Er zijn primaire industrieën die natuurlijke hulpbronnen uit de aarde of de zee halen. Er is een ander type industrie dat deze grondstoffen tot eindproducten verwerkt - dit worden 'secundaire industrieën' genoemd. Als een economie een grote secundaire industrie heeft, staat het bekend als een industriële economie.
De verfijnde goederen die u in winkels koopt, zijn typische voorbeelden van producten die afkomstig zijn uit de secundaire industrie. Sommige van deze goederen zijn kleding die u draagt, mobiele telefoons, televisie, horloges, tafel, stoel, keukengerei, elektrisch gereedschap, enz. Dankzij de secundaire industrie kunt u thuis ontbijten zonder dat u 's ochtends hoeft te gaan vissen !
Terwijl de primaire industrie grondstoffen levert, zijn die grondstoffen niet altijd klaar genoeg om aan al onze behoeften te voldoen. Zo wordt de ruwe olie die uit ondergrondse reservoirs wordt gewonnen, geraffineerd door 'olieraffinaderij of petroleumraffinaderij' tot meer bruikbare producten zoals petroleumnafta, benzine, dieselbrandstof, asfaltbasis, stookolie, kerosine, vloeibaar petroleumgas, vliegtuigbrandstof en stookolie. Evenzo voorziet de bosbouwsector ons van bomen, maar er is een proces nodig om hout, pulp, geëxtraheerde chemicaliën, cellulose, enz. Om te zetten in nuttige producten zoals meubels, deuren, papier, schoonmaakproducten, natuurlijke kleurstoffen, enz.
De verfijnde goederen die we in onze winkels kopen, zijn een typisch voorbeeld van producten die uit de secundaire industrie kwamen. Deze industrie speelt een sleutelrol door ons in staat te stellen voedsel op tafel te krijgen zonder 's ochtends zelf te gaan vissen. De olie die uit de natuurlijke hulpbronnen wordt gewonnen, moet worden geraffineerd voordat we ze als energiebronnen kunnen gebruiken. De bosbouwsector levert ons bomen, maar er is een proces nodig om er geschikte houten stukken of meubels van te maken. We hebben industrieën nodig om mineralen om te zetten in bruikbare producten die bijvoorbeeld worden gebruikt door de voertuig- of technologie-industrie.
De industrie van de economie van een land die verband houdt met de productie van verwerkte producten wordt de 'secundaire industrie' genoemd. De producten die doorgaans door de samenleving worden gebruikt, worden geproduceerd door de 'secundaire industrie'.
De secundaire industrie verwerft de grondstoffen en verandert deze in levensvatbare goederen die door de klanten op de consumentenmarkt kunnen worden geconsumeerd. Het omvat tal van industrieën die verband houden met de bouw of het produceren van een bruikbaar en afgewerkt product. De secundaire industrie gebruikt fabrieken, fabrieken, machines en energie om de grondstoffen met succes om te zetten in bruikbare producten.
De secundaire industrie omvat onder meer staalproductie, automobielindustrie en telecommunicatie. Dit is de belangrijkste sector die het potentieel heeft om de wereldeconomieën te veranderen. Deze industrie heeft betrekking op het 'produceren van goederen' in tegenstelling tot de primaire industrie die betrekking heeft op 'het verzamelen van grondstoffen'.
De secundaire industrie wordt ook wel een maakindustrie genoemd, omdat deze de grondstoffen gebruikt die door de primaire industrieën worden geleverd en deze verwerkt tot consumentenproducten. Het andere aspect dat betrekking heeft op secundaire industrieën betreft hun vermogen om bestaande secundaire goederen om te zetten in meer technologisch ontwikkelde producten. Het richt zich op kapitaalontwikkeling, bouw en energiegerelateerde producten.
De secundaire industrie blijft gepositioneerd in ontwikkelingslanden en ontwikkelde landen. Ontwikkelingslanden zijn meer afhankelijk van hun primaire sectoren, maar de secundaire industrie maakt de verfijning van verschillende goederen mogelijk. Ontwikkelingslanden gebruiken soms meer kleinschalige industrieën en vertegenwoordigen de rol van de fabrikant. Kleinere bedrijven nemen bijvoorbeeld de rol op zich om grondstoffen, bijvoorbeeld bomen, om te zetten in bruikbare stukken hout of planken.
Fabricage - De productie van fysieke producten zoals voertuigen, meubels en huishoudelijke artikelen. De productie vindt vaak op grote schaal plaats in grote, sterk geautomatiseerde fabrieken die lage eenheidskosten kunnen leveren.
Fast-moving consumer goods - De productie en marketing van goederen die snel worden geconsumeerd en die mensen regelmatig moeten kopen, zoals voedsel, cosmetica, toiletartikelen en snoep. De snel veranderende consumptiegoederenindustrie wordt gedomineerd door grote merken met uitgebreide productie- en logistieke capaciteiten.
Constructie - De constructie van huizen, gebouwen en andere constructies zoals transportinfrastructuur.
Zware industrie - Zware industrie is de bouw van grote faciliteiten zoals een waterkrachtcentrale en de fabricage van grote producten zoals vliegtuigen.
Voedingsindustrie - De productie van voedsel- en drankproducten zoals een bakkerij of brouwerij.
Mode - Het ontwerp, de productie en de marketing van kleding, schoenen en andere items die mensen dragen.
Ambacht - Productie met de hand zoals een vakman die handgemaakte traditionele sieraden maakt.
De secundaire industrie is verdeeld in twee delen:
1. Lichte industrie - Dit zijn industrieën die doorgaans minder kapitaalintensief zijn dan de zware industrie en die meer consumentgericht en grondstofgericht zijn dan bedrijfsgericht, aangezien ze doorgaans kleinere consumptiegoederen produceren. De meeste producten voor de lichte industrie worden geproduceerd voor eindgebruikers in plaats van als tussenpersoon voor gebruik door andere industrieën. Het gaat om de productie van kleine consumptiegoederen. Het is een arbeidsintensieve industrie die geen grote oppervlakte of grote hoeveelheden grondstof nodig heeft. Lichte industriefaciliteiten hebben doorgaans minder impact op het milieu dan die welke verband houden met de zware industrie, daarom is het waarschijnlijker dat bestemmingsplannen lichte industrie in de buurt van woonwijken toestaan.
Een andere definitie van lichte industrie is productieactiviteit waarbij een kleine hoeveelheid product nodig is dat gedeeltelijk is verwerkt of een grondstof is om producten te maken met een hoge prijs per gewichtseenheid.
Lichte industrieën hebben minder grondstoffen, ruimte en stroom nodig. In vergelijking met de zware industrie veroorzaakt de lichte industrie doorgaans minder vervuiling, maar sommige lichte industrie kan aanzienlijke vervuiling of risico op besmetting veroorzaken. De productie van elektronica is bijvoorbeeld een lichte industrie, maar kan potentieel schadelijke niveaus van lood of chemisch afval in de bodem veroorzaken zonder op de juiste manier met afvalproducten om te gaan.
Voorbeelden van lichte industrieën zijn de productie van kleding, schoenen, meubels, consumentenelektronica en huishoudelijke apparaten. De productie van producten die verband houden met tabak en dranken, zoals wijnmakerijen, flessenwater en brouwerijen, vallen ook onder de lichte industrie.
2. Zware industrie - Dit is een categorie van complexe bedrijven die grote producten produceren en/of grootschalige faciliteiten en machines nodig hebben om producten te produceren. Het verwijst naar de productie- en productieprocessen op grote schaal waarbij zware en grote faciliteiten, apparatuur, gebieden, werktuigmachines en complexe en grootschalige infrastructuur betrokken zijn. Vergeleken met de lichte industrieën heeft het hoge kapitaalinvesteringen nodig en is het ook vaak sterker cyclisch in investeringen en werkgelegenheid.
De zware industrie kent een of meer van de volgende kenmerken:
Enkele voorbeelden van zware industrie zijn:
Grote systemen zijn vaak kenmerkend voor de zware industrie, zoals de bouw van wolkenkrabbers en grote dammen tijdens het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog, en de fabricage/inzet van grote raketten en gigantische windturbines in de 21e eeuw.
Soms krijgt de zware industrie een speciale aanduiding in lokale bestemmingsplannen. Hierdoor kunnen zware industrieën die een enorme impact hebben op het milieu, de werkgelegenheid en de infrastructuur met voorbedachte rade worden overwogen. Zo houden de bestemmingsbeperkingen voor stortplaatsen meestal geen rekening met het zware vrachtverkeer dat dure slijtage veroorzaakt op de weg die naar de stortplaats leidt.
De industriële revolutie speelde een sleutelrol bij het uitvinden en implementeren van de secundaire industrie. Voorbeelden van nieuwe uitvindingen zijn de spoorwegsector, elektriciteitscentrales en katoenen stoffen. De industriële industrieën zorgden ook voor het creëren van een groot aantal werkgelegenheidskansen voor mensen. Enkele van de meest populaire geproduceerde producten hebben betrekking op de auto-industrie. Andere aspecten zijn het eindproduct van geëxtraheerde olie. Dit betekent dat het ruwe oliemateriaal afkomstig is uit de primaire industrie, maar de verfijnde versie uit de secundaire sector.
De voordelen van secundaire industrieën zijn als volgt:
De nadelen van secundaire industrieën zijn als volgt:
De grootste bedreiging die de Secundaire Industrie ervaart, heeft betrekking op hun invloed op klimaatverandering. De daaropvolgende effecten als gevolg van lucht-, water- en landvervuiling ontwikkelden zich tot een gevoelig debat. Ontwikkelde landen proberen de manier waarop deze industrieën werken te veranderen en bepalen schonere manieren van productie-inspanningen. De secundaire industrieën ervaren bedreigingen in die zin dat ze kunnen veranderen in termen van hun algemene vooruitzichten en personeelsbestand.
