Tarımda otlatma , evcil hayvanların otları ve diğer yemleri hayvansal ürünlere dönüştürmek için yabani bitki örtüsünü yemelerine izin verilen bir hayvancılık yöntemini ifade eder. Otlatma, çoğunlukla ekilebilir tarım için uygun olmadığı düşünülen arazilerde yapılır.
Çiftçiler tarafından üretimi optimize etmek için farklı stratejiler kullanılır. Otlatma, belirli bir otlatma döneminde sürekli , dönüşümlü veya mevsimlik olabilir. Koruma amaçlı otlatma aynı zamanda bir bölgenin biyolojik çeşitliliğini iyileştirmek için otlayan hayvanları kasıtlı olarak kullanan bir otlatma türüdür.
Otlatma, tarımın doğuşu kadar eskidir. Keçiler ve koyunlar MÖ 7000 gibi erken bir tarihte göçebeler tarafından evcilleştirildi. Bu, aynı zamanda ilk kalıcı yerleşimin oluşturulmasından önceydi. Kalıcı yerleşim yerlerinin oluşturulması, domuz ve sığırların tutulmasını sağladı.
Hayvan otlatma, tarıma uygun olmadığı düşünülen arazilerden gelir ve gıda elde etme yöntemidir. Örneğin, Amerika Birleşik Devletleri'nde otlatmak için kullanılan arazinin %85'i ekinler için uygun değildir.
otlatma yönetimi
Otlatma yönetimi iki ana amaca hizmet eder. Bunlar:
Uygun otlatma ve arazi kullanım yönetimi tekniği, ekosistem hizmetlerini ve biyoçeşitliliği korurken hayvancılık üretimini ve yem bakımını dengeler. Bu, yeterli iyileşme süreleri boyunca yeniden büyümeye izin vererek yapılır.
Otlatma sistemleri
Çiftçiler ve bilim araştırmacıları, sürdürülebilir hayvan yemi üretimini geliştirmek için otlatma sistemleri geliştirdiler. Bu sistemler:
Bu otlatma sisteminde hayvanların yıl boyunca aynı alanda otlamasına izin verilir. Araştırmalara göre sürekli otlatma sisteminde yem tüketimi ve kullanımı %30 ila %40 oranında azalmaktadır. Düşük girdiler düşük çıktıya yol açar.
Bu sistem, yılın sadece bir bölümünde hayvanların belirli bir alanda otlatılmasını içerir. Dinlenmeye bırakılan arazi, yeni yemlerin büyümesine izin verir.
Bu sistem, hayvanların meranın belirli bir bölümünde belirli bir zamanda otlamasına izin verilmesini ve ardından onları başka bir bölüme taşımayı içerir. Rotasyonel otlatma padoklama, bağlama ve şerit otlatma yoluyla yapılabilir. Tavsiye edilen rotasyon zamanı, yemlerin belirli bir yüksekliğe kadar sıyrıldığı zamandır. Hiçbir alanın bir otlatma mevsiminde birden fazla otlatılmaması gerektiğini unutmayın. Bu meraya bir dinlenme süresi verir ve yeniden büyümeye izin verir. Bu sistem, çitlerin yapımını içerebileceğinden maliyetlidir.
Ley tarımında kalıcı mera ekimi yapılmaz. Meralar, ekilebilir ürünler ve/veya yem bitkileri arasında dönüşümlü olarak kullanılır.
Bu sistem, aralığın dört meraya bölünmesini içerir. Yıl boyunca bir mera dinlendirilir ve kalan meralarda münavebeli otlatma yapılır. Bu otlatma sistemi, özellikle yeniden büyümenin yanı sıra dinlenme için zaman gerektiren hassas çim kullanıldığında faydalıdır.
Burada en az iki otlak vardır ve biri tohumlar kuruyana kadar otlatılmaz. Bu sistem kullanılarak, otlatmanın olmadığı zamanlarda maksimum çim büyümesi sağlanabilir.
Bu, meranın büyüklüğüne bakılmaksızın her yıl meranın üçte birinin yakılmasını içerir. Yanan bu yama, ortaya çıkan taze çim nedeniyle bölgede yoğun bir şekilde otlayan otlayıcıları kendine çekiyor. Diğer yamalarda çok az veya hiç otlatma yapılmaz. İlerleyen yıllarda diğer yamalar birer birer yakılır ve döngü devam eder.
Bu sistem daha çok vahşi yaşamı ve yaşam alanlarını iyileştirmeye odaklanmıştır. Su kuşları veya vahşi yaşam dönemleri bitene kadar çiftlik hayvanlarını su alanlarının veya akarsuların yakınındaki aralıklardan uzak tutmak için çitlerden yararlanır.
Bu, bir sitenin biyolojik çeşitliliğini iyileştirmek için otlayan hayvanların kullanımını içerir.
Bu, küçük padokların kullanıldığı bir dönüşümlü otlatma şeklidir.
Hangi sistemi kullanmaya karar verirseniz verin, hayvanların suya ihtiyacı olduğunu unutmamak önemlidir. Her seferinde hayvanın 250 metre yakınında bir su kaynağı sağladığınızdan emin olun. Bu, su tüketimini arttırır, otlatma dağılımını iyileştirir ve düzgün gübre dağılımına yardımcı olur.
