جنگل ها به عنوان یکی از 5 منبع طبیعی برتر روی زمین در نظر گرفته می شوند. صبحانه خوردی؟ یک لیوان آب خوردی؟ دارو برای تب خوردی؟ روی صندلی نشستی؟ نقاشی دستی انجام داده اید؟ محصولات جنگلی بخش مهمی از زندگی روزمره ما هستند، بیش از آنچه که تصور می کنیم. بسیاری از جنبه های زندگی ما به طور مستقیم یا غیرمستقیم با جنگل ها مرتبط است، حتی اگر ما همیشه این ارتباط را برقرار نکنیم.
در این درس به این خواهیم پرداخت که جنگل دقیقا چیست، چقدر برای ما شگفت انگیز است، چه چیزی به ما می دهد و آیا باید نگران آینده آنها باشیم؟
به منطقه وسیعی که پر از درختان زیادی است، جنگل می گویند. جنگل ها چیزی بیش از مجموعه ای عظیم از درختان هستند. این یک اکوسیستم طبیعی و پیچیده است که از درختان متنوعی تشکیل شده است که طیف وسیعی از اشکال حیات را پشتیبانی می کنند. به غیر از درختان، جنگل ها همچنین شامل خاک های حمایت کننده از درختان، توده های آبی که از میان آنها می گذرد و حتی جو (هوا) اطراف آنها نیز می شود. جنگل ها تقریباً در هر نقطه از جهان رشد می کنند. بیابان ها، برخی از دشت ها، و قله های کوه ها، و قطب شمال و جنوب تنها مکان های عاری از جنگل هستند.
نکته اصلی که باید در مورد زیستگاه های جنگلی و جنگلی بدانیم این است که آنها مناطقی هستند که درختان زیادی به هم نزدیک هستند. جنگل‌ها کمی بازتر از جنگل‌ها هستند - جنگل‌ها فضایی برای اجازه دادن کمی نور بین درختان دارند، در حالی که جنگل‌ها درختان زیادی دارند که وقتی در اطراف راه می‌روید واقعاً تاریک است.
دو نوع اصلی درخت وجود دارد که بیشتر جنگل ها را تشکیل می دهند: چوب های سخت و چوب های نرم.
چوب های سخت دارای برگ های پهن هستند و میوه ها را رشد می دهند. به عنوان مثال می توان به بلوط و افرا اشاره کرد. آنها اغلب برگریز هستند، به این معنی که هر سال در پاییز برگ های خود را می ریزند. با این حال، برخی از چوب های سخت، مانند درختان ماهون، برگ های خود را در تمام طول سال حفظ می کنند. جنگل های چوب سخت در مکان هایی با آب و هوای معتدل (معتدل) یا گرمسیری (گرم) رشد می کنند.
چوب های نرم به جای میوه ها و برگ های پهن، مخروط و سوزن دارند. به عنوان مثال می توان به درختان کاج و قرمز اشاره کرد. آنها هر سال سوزن های خود را گم نمی کنند. بسیاری از چوب های نرم به عنوان همیشه سبز شناخته می شوند زیرا سوزن های آنها در طول سال سبز باقی می ماند. جنگل های چوب نرم اغلب در نزدیکی کوه ها و در مناطق خنک رشد می کنند.
بسیاری از جنگل ها دارای چندین ارتفاع یا لایه های مختلف گیاهان هستند. و از آنجایی که حیوانات مختلف اغلب در هر لایه یافت می شوند، تنوع حیوانات اغلب به تنوع گیاهان در جنگل مربوط می شود.
برای لحظه ای تصور کنید که در یک جنگل انبوه و انبوه ایستاده اید. لایه های مختلفی از گیاهان را خواهید دید:
جنگل ها در آب و هوای خشک، مرطوب، سرد و بسیار گرم وجود دارند. این جنگل‌های مختلف همه ویژگی‌های خاصی دارند که به آنها اجازه می‌دهد در آب و هوای خاص خود رشد کنند. به طور کلی، سه نوع عمده از مناطق جنگلی وجود دارد که بر اساس فاصله آنها از خط استوا از هم جدا می شوند. اینها هستند:
جنگل های بارانی استوایی در اطراف خط استوا در آمریکای جنوبی، آفریقا و آسیای جنوب شرقی رشد می کنند. آنها دارای بالاترین تنوع گونه ای در هر منطقه در جهان هستند که میلیون ها گونه مختلف را شامل می شود. فصل بارانی و خشکی دارند. آنها با درجه حرارت بالا، بارندگی فراوان، 12 ساعت نور خورشید در روز مشخص می شوند - همه اینها باعث رشد بسیاری از گیاهان مختلف می شود. درختان پهن برگ، خزه ها، سرخس ها، نخل ها و ارکیده ها همگی در جنگل های بارانی رشد می کنند. درختان بسیار متراکم در کنار هم رشد می کنند و شاخه ها و برگ ها مانع از نفوذ بیشتر نور به طبقه زیرین می شوند. بسیاری از حیوانات با زندگی در درختان سازگار می شوند - مانند میمون ها، مارها، قورباغه ها، مارمولک ها و پستانداران کوچک - در این جنگل ها یافت می شوند.
جنگل های معتدل - این جنگل ها در آمریکای شمالی، شمال شرق آسیا و اروپا رخ می دهند. در این منطقه چهار فصل کاملاً مشخص از جمله زمستان وجود دارد. درختان برگ ریز - یا برگ ریز - علاوه بر برخی از درختان مخروطی مانند کاج و صنوبر، بخش زیادی از ترکیب درخت را تشکیل می دهند. برگ های در حال پوسیدگی و دمای معتدل با هم ترکیب می شوند و خاک حاصلخیز را ایجاد می کنند. گونه های رایج درختی درختان بلوط، راش، افرا، نارون، توس، بید و درختان هیکلی هستند. حیوانات معمولی که در جنگل زندگی می کنند سنجاب، خرگوش، پرندگان، آهو، گرگ، روباه و خرس هستند. آنها هم با زمستان های سرد و هم با هوای گرم تابستان سازگار هستند.
جنگل های شمالی - جنگل های شمالی که تایگا نیز نامیده می شوند، بین 50 تا 60 درجه عرض جغرافیایی در ناحیه زیر قطب شمال یافت می شوند. این منطقه شامل سیبری، اسکاندیناوی، آلاسکا و کانادا است. درختان مخروطی و همیشه سبز هستند.
جنگل های شمالی
جنگل ها خانه 80 درصد از تنوع زیستی زمینی جهان هستند. این اکوسیستم ها شبکه های پیچیده ای از موجودات هستند که شامل گیاهان، حیوانات، قارچ ها و باکتری ها می شود. جنگل ها بسته به عرض جغرافیایی، خاک محلی، بارندگی و دمای غالب، اشکال مختلفی دارند. به عنوان مثال، جنگل های مخروطی در مناطق سردتر تحت سلطه درختان مخروطی مانند کاج و صنوبر هستند. و جنگل های معتدل شامل درختان برگریز مانند بلوط، افرا و نارون هستند که در پاییز سایه های زیبایی از نارنجی، زرد و قرمز به خود می گیرند.
متنوع ترین و پیچیده ترین جنگل های روی زمین از نظر بیولوژیکی جنگل های بارانی استوایی هستند که در آن بارندگی فراوان و دما همیشه گرم است.
جنگل‌ها همچنین نقش مهمی در کاهش تغییرات آب و هوایی ایفا می‌کنند، زیرا آنها به عنوان یک مخزن کربن عمل می‌کنند - دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای را جذب می‌کنند که در غیر این صورت در جو آزاد خواهند بود و به تغییرات مداوم در الگوهای آب و هوایی کمک می‌کنند.
اهمیت جنگل ها را نمی توان دست کم گرفت. ما برای بقا به جنگل ها وابسته هستیم، از هوایی که تنفس می کنیم تا چوبی که استفاده می کنیم. جنگل ها علاوه بر ایجاد زیستگاه برای حیوانات و معیشت برای انسان، حفاظت از حوزه آبخیز، جلوگیری از فرسایش خاک و کاهش تغییرات آب و هوایی را نیز ارائه می کنند. بسیاری از منابع طبیعی مهم از جنگل های جهان به دست می آیند. جنگل ها غذا، چوب، سوخت، الیاف طبیعی و مواد دیگر را فراهم می کنند. این منابع ممکن است به مبلمان، سرپناه، کاغذ، لباس، دارو و بسیاری محصولات دیگر تبدیل شوند.
آنها خانه 80 درصد از تنوع زیستی زمینی جهان هستند، و همچنین منبع امرار معاش بسیاری از سکونتگاه های مختلف انسانی، از جمله 60 میلیون نفر بومی هستند.
پس از اقیانوس‌ها، جنگل‌ها بزرگترین انبار کربن در جهان هستند. آنها گازهای گلخانه ای مضر را جذب می کنند که باعث تغییرات آب و هوایی می شود.
جنگل ها می توانند به عنوان منبع کربن یا غرق کربن عمل کنند.
تراز خالص همه این مبادلات کربن تعیین می کند که آیا جنگل منبع کربن است یا مخزن. با این حال، تعادل منبع / سینک کربن به همان اندازه که پیچیده است پویا است.
جنگل ها به عنوان ریه های سیاره شناخته می شوند. این به این دلیل است که آنها مقدار زیادی از اکسیژن زمین را تامین می کنند که حیوانات برای تنفس به آن نیاز دارند. درختان یک جنگل به عنوان بخشی از فرآیندی به نام فتوسنتز اکسیژن تولید می کنند. درختان جنگلی همچنین به محافظت از خاک در برابر فرسایش کمک می کنند. آنها نیروهای باد و آب را که زمین را فرسوده می کنند، مسدود می کنند. علاوه بر این، جنگل ها مکانی آرام برای پیاده روی، کمپینگ، تماشای پرندگان و کاوش در طبیعت هستند.
با این حال، علیرغم وابستگی ما به جنگل ها، ما همچنان اجازه ناپدید شدن آنها را می دهیم.
جنگل زدایی
اما جنگل ها به سرعت در حال تخریب و تخریب هستند. جنگل زدایی زمانی است که انسان مناطق وسیعی از زمین های جنگلی و اکوسیستم های مربوطه را برای استفاده غیر جنگلی حذف یا پاکسازی می کند. اینها شامل پاکسازی برای اهداف کشاورزی، دامداری و استفاده شهری است. در این موارد، درختان هرگز دوباره کاشته نمی شوند. از عصر صنعتی، حدود نیمی از جنگل های اصلی جهان از بین رفته اند و میلیون ها حیوان و موجود زنده در خطر انقراض قرار گرفته اند. علیرغم پیشرفت‌ها در آموزش، اطلاعات و آگاهی عمومی از اهمیت جنگل‌ها، جنگل‌زدایی چندان کاهش نیافته است و هنوز جوامع و افراد زیادی وجود دارند که زمین‌های جنگلی را برای منافع شخصی تخریب می‌کنند.
چرا انسان ها زمین های جنگلی را پاکسازی می کنند؟
به دلایل بالا، درختان قطع شده معمولاً درختانی بسیار توسعه یافته هستند که سال ها طول کشیده تا بالغ شوند. هنگامی که آنها بریده می شوند، درختان جوان را در حالی که به زمین می افتند می شکنند و آن منطقه را به شدت تخریب می کنند.
آمازون، بزرگترین جنگل بارانی سیاره، حداقل 17 درصد از پوشش جنگلی خود را در نیم قرن گذشته به دلیل فعالیت های انسانی از دست داده است. در اندونزی، جزیره سوماترا 85 درصد از جنگل‌های خود را از دست داده است - عمدتاً به دلیل تبدیل به مزارع نخل و پالپ روغن - و سطح مشابهی از تخریب در جزیره بورنئو در حال وقوع است. جنگل زدایی همچنین عملکرد مهم جذب کربن جنگل ها را تضعیف می کند. تخمین زده می شود که 15 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای نتیجه جنگل زدایی است.
تخریب جنگل با جنگل زدایی متفاوت است. تخریب عبارت است از تخریب یا کاهش کیفیت جنبه های خاصی از جنگل ها. تخریب طولانی مدت می تواند یک جنگل را از بین ببرد. تخریب می تواند منجر به کاهش پوشش درختان، تغییر در ساختار آنها یا کاهش تعداد گونه هایی شود که در آنجا یافت می شوند. اگر باران اسیدی درختان یک منطقه وسیع را از بین ببرد، می توان آن را تخریب جنگل نامید.
تخریب جنگل می تواند ناشی از عواملی مانند:
آتش سوزی جنگل - در بسیاری از جنگل ها معمولاً هر از گاهی آتش سوزی رخ می دهد. آتش‌سوزی‌های جنگلی همیشه به یکی از دو روش شروع می‌شوند - به طور طبیعی یا ناشی از انسان. آتش سوزی های طبیعی عموماً توسط رعد و برق شروع می شوند و درصد بسیار کمی از سوختن خود به خود سوخت خشک مانند خاک اره و برگ شروع می شوند. از سوی دیگر، آتش سوزی های ناشی از انسان می تواند به دلایل مختلفی باشد. آتش‌سوزی‌های جنگلی سالانه هزاران هکتار را در سراسر جهان از بین می‌برد. این امر بر تنوع زیستی و اقتصاد نیز تأثیر دارد.
تغییرات آب و هوا - آب و هوای شدید نیز می تواند باعث تخریب شود. خشکسالی های طولانی مدت و شرایط خشک باعث کاهش پوشش درختان و خشک شدن آب های جاری در آنها می شود. آنها بسیاری از حیوانات را مجبور به مهاجرت می کنند و کیفیت اکوسیستم های جنگلی را کاهش می دهند.
آفات و بیماری ها - شیوع آفات یا بیماری نیز می تواند پوشش رویشی در اراضی جنگلی را از بین ببرد.
جنگل های تخریب شده اغلب قابل احیا هستند.
این شکستن مناطق بزرگ، پیوسته، جنگلی به قطعات کوچکتر از جنگل است. معمولاً این قطعات توسط جاده‌ها، کشاورزی، راهروهای خدماتی، بخش‌های فرعی یا سایر توسعه‌های انسانی از هم جدا می‌شوند.
گاهی اوقات، ما از میزان آسیبی که انسان ها ایجاد کرده است غرق می شویم و مطمئن نیستیم که آیا یک فرد می تواند تأثیر بگذارد یا خیر.
بله، تو میتونی. میلیون‌ها نفر مانند شما هستند که در حال یادگیری این موضوع هستند و قدم‌های کوچکی برای کمک برمی‌دارند. در اینجا برخی از راه هایی وجود دارد که می توانید به آنها کمک کنید:
انسان بدون جنگل زنده نخواهد ماند.
