آیا عاشق شکار پروانه ها هستید؟ آیا داستان کاترپیلار بسیار گرسنه را خوانده اید؟ آیا از عنکبوت و سوسک می ترسید؟ خب، پروانه‌ها، کرم‌ها، عنکبوت‌ها، سوسک‌ها و بسیاری دیگر از دوستانشان متعلق به گروهی از حیوانات به نام حشرات هستند. حشرات از رایج ترین و شگفت انگیزترین موجودات روی زمین هستند. بهار، تابستان و پاییز مملو از صداهای وزوز و بال‌های زیبا هستند.
در این درس، ما قصد داریم در مورد حشرات - ساختار بدن، آناتومی داخلی اولیه، چرخه زندگی، و استراتژی های آنها برای زنده ماندن در ماه های زمستان بیاموزیم.
حشرات حیواناتی هستند که دارای ویژگی های زیر هستند: بدون ستون فقرات، بدن سه قسمتی، شش پا و آنتن. از آنجایی که حشرات ستون فقرات ندارند، می توانیم آنها را بی مهرگان نیز بنامیم. حشرات دسته ای از حیوانات بی مهرگان هستند که در شاخه ای به نام بندپایان قرار دارند. زنبورها، پروانه ها، سوسک ها، مگس ها، سنجاقک ها، پشه ها و مورچه ها همه حشرات هستند. آنها دارای بدن و پاهای تقسیم شده، سه جفت پا و معمولاً دارای دو جفت بال هستند.
بیایید به طور خلاصه یک Anthropod را توضیح دهیم. "انتروپاد" حیوانی بی مهره است که دارای اسکلت بیرونی، بدن قطعه قطعه و زائده های مفصلی است. این شامل خانواده های موجودات زیر است:
حشرات را می توان با تعداد جفت آنتن از عنکبوت ها و سخت پوستان تشخیص داد - حشرات یک جفت آنتن دارند در حالی که سخت پوستان دو جفت و عنکبوت ها بدون آنتن هستند. با توجه به بی مهرگان، حشرات دارای یک ویژگی منحصر به فرد هستند - تکامل بال هایی که اجازه پرواز را می دهند، و اعتقاد بر این است که این دلیل اصلی موفقیت شگفت انگیز گونه حشرات در خشکی است.
بدن به سه ناحیه مجزا تقسیم می شود - سر، قفسه سینه و شکم. هر منطقه بیشتر به بخش هایی تقسیم می شود.
به طور کلی،
حشرات گروه متنوعی هستند و به اشکال مختلف تکامل یافته اند. در حشرات پیشرفته تر، بخش ها ممکن است با هم ترکیب شوند، به ویژه در شکم.
تصویر زیر ساختار بدن حشره را نشان می دهد:
سه جفت پای راه رفتن روی قفسه سینه وجود دارد که به هر بخش یک جفت پا می رسد. پاها اغلب برای انجام کارهای مختلف مانند شنا کردن یا نگه داشتن طعمه اصلاح می شوند.
تصویر زیر ساختار کلی یک پای حشره را نشان می دهد:
اکثر حشرات بالغ دارای دو جفت بال هستند، یکی در هر یک از بخش های دو و سه. بال ها توسط یک سری رگه ها پشتیبانی می شوند، الگوی رگه ها روش مهمی برای طبقه بندی حشرات است.
چشم انداز
سر دارای یک جفت چشم مرکب است. اینها شامل تعدادی "چشم های فردی" هستند که هر کدام تصویر جداگانه ای تولید می کنند. بنابراین تصویر کلی که حشره می بیند از یک سری نقطه تشکیل شده است. این بیشتر شبیه یک تصویر تلویزیونی است، اما با وضوح بسیار ضعیف تر. این نوع چشم در تشخیص فاصله و حرکت بسیار خوب است. از این رو حشراتی که شکارچیان فعالی مانند سنجاقک ها هستند چشمان بسیار توسعه یافته ای دارند.
خیر. عنکبوت ها از خانواده عنکبوتیان و حشرات از خانواده حشرات هستند.
عنکبوت ها و حشرات به دلیل اصل و نسب مشترک خود دارای ویژگی های مشترک خاصی هستند. اما، این دو گروه میلیون‌ها سال پیش منشعب شدند و ویژگی‌های منحصربه‌فردی را ایجاد کردند که آنها را متفاوت می‌کند.
| مشخصه | حشرات | عنکبوت ها |
| تعداد پاها | 6 | 8 |
| اعضای بدن | سه قسمت اصلی بدن: سر، سینه و شکم | دو قسمت اصلی بدن: سفالوتوراکس و شکم. سر و قفسه سینه با هم ترکیب می شوند و "سفالوتوراکس" را تشکیل می دهند. |
| تعداد چشم | چشم مرکب | چندین جفت چشم ساده داشته باشید که هر جفت برای یک کار خاص تطبیق داده شده است |
| آنتن ها | دارای دو آنتن | بدون آنتن |
| بال | بال داشته باش | بدون بال |
آیا می دانید یک کاترپیلار کامل دارای عضلات بیشتری از یک انسان است؟
آناتومی درونی حشرات با مهره داران (از جمله انسان) از بسیاری جهات متفاوت است:
دستگاه گوارش / دفع
مانند مهره داران، حشرات نیز دارای یک سیستم گوارشی کامل هستند که از لوله ای از دهان تا مقعد تشکیل شده است، اما از نظر بسیار مهم متفاوت است. دستگاه گوارش این حشره دارای سه ناحیه اصلی است - روده جلویی، روده میانی و روده عقبی.
روده جلویی و عقبی با کیتین پوشانده شده است، پلی ساکاریدی که اسکلت بیرونی حشره را می سازد. هنگامی که حشره پوست خود را می ریزد، پوشش داخلی روده جلویی و عقبی را نیز می ریزد. جانوران روده اغلب در قسمت عقبی روده قرار دارند (مثلاً در موریانه ها). اگر حشره برای کمک به هضم به میکروارگانیسم های روده تکیه کند، از بین رفتن پوشش داخلی روده ممکن است مشکل ساز شود. بنابراین، جانوران روده با هر پوست اندازی (ریزش پوست) دوباره پر می شود.
حشرات کلیه ندارند. در عوض، ضایعات متابولیک با لوله های Malpighian حذف می شوند - که مانند روده خلفی، سیستم اولیه را در حشرات برای تنظیم یونی، اسمزی و دفعی تشکیل می دهد که توسط آن محصولات دفعی و ترکیبات سمی منتقل می شود.
سیستم تنفسی (تهویه).
حشرات مثل ما نفس نمی کشند. آنها از خون برای انتقال اکسیژن استفاده نمی کنند. ریه ندارند. حشرات اکسیژن دریافت می کنند و دی اکسید کربن را از طریق سوراخ هایی در بدن خود به نام spiracles خارج می کنند. این سوراخ ها به لوله های انشعاب و متصل به هم متصل می شوند که نای نامیده می شوند. حشرات می توانند با بستن مارپیچ های خود جریان اکسیژن را محدود کنند. در واقع، یکی از دلایلی که حشرات بسیار مقاوم هستند این است که می توانند مارپیچ های خود را ببندند و با اکسیژنی که از قبل در نای خود دارند زندگی کنند.
در حالی که انسان یک نای دارد، حشرات یک سیستم نای کامل دارند که اکسیژن را به تمام قسمت‌های بدنشان می‌رساند و دی اکسید کربن را حذف می‌کند. همانطور که حشره رشد می کند، لوله های نای برای رسیدن به بافت مرکزی طولانی تر می شوند و برای پاسخگویی به نیازهای اضافی اکسیژن بدن بزرگتر، پهن تر یا افزایش می یابند.
آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا حشرات نمی توانند به اندازه یک فیل رشد کنند؟
زیرا آنها قادر به دریافت اکسیژن کافی نیستند. هوا از طریق انتشار به نای نفوذ می کند. هوا در چنین لوله های کوچکی می تواند فقط تا طول 1 سانتی متر حرکت کند. به همین دلیل است که حشرات نمی توانند بزرگتر از چند سانتی متر رشد کنند. بالاتر از این اندازه، انتشار اکسیژن در بافت‌های بدن برای حشره ناکارآمد می‌شود. اگر قرار بود حشرات بسیار بزرگ شوند، باید شش ها، آبشش ها یا چیز دیگری ایجاد کنند. با این حال، هنوز این اتفاق نیفتاده است.
سیستم گردش خون
مانند همه بندپایان، حشرات برخلاف سیستم گردش خون بسته ما، یک سیستم گردش خون باز دارند. در حالی که خون ما در داخل رگ های خونی محبوس است، خون حشره ای به نام همولنف آزادانه در سراسر بدن جریان دارد. رگ و سرخرگ ندارند. درون اسکلت بیرونی آنها یک حفره بدن پر از مایع وجود دارد که به نام هموکول شناخته می شود. در داخل این حفره بدن اندام هایی وجود دارد که همگی در همولنف مایع معلق هستند که مترادف با خون موجودات بالاتر است.
آیا حشرات قلب دارند؟
بله، حشرات قلب دارند. قلب عضوی است که خون را پمپاژ می کند. برخلاف انسان ها، آنها ساختار کمی متفاوتی دارند که پمپاژ خون را در سراسر بدن آنها انجام می دهد. آنها یک اندام طولانی شبیه قلب به نام "رگ پشتی" در شکم دارند که به گردش همولنف در بدن کمک می کند. رگ پشتی توسط رباط های عضلانی در هموکول معلق است. هر محفظه رگ پشتی شامل ماهیچه های آلاری است که برای کنترل جریان همولنف منقبض یا منبسط می شوند. در همین حال، بخش قدامی رگ پشتی که چنین ماهیچه‌هایی متصل نیست، آئورت نامیده می‌شود. دیواره قلب حشره دارای سوراخ های مختلفی است که به نام اوستیا شناخته می شوند که به عنوان گذرگاه همولنف برای ورود از هموکول عمل می کند. فشار هیدرواستاتیک ایجاد شده توسط انقباضات عضلانی به فشار همولنف از یک مکان به مکان دیگر کمک می کند و به حرکت آن به سمت سر و قفسه سینه کمک می کند.
اشکال اصلی اسکلت بیرونی این است که نمی تواند با رشد منبسط شود. برای رشد، اسکلت بیرونی باید ریخته شود و اسکلت جدید تشکیل شود. بدنه جدید در ابتدا نرم خواهد بود، بنابراین بدن می تواند قبل از سفت شدن بدنه جدید منبسط شود. ارگانیسم رشد می کند تا فضای ایجاد شده را قبل از اینکه دوباره پوست اندازی لازم شود پر کند.
فرآیند پوست اندازی "ecdysis" و مرحله بین پوست اندازی های متوالی "Instar" نامیده می شود. پس از رسیدن به سن بلوغ، رشد متوقف می شود و حشره بالغ دیگر پوست اندازی نمی کند. این بدان معنی است که مراحلی که قبل از بزرگسالی رخ می دهد، مراحلی است که در آن رشد اتفاق می افتد.
دو نوع مختلف از چرخه زندگی حشرات وجود دارد - دگردیسی ناقص و دگردیسی کامل. دگردیسی یک فرآیند بیولوژیکی است که شامل تغییرات فیزیکی ناگهانی و ناگهانی در یک موجود زنده پس از تولد است.
همچنین به عنوان هم متابولیسم شناخته می شود، این توسط حشرات کمتر توسعه یافته نشان داده می شود. چرخه زندگی فقط سه مرحله را نشان می دهد: تخم مرغ - پوره - بالغ
این حشرات به صورت تخم شروع می شوند که معمولاً بسیار کوچک هستند. هنگامی که تخم از تخم خارج می شود، یک لارو یا پوره بیرون می آید. پوره ها فقط بچه حشرات هستند. بیشتر اوقات، پوره شبیه به بزرگسالان است، اما کوچکتر است، ممکن است رنگ های متفاوتی داشته باشد و بال ندارد. پوره در مراحلی به نام سن رشد می کند و در هر مرحله پوست خود (اپیکوتیکول) را می ریزد (اکدیزیس). بال ها در مراحل پوره به صورت جوانه های بال رشد می کنند. اینها در هر سن متوالی بزرگتر می شوند. آنها به طور کامل در پوست اندازی نهایی تا بزرگسالی تشکیل می شوند. در نهایت به یک بالغ بالغ با بال تبدیل می شود. بنابراین، بالها در خارج از بدن رشد می‌کنند و جوان‌ها شبیه به افراد بالغ هستند، اما دارای بال‌هایی در حال رشد بیرونی هستند و بین نابالغ و بالغ، بدون گذراندن مرحله شفیرگی، دستخوش تغییر متوسطی می‌شوند.
برخی از حشرات پوره آبزی هستند، به این معنی که در آب زندگی می کنند. این پوره ها معمولا آبشش دارند و ظاهر بسیار متفاوتی با پوره های بالغ دارند. پوره هایی که در آب زندگی می کنند نایاد نامیده می شوند.
این چرخه زندگی این عیب را دارد که پوره ها و بزرگسالان اغلب منبع غذایی مشابهی دارند. بنابراین، آنها می توانند در رقابت مستقیم با یکدیگر برای غذا باشند. مزیت این است که از مرحله شفیرگی آسیب پذیر (کریزالیس) اجتناب می شود.
برخی از حشراتی که دارای چرخه زندگی تخم مرغ- پوره- بالغ هستند، سوسک ها، سنجاقک ها و ملخ ها هستند.
همچنین به عنوان هولومتابولیسم شناخته می شود، این توسط حشرات بسیار توسعه یافته نشان داده می شود. چرخه زندگی چهار مرحله را نشان می دهد: تخم مرغ - لارو - شفیره - بالغ
این حشرات به صورت تخم شروع می شوند که بسیار کوچک هستند. تخم از تخم بیرون می آید و لارو بیرون می آید. لارو شبیه کرم است و در مرحله رشد است. می خورد تا خیلی بزرگتر شود. به طور کلی با بزرگسالان بسیار متفاوت است. معمولا لارو و بالغ از منابع غذایی مختلفی استفاده می کنند. بنابراین در رقابت مستقیم نیستند. این یک مزیت متمایز است زیرا افراد بیشتری از این گونه می توانند تغذیه شوند.
وقتی لارو رشد کرد به شفیره تبدیل می شود. شفیره معمولا نمی تواند حرکت کند یا غذا بخورد. مرحله سازماندهی مجدد داخلی است. هیچ علامت قابل مشاهده ای در خارج از بدن در مورد فعالیت درونی وجود ندارد. به همین دلیل، مرحله شفیرگی مرحله "استراحت" نامیده می شود. زمان خاصی است که حشره در حال تبدیل شدن به یک بالغ است که ظاهری بسیار متفاوت از لارو یا شفیره دارد. در مرحله شفیرگی، اندام های داخلی شکسته می شوند و یک "سوپ" را تشکیل می دهند. این "سوپ" سپس به عنوان غذا برای رشد جوانه های رشد خاص عمل می کند. اینها بدن بالغ را تشکیل می دهند. هنگامی که سازماندهی مجدد کامل شد، بزرگسال آماده ظهور است. هنگامی که شرایط بیرونی مناسب باشد، پوست اندازی نهایی رخ می دهد و حشره بالغ ظاهر می شود. شفیره پروانه در داخل پیله باقی می ماند. وقتی پیله باز می شود، حشره بالغ بیرون می آید. بالها در مرحله نابالغ، درست قبل از پوست اندازی نهایی، درون خود رشد می کنند.
همه پروانه ها "دگردیسی کامل" دارند. برای تبدیل شدن به یک فرد بالغ، آنها 4 مرحله را طی می کنند: تخم، لارو، شفیره و بالغ. هر مرحله هدف متفاوتی دارد - به عنوان مثال، کاترپیلارها باید مقدار زیادی غذا بخورند و بزرگسالان نیاز به تولید مثل دارند.
تصویر زیر دگردیسی کامل یک پروانه را نشان می دهد:
سایر حشراتی که دگردیسی کامل نشان می دهند سوسک ها، زنبورها، زنبورها، مورچه ها، پروانه ها و مگس ها هستند.
کلاس Insecta به 2 زیر کلاس تقسیم می شود، به طور خاص، Apterygota و Pterygota.
Apterygota - آنها حشراتی هستند که هرگز در تاریخ تکامل خود بال نداشته اند. در حالی که برخی از حشرات دیگر مانند کک ها نیز فاقد بال هستند، آنها از نسل حشرات بالدار هستند اما آنها را در طول تکامل از دست داده اند. مثال‌ها: ماهی نقره‌ای، فایربرات، دم پری.
پتریگوتا - آنها زیرمجموعه ای از حشرات هستند که شامل حشرات بالدار می شود. همچنین شامل راسته‌هایی می‌شود که ثانیاً بدون بال هستند (یعنی گروه‌های حشراتی که اجدادشان زمانی بال داشتند اما در نتیجه تکامل بعدی آنها را از دست داده‌اند).
در داخل پتریگوتا، زیر کلاس بسته به نوع دگردیسی که حشرات در هر گروه نشان می دهند به دو بخش دیگر تقسیم می شود:
پادشاهی - حیوانات
Phylum - Arthropoda
طبقه - حشره
سفارشات - در زیر 9 راسته حشرات آورده شده است
1. Order Beetle - Coleoptera
2. راسته مانتید و سوسک - Dictyoptera
3. True Fly Order - Diptera
4. Mayfly Order - Ephemeroptera
5. پروانه و پروانه - Lepidoptera
6. راسته مورچه، زنبور و زنبور - Hymenoptera
7. سفارش سنجاقک - اودوناتا
8. Grasshopper & Relatives Order - Orthoptera
9. Stick & Leaf Insect Order - Phasmida
زمستان می آید، و ما هیچ مگسی را نمی بینیم که در اطراف وزوز می کند، عنکبوت هایی که تارهای خود را می چرخند، یا مورچه ها به دنبال غذا هستند. آیا تا به حال فکر کرده اید که این همه اشکال در زمستان کجا ناپدید می شوند؟
حشرات به عنوان موجودات خونسرد در برابر دمای سرد زمستان آسیب پذیر هستند. سرما نه تنها سرعت آنها را کاهش می دهد و طعمه آنها را برای پرندگان گرسنه راحت تر می کند، بلکه دمای زیر صفر می تواند باعث مرگ آنها شود. برای زنده ماندن در ماه های زمستان، حشرات استراتژی های مختلفی دارند. فرآیندی که طی آن یک حشره فصل زمستان را پشت سر می گذارد، زمستان گذرانی نامیده می شود.
مهاجرت - یکی از راه های جلوگیری از هوای سرد، مهاجرت به آب و هوای گرمتر و بازگشت پس از زمستان است. بهترین مثال پروانه Monarch در آمریکای شمالی است. پروانه های مونارک هر سال از آمریکای شمالی به جنوب مهاجرت می کنند و در مکزیک یا کالیفرنیا زمستان گذرانی می کنند. در بهار، اینها دوباره مهاجرت می کنند.
خواب زمستانی - بسیاری از گونه های حشرات در ماه های زمستان به خواب زمستانی می روند. اما فقط حشرات بالغ می توانند به خواب زمستانی بپردازند. برخی از حشرات خواب زمستانی در خاک یا بستر برگ فرو می روند. این به آنها کمک می کند تا نه تنها از سرما، بلکه از بادهای سرد و منقار پرندگان گرسنه نیز دوری کنند. نمونه هایی از حشرات در خواب زمستانی شامل کفشدوزک ها، سوسک های فضای باز، گونه های خاصی از زنبورها و سوسک ها هستند. زنبورهای عسل نیز در طول زمستان در کندوهای خود به خواب زمستانی می روند و با کاهش دما، خوشه های تولید کننده گرما را تشکیل می دهند.
زمستان گذرانی در مراحل مختلف چرخه زندگی - برای بسیاری از حشرات، مراحل خاصی از چرخه زندگی آنها به آنها اجازه می دهد تا در ماه های سرد زمستان گذرانی کنند. به عنوان مثال، آنها ممکن است به صورت لارو، پوره، شفیره یا حتی تخم زمستان گذرانی کنند.
زمستان گذرانی به صورت لارو. بسیاری از حشرات با موفقیت زمستان را به عنوان لارو نابالغ پشت سر می گذارند. محافظت از پوشش های سنگین بسترهای برگ یا پناهگاه های مشابه از کاترپیلار خرس پشمی محافظت می کند، در حالی که سایر حشرات با گلیسرول، نوعی ضد یخ، آب بدن خود را جایگزین می کنند. برخی از گیاهان برای فرار از سرما به سادگی به عمق خاک فرو می روند.
زمستان گذرانی به صورت پوره. حشرات زیادی در زمستان فعال نیستند، اما پوره‌های سنجاقک، مگس‌ها و مگس‌های سنگی در آب‌های برکه‌ها و نهرها، اغلب در زیر یخ‌ها زندگی می‌کنند. آنها به طور فعال تغذیه می کنند و در تمام زمستان رشد می کنند تا در اوایل بهار به عنوان بزرگسال ظاهر شوند.
زمستان گذرانی به صورت تخم مرغ تعداد کمتری از حشرات تخم می گذارند که در زمستان زنده می مانند. برجسته ترین حشرات این دسته عبارتند از Praying Mantids و کرم های مخرب ریشه ذرت.
زمستان گذرانی به صورت شفیره. برخی از حشرات در مرحله شفیرگی زمستان گذرانی می کنند، سپس در بهار بالغ می شوند. پروانه های خانواده کرم ابریشم، Saturniidae را می توان در زمستان به صورت شفیره به شاخه های گیاهان غذایی متصل یافت.
تحمل یخ زدگی
برخی از حشرات می توانند از تشکیل یخ در بافت های خود زنده بمانند.
- حشرات مقاوم به یخ زدگی آنهایی هستند که با یخ زدن جامد می توانند زنده بمانند. آنها می توانند محل تشکیل کریستال های یخ در بدنشان را کنترل کنند تا کریستال های یخ به سلول ها و اندام ها آسیب نرسانند. هنگامی که هوا گرم تر می شود، کریستال ها ذوب می شوند و حشره دوباره فعال می شود. این در مناطق واقعا سرد استفاده می شود.
- حشرات مقاوم به یخ زدگی آنهایی هستند که از مواد شیمیایی مخصوص «ضد یخ» برای جلوگیری از یخ زدگی خود استفاده می کنند. این مواد شیمیایی ضد یخ با سایر اجزای مایعات بدن حشره کار می کنند تا از تشکیل یخ در داخل بدن جلوگیری کنند. این در آب و هوای سرد تا ملایم سرد یافت می شود.
حشرات دو نوع رفتار از خود نشان می دهند - ذاتی و آموخته شده.
بسیاری از حشرات رفتارهای "اجتماعی" از خود نشان می دهند ( مثلاً تجمع غذا، مراقبت والدین از جوان، و مکان های آشیانه مشترک). همه موریانه ها، مورچه ها و زنبورها و زنبورهای مختلف حشراتی هستند که رفتار اجتماعی را به بهترین نحو از خود نشان می دهند. اجتماعی بودن شکل افراطی از رفتار اجتماعی است که فقط در چند نوع حشره یافت می شود و با موارد زیر مشخص می شود:
حشرات می توانند به روش های مختلف ارتباط برقرار کنند. به عنوان مثال، مورچه ها هورمون هایی به نام "فرومون" ترشح می کنند که توسط مورچه های دیگر حس می شود و به آنها پاسخ می دهند. آیا توجه کرده اید که چگونه گروهی از مورچه ها در یک خط مستقیم راه می روند؟ این به این دلیل است که اولین مورچه ای که غذا را کشف می کند، ردی از فرمون باقی می گذارد که توسط مورچه های دیگر حس می شود و سپس آن را دنبال می کنند تا به غذا برسند. یکی دیگر از روش های ارتباطی جالب، رقص تکان دادن زنبورهای عسل است. هنگامی که یک زنبور کارگر منبع خوبی از شهد یا گرده را کشف کرد (به اسپورهای گرده که گرد و غبار پشت این زنبور را می‌پاشند، توجه کنید)، او به کندو برمی‌گردد تا رقص تکان‌دهنده‌ای را اجرا کند تا به هم لانه‌اش بفهماند کجاست.
معمولاً هوای گرم به حشراتی که در اثر نیش و گاز گرفتن باعث آلرژی می شوند، سیگنال می دهد. برخی از حشرات دیگر وجود دارند که بدون گاز گرفتن یا نیش زدن باعث واکنش آلرژیک مانند آسم می شوند.
در اینجا انواع مختلفی از حشرات وجود دارد که می توانند باعث واکنش آلرژیک شوند:
1. حشرات گزنده – زمانی که شما را نیش می زنند، ماده ای سمی به نام زهر تزریق می کنند. در برخی افراد، این سم می تواند واکنش خفیفی ایجاد کند که در عرض چند ساعت یا چند روز از بین می رود. در برخی از افراد دیگر، این ممکن است باعث یک واکنش تهدید کننده زندگی شود. به عنوان مثال می توان به زنبورها، جلیقه های زرد، زنبورها و هورنت ها اشاره کرد.
2. آفات خانگی - این شامل سوسک ها و کنه های گرد و غبار است که مسئول آلرژی و آسم هستند. بر خلاف سوسک ها، کنه های گرد و غبار با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند.
3. حشرات گزنده - رایج ترین نمونه های حشرات گزنده پشه، ساس، کک و مگس هستند. نیش حشرات ممکن است باعث درد، خارش، قرمزی و تورم جزئی در ناحیه اطراف گزش شود. نیش حشرات به ندرت تهدید کننده زندگی است.
علائم واکنش آلرژیک به حشرات
واکنش طبیعی به نیش یا نیش حشره، درد، قرمزی، خارش و تورم جزئی در ناحیه اطراف نیش یا نیش است. این در عرض چند ساعت یا چند روز فروکش می کند. برخی از حشرات مانند سوسک‌ها یا کنه‌های گرد و غبار که نیش نمی‌زنند یا نیش نمی‌زنند، واکنش‌های آلرژیک متفاوتی ایجاد می‌کنند. فرد ممکن است سرفه، عطسه یا خارش چشم، دهان، گلو، بینی یا گرفتگی و آبریزش بینی داشته باشد. این علائم مشابه علائم سرماخوردگی است. در صورتی که فرد مبتلا به آسم باشد، ممکن است باعث حمله آسم شود.
در برخی افراد، نیش یا نیش حشرات ممکن است باعث واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی (آنافیلاکسی) شود. اگر این علائم بلافاصله درمان نشود، ممکن است منجر به مرگ شود. برخی از علائم واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی عبارتند از:
یک فرد ممکن است به سم حشرات واکنش نشان دهد و باعث واکنش سمی شود. علائم یک واکنش سمی مشابه علائم یک واکنش آلرژیک است. اینها عبارتند از تهوع، تب، تشنج، سرگیجه، غش، شوک و مرگ.
حشرات سمی
راسته Hymenoptera شامل خانواده‌هایی از حشرات سمی است که به نام‌های زنبور عسل، زنبور عسل، زنبور، هورنت، جلیقه زرد و مورچه شناخته می‌شوند. حشرات ماده سمی در پشت شکم خود دارند. گزش و نیش این گروه ممکن است باعث واکنش های آلرژیک و گاهی مرگ سریع در اثر واکنش های آنافیلاکتیک شود.
