در حین صحبت کردن یا نوشتن، ما از کلمات بسیار متفاوتی استفاده می کنیم. واژه ها به حرف یا گروهی از حروف گفته می شود که در گفتار یا نوشتار معنی دارند یا کلمه کوچکترین چیزی است که می توان با معنا گفت. حتی اگر کلمات متفاوت از یکدیگر به نظر برسند، باز هم شباهت هایی بین آنها وجود دارد که به ما این فرصت را می دهد تا آنها را بر اساس کاربرد و عملکرد آنها در دسته بندی ها دسته بندی کنیم. کلمات به دسته های مختلف کلمات تقسیم می شوند. به دسته های کلماتی که دارای ویژگی های دستوری مشابه هستند، بخش های گفتار گفته می شود.
در این درس قصد داریم:
***توجه داشته باشید که در زبان‌های مختلف بخش‌های مختلف گفتار وجود دارد، اما طبقه‌بندی زیر یا با تفاوت‌های جزئی در بیشتر زبان‌ها وجود دارد.
اسم ها نام گذاری کلمات هستند. اسم کلمه ای است که یک شخص (معلم، آنجلا)، مکان (مدرسه، آفریقا)، حیوان (قورباغه، زرافه، میمون) یا چیزی (قلم، صندلی، در) را مشخص می کند. اسم ها را می توان به پنج دسته کلی طبقه بندی کرد: اسم های خاص، اسم های مشترک، اسم های جمعی، اسم های مشخص و اسم های انتزاعی.
افعال کلماتی هستند که برای توصیف کاری که انجام می‌دهیم یا نشان می‌دهیم که حالت‌هایی از وجود را نشان می‌دهیم، می‌توانند توانایی، تعهد، امکان و بسیاری موارد دیگر را بیان کنند. پریدن، بازی کردن، رقصیدن، نوشیدن نمونه هایی از افعال هستند. افعال در یک جمله به این صورت خواهند بود:
صفت ها توصیف کننده کلمات هستند. آنها اسم ها را توصیف می کنند. آنها می توانند تشخیص دهند که آسمان آبی است یا خیر. اگر گربه سفید است؛ اگر کسی خوب است؛ و خیلی بیشتر.
قیدها کلماتی هستند که افعال، صفت ها و سایر قیدها را توصیف می کنند (اصلاح می کنند). آنها توضیح می دهند که چگونه (سریع، خوب، بی سر و صدا)، چه زمانی (اکنون، بعداً، قبلاً)، کجا (پشت، داخل خانه، طبقه پایین)، چند وقت یکبار (هرگز، گاهی اوقات، اغلب)، و چقدر (خیلی، عمیق، کاملاً). در زیر چند نمونه از نحوه استفاده از قیدها در یک جمله آورده شده است.
ضمایر کلماتی هستند که جای اسم را می گیرند. ضمایر معمولاً کلمات کوچکی هستند که به جای اسم قرار می گیرند، اغلب برای جلوگیری از تکرار اسم. آنها شامل کلماتی مانند من، تو، او، او، ما، او، آنها، آن هستند.
حروف اضافه کلماتی هستند که کلمات را به یکدیگر مرتبط می کنند. آنها معمولاً قبل از اسم یا ضمیر می آیند و معمولاً یک ارتباط را نشان می دهند. حروف اضافه شامل کلماتی مانند: روی، در، بالا، فراتر، داخل، زیر، بعدی، از طریق.
حروف ربط کلماتی هستند که کلمات، عبارات یا جملات دیگر را به یکدیگر پیوند می دهند. و، اما، برای، نه، یا، بنابراین، و با این حال نمونه هایی از حروف ربط هستند.
الفاظ کلماتی هستند که برای بیان احساسات ناگهانی یا احساسات قوی استفاده می شوند. آنها در یک جمله (معمولاً در ابتدا) برای بیان احساساتی مانند شادی، هیجان، تعجب، انزجار یا اشتیاق گنجانده می شوند. برخی از الفاظ عبارتند از: وای، اوه، آها، هورا، هی، آه . یک حرف از نظر دستوری با هیچ بخش دیگری از جمله مرتبط نیست.
مواد «الف»، «ان» (مقاله‌های نامعین)، و «ت» (مقدار معین) تعیین‌کننده‌ها یا نشانگرهای اسمی هستند که مشخص می‌کنند اسم در مرجع آن عام یا خاص است. بسیاری از زبان ها از مقالات "a"، "an" و "the" استفاده نمی کنند. اگر آنها وجود داشته باشند، روش استفاده از آنها معمولاً با انگلیسی متفاوت است.
در زیر جدولی وجود دارد که می تواند به شما در درک بهتر استفاده از بخش های گفتار در جمله کمک کند.
| رده جزء کلام | مثال در یک جمله |
| اسم ها | مارکو یک سگ دارد. |
| افعال | من به سینما خواهم رفت . |
| صفت | آب خیلی شفاف است |
| قیدها | بعدا میای؟ |
| ضمایر | او در حال برنامه ریزی یک جشن تولد است. |
| حروف اضافه | گربه زیر تخت پنهان شده است. |
| حروف ربط | هوا سرد و بادی است. |
| الفبا | وای! این فوق العاده است! |
| مقالات | آیا می توانید خودکار روی میز را به من بدهید؟ |
شناخت بخش هایی از گفتار بسیار مهم است. به ما در درک جملات، تجزیه و تحلیل آنها کمک می کند و به ما در ساختن جملات صحیح و خوب کمک می کند. این ما را به گوینده یا نویسنده بهتری تبدیل می کند و به طور کلی ارتباط ما را بهبود می بخشد.
