنشان از شنهای داغ و خنک نگه داشتن بدنشان است. آنها همچنین دارای کوهانی برای ذخیره غذا هستند تا بتوانند با کمبود غذا و آب مقابله کنند.
حیواناتی مانند پنگوئنها و خرسهای قطبی در مناطق سردسیر زندگی میکنند. آنها یک پوشش ضخیم از خز دارند. این پوشش آنها را از سرما محافظت میکند. خرسهای قطبی دارای خزهای سفید رنگی هستند که آنها را از دشمنان محافظت میکند. آنها یک لایه چربی به نام پیه در بدن خود دارند. این چربی بدن آنها را گرم نگه میدارد و در زمستانها غذا فراهم میکند.
حیوانات آبزی
حیواناتی که در آب زندگی میکنند، به عنوان حیوانات آبزی شناخته میشوند. خرچنگ و ماهی نمونههایی از حیوانات آبزی هستند. ماهیها برای تنفس از آبشش استفاده میکنند. حیوانات آبزی ویژگیهای زیر را دارند که به آنها کمک میکند در آب زندگی کنند.
حیواناتی مانند ماهیها بدنهای سادهای دارند. این به آنها کمک میکند تا در آب تکثیر شوند. بالهها به ماهیها در شنا کردن کمک میکنند. دم به تغییر جهت در آب کمک میکند. تنفس از طریق آبششها انجام میشود.
نهنگها، لاکپشتها و فکها بالههایی دارند که به آنها در شنا در آب کمک میکند. برخی از حیوانات آبزی مانند دلفینها و نهنگها ریههایی دارند که به آنها در تنفس هوا کمک میکند.
پرندگان آبزی مانند قو و اردک پاهای پردهدار دارند. این پاها به آنها کمک میکند تا در آب پارو بزنند.
دوزیستان
حیواناتی که هم در آب و هم در خشکی زندگی میکنند، به عنوان دوزیستان شناخته میشوند. سمندر، وزغ و قورباغه نمونههایی از دوزیستان هستند. آنها ویژگیهای زیر را دارند.
آنها ریه دارند. این ریهها به آنها کمک میکنند تا در خشکی نفس بکشند. وقتی در آب هستند، از طریق پوست مرطوب خود نفس میکشند. آنها همچنین اندامهای سازگار ویژهای دارند که به آنها کمک میکند در آب شناور بمانند و همچنین در خشکی حرکت کنند.
حیوانات درختی
حیواناتی که روی درختان زندگی میکنند به عنوان حیوانات درختی شناخته میشوند. سنجابها، میمونها و آفتابپرستها نمونههایی از حیوانات درختی هستند. آنها ویژگیهای زیر را دارند.
آنها اندامهای قوی دارند. این اندامها به آنها در بالا رفتن از درختان کمک میکنند. پاها و دستهای آنها برای گرفتن شاخهها سازگار شده است. آنها همچنین دمهای بلند و قوی برای تاب خوردن از شاخهای به شاخه دیگر دارند.
حیوانات هوایی
حیواناتی که پرواز میکنند، حیوانات هوایی نامیده میشوند. حشرات، خفاشها و پرندگان نمونههایی از حیوانات هوایی هستند. آنها ویژگیهای زیر را دارند. پرندگان بالهایی دارند که به آنها در پرواز کمک میکند. آنها پرهایی دارند که بدنشان را گرم نگه میدارد. استخوانهای آنها توخالی است ( استخوانهای توخالی ) تا بدنشان برای پرواز سبک باشد.
سازگاری با غذا
حیوانات مختلف عادات غذایی متفاوتی دارند. آنها اعضای بدنشان با توجه به این عادات سازگار شده است.
گیاهخواران
حیواناتی مانند گوزن، گاو و گورخر گیاه میخورند. آنها گیاهخوار نامیده میشوند. آنها دندانهای جلویی تیزی دارند که به آنها در بریدن علف و دندانهای آسیاب مسطح برای جویدن غذا کمک میکند.
گوشتخواران
حیواناتی مانند ببر، عقاب و شیر حیواناتی هستند که گوشت میخورند. آنها دندانهای تیز و نوکتیزی برای گرفتن و نگه داشتن طعمه و پاره کردن گوشت دارند. پرندگانی مانند جغد، کرکس و عقاب منقار و چنگالهای قلابداری برای پاره کردن گوشت دارند.
همهچیزخواران
حیواناتی مانند خرسها هم گوشت و هم گیاه میخورند. آنها انواع مختلفی از دندان دارند. آنها دندانهای صاف و تیزی برای خرد کردن غذا و پاره کردن گوشت دارند.
انگلها
حیواناتی مانند شپش، پشه و کنه برای به دست آوردن غذا روی بدن یا درون بدن حیوانات دیگر زندگی میکنند. آنها به عنوان انگل شناخته میشوند. آنها دارای لولههای مکندهای برای مکیدن خون از بدن میزبان هستند.
سازگاری برای حفاظت
برخی از روشهایی که توسط حیوانات برای محافظت از خود در برابر دشمنان ابداع شدهاند عبارتند از:
استتار: برخی از حیوانات مانند آفتابپرست و خرس قطبی توانایی استتار خود را در محیط خود دارند. آفتابپرست این توانایی را دارد که رنگ بدن خود را با توجه به محیط اطرافش تغییر دهد. بنابراین، آفتابپرستها دشمنان خود را گیج کرده و از آنها در برابر حملات محافظت میکنند.
مهاجرت: برخی از پرندگان از مناطق سردسیر خانههای خود را ترک میکنند، به مناطقی که گرمتر هستند سفر میکنند و خود را از سرمای شدید محافظت میکنند.
خواب زمستانی: برخی از حیوانات مانند مارمولکها و مارها در هوای سرد میخوابند. آنها به سوراخها یا غارهای زیرزمینی نقل مکان میکنند و در تابستانها بیرون میآیند.
تابستانخوابی: برخی از حیوانات مانند ماهیهای ریهدار و کروکودیلها در تابستان مدت طولانی میخوابند.
بعضی از حیوانات مانند گوزن و کرگدن شاخ دارند تا از آنها در برابر دشمنان محافظت کنند. حیواناتی مانند حلزون و لاک پشت پوسته های سختی برای محافظت دارند. حیواناتی مانند مورچه خوار خاردار برای محافظت، میخ های تیزی دارند.
ما آموختهایم که: